«Το λαϊκό τραγούδι στη συνείδηση του κόσµου έχει χάσει την ταυτότητά του. Στο παρελθόν ήταν το τραγούδι που διαµόρφωνε τις παρέες αλλά σήµερα έχει ταυτιστεί µε το πόσα καλάθια λουλούδια θα πετάξεις. Έχει αποκοπεί, δηλαδή, η πραγµατική διασκέδαση από το λαϊκό τραγούδι. Εποµένως, το λαϊκό τραγούδι έχει θέση στις µέρες µας, αλλά έχει αποµονωθεί». Αυτό επισηµαίνει, µεταξύ άλλων, ο Γιάννης Κότσιρας, µιλώντας στις “διαδροµές”, λίγες µόλις ηµέρες πριν τη συναυλία που θα δώσει στα Χανιά.
Μια συναυλία όπου το κοινό θα ταξιδέψει µέσα από παλιά αγαπηµένα τραγούδια της προσωπικής του δισκογραφίας, µαζί µε γνωστά λαϊκά, αλλά και τραγούδια από τον τελευταίο κύκλο τραγουδιών που έχει τίτλο “Παράθυρο στο άπειρο”.
Μαζί του, µιλήσαµε για το τραγούδι σήµερα, το τι µπορεί να σηµαίνει επιτυχία γι’ αυτόν, το πώς έχουν επηρεάσει τη µουσική τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και τα καλλιτεχνικά του “απωθηµένα”.
Τι θα περιλαµβάνει το πρόγραµµα της συναυλίας που θα δώσετε την ερχόµενη Τρίτη στα Χανιά;
Τραγούδια µε τα οποία γνωριστήκαµε µε το κοινό, παλιά δηλαδή κι αγαπηµένα, κάποια ολοκαίνουρια τραγούδια από τον νέο κύκλο τραγουδιών που κάναµε µε τίτλο “Παράθυρο στο άπειρο”, σε µουσική Μανώλη Ανδρουλιδάκη και στίχους Άλκη Αλκαίου, τραγούδια από τον “Σασµό” και βέβαια λαϊκά τραγούδια.
Είστε από τους καλλιτέχνες που αγαπάει ο κόσµος κι εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεστε ψηλά στις προτιµήσεις του κοινού. Πώς θα ορίζατε την έννοια της επιτυχίας;
Επιτυχία θα έλεγα ότι είναι η επιβεβαίωση των επιλογών µας και µιας σχέσης που δηµιουργείται µε το κοινό. ∆εν είναι κάτι το προσωρινό ή κάτι που µπορεί να µετρηθεί ακριβώς. Σηµασία έχει κατά πόσο γίνεται αποδεκτό αυτό που φτιάχνεις από έναν κόσµο που σε ενδιαφέρει. Γιατί, για να είµαστε ειλικρινείς, εµµέσως πλην σαφώς, οι καλλιτέχνες επιλέγουµε το κοινό µας. Αν λοιπόν σε αυτό το κοινό που απευθυνόµαστε µπορούµε να απευθυνόµαστε πολλά χρόνια, τότε µπορούµε να µιλάµε για επιτυχία.
Καµιά φορά η επιθυµία των καλλιτεχνών να απευθυνθούν σε µεγαλύτερο κοινό τους οδηγεί να κάνουν καλλιτεχνικές εκπτώσεις. Κρύβει, δηλαδή, κάποιες παγίδες η σχέση µε το κοινό…
Αν η επιτυχία γίνει αυτοσκοπός τότε κινδυνεύεις να αποτύχεις καλλιτεχνικά.
Ανήκετε σε µια γενιά που προλάβατε µεγάλες µορφές Ελλήνων δηµιουργών και συνθετών, συνεργαστήκατε µε κάποιους από αυτούς, ενώ συγχρόνως είστε ενεργός στο παρόν. Πώς βλέπετε το σηµερινό ελληνικό πολιτιστικό τοπίο;
Πιστεύω ότι υπάρχουν δηµιουργοί σήµερα που συνεχίζουν στον δρόµο των µεγάλων συνθετών. Προσωπικά θα κατέτασσα στους µεγάλους συνθέτες κι ανθρώπους από τη γενιά µου, ενώ υπάρχει και µια νέα γενιά ερµηνευτριών που θεωρώ ότι είναι πολύ σπουδαίες. Για παράδειγµα, ως προς τους δηµιουργούς, θεωρώ ότι ο Μίλτος Πασχαλίδης θα µπορούσε να ενταχθεί στους µεγάλους συνθέτες, όπως κι ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν µια τέτοια περίπτωση, όπως και ο Παντελής Θαλασσινός είναι µια τέτοια περίπτωση. Σε ό,τι αφορά τις ερµηνεύτριες υπάρχει µια νέα γενιά όπως οι Βιολέτα Ίκαρη και Νεφέλη Φασούλη που τις θεωρώ πολύ µεγάλες τραγουδίστριες.
Το σηµερινό τραγούδι µπορεί να έχει την ίδια πλατιά απεύθυνση που είχε παλαιότερα το καλό ελληνικό τραγούδι; Παλιά τραγούδια του Θεοδωράκη ή του Χατζιδάκι τραγουδιόταν από όλους. Σήµερα συµβαίνει αυτό;
Μπορεί να συµβεί απλά είναι πολύ πιο δύσκολο γιατί έχει αλλάξει ο τρόπος που ακούµε µουσική. Στο παρελθόν ακούγαµε µαζί µουσική, µαζευόµασταν σε σπίτια για να ακούσουµε έναν καινούριο δίσκο κ.λπ. Σήµερα, ο καθένας φοράει τα ακουστικά του, στέκεται µπροστά σε ένα κινητό ή υπολογιστή και ακούει εντελώς διαφορετικά πράγµατα από εκείνα που µπορεί να ακούει ο διπλανός του.
Λείπει αυτό το αίσθηµα του µαζί, της κοινότητας δηλαδή;
Ναι, ακριβώς. Γι΄ αυτό και είναι δύσκολο να συµβεί αυτό που γίνονταν µε τα τραγούδια του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου. Το έχουµε δει να συµβαίνει και σήµερα αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις. Για παράδειγµα, µε το τραγούδι “Επιµονή”, της Ελεονόρας Ζουγανέλη. Ωστόσο, δύσκολα πια µπορούµε να καταλάβουµε αν ένα τραγούδι ακούγεται από όλο τον κόσµο, γιατί έχουν αλλάξει οι συνθήκες που ακούµε µουσική.
Είναι γνωστή η αγάπη σας για το λαϊκό τραγούδι, σήµερα σε µια εποχή που επικρατεί ο ατοµικισµός, η έλλειψη του “µαζί”, έχει θέση το λαϊκό τραγούδι;
Το λαϊκό τραγούδι στη συνείδηση του κόσµου έχει χάσει την ταυτότητά του. Στο παρελθόν ήταν το τραγούδι που διαµόρφωνε τις παρέες. Σήµερα το λαϊκό τραγούδι έχει ταυτιστεί µε το πόσα καλάθια λουλούδια θα πετάξεις. Έχει αποκοπεί δηλαδή η πραγµατική διασκέδαση από το λαϊκό τραγούδι. Εποµένως, το λαϊκό τραγούδι έχει θέση στις µέρες µας, αλλά έχει αποµονωθεί.
Η κυριαρχία των µέσων κοινωνικής δικτύωσης στην επικοινωνία µας, έχουν βοηθήσει το τραγούδι;
Μας έχουν βοηθήσει ως προς τη διάδοση της πληροφορίας. Ότι βγήκε ένα καινούριο τραγούδι, ότι εµφανίστηκε ένας καινούριος καλλιτέχνης, ότι δηµιουργήθηκε ένας καινούριος ήχος. Αυτές είναι πληροφορίες που µας τις προσφέρουν τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Την ίδια, όµως, τη µουσική δεν τη βοηθάνε.
Το λέω και µε την έννοια ότι µε έναν τρόπο µέσα από αυτό το κανάλι επικοινωνίας οι νέοι άνθρωποι εκπαιδεύονται να ακούνε και να διαβάζουν αποσπασµατικά.
Η καινούρια γενιά είναι η γενιά του “χρονολογίου”. ∆ηλαδή η πληροφορία διαρκεί όσο διαρκεί η ανανέωση του χρονολογίου είτε αυτό αφορά το φέισµπουκ, είτε το ίνσταγκραµ είτε κάποιο άλλο µέσω κοινωνικής δικτύωσης. Εµείς µεγαλώσαµε σε µια τελείως διαφορετική καθηµερινότητα. Ανήκουµε στις γενιές που µεγάλωσαν χωρίς “undo”. Χωρίς δηλαδή τη δυνατότητα της αναίρεσης. Όλα έπρεπε να είναι καλά από την αρχή κι αυτό έπαιζε ρόλο και στη διάπλαση των µουσικών και των προσωπικοτήτων γενικότερα.
Έχετε καλλιτεχνικά “απωθηµένα”. Επιθυµίες που δεν πραγµατοποιήθηκαν ή που θα θέλατε να πραγµατοποιηθούν;
Έχω πολλά. Εγώ αγαπώ τα νέα παιδιά αλλά υπάρχουν και κάποιοι από παλαιότερες γενιές που θα ήθελα να συνεργαστώ. Για παράδειγµα, ελπίζω να καταφέρω να συνεργαστώ µε τον Νίκο Πορτοκάλογλου ή θα ήθελα πάρα πολύ να τραγουδήσω τραγούδια του Μίλτου (Πασχαλίδη) παρότι είµαστε φίλοι. Από τους νεότερους είχα την τύχη να τραγουδήσω τώρα έναν ολόκληρο δίσκο του Μανόλη Ανδρουλιδάκη σε ποίηση του Άλκη Αλκαίου και η οποία θα έλεγα ότι αποτελεί και µια καταγραφή ενός εκκολαπτόµενου µεγάλου συνθέτη. Επίσης, µε τη Νεφέλη Φασούλη, την οποία θαυµάζω πολύ ως τραγουδίστρια, θα ήθελα να δουλέψω µαζί της.
Η συναυλία
Ο Γιάννης Κότσιρας, θα εµφανιστεί, µαζί µε τις Μυρτώ Βασιλείου και ∆ήµητρα Μπουλούζου, στο Εθνικό Στάδιο Χανίων την Τρίτη, 30 Ιουλίου, στις 21:30 (οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00).
Εισιτήρια: Προπώληση: 18€
| Στο ταµείο:
20€ κανονικό,
18€ µειωµένο (ΑµεΑ, άνεργοι, φοιτητές, µαθητές, πολύτεκνοι),
10€ παιδικό (6 έως 12 ετών).
Ηλεκτρονική προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/giannis-kotsiras-chania-summer-2024/?eventid=10677&showid=70038
Φυσικά σηµεία προπώλησης: Σταύρος Σπορ (Ανδρέα Παπανδρέου 57), Boheme (Χάληδων 26) και Carte Postale (Τάφοι Βενιζέλων).
