Kανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Γεώργιος Ξενουδάκης επρόκειτο περί σώφρονος και ενάρετου ανθρώπου, καθώς αναδεικνύουν περίτρανα οι ατέρμονες αγώνες του, δράσεις και πράξεις του μιας ολόκληρης ζωής.στο πατριωτικό, πολιτικό και κοινωνικό πεδίο. Μια πράγματι ολοκληρωμένη και ώριμη προσωπικότητα, που θα υψώνεται όλο και πλέον μεγαλειώδης στο βάθος του χρόνου και θα λάμπει όλο και πιο πολύ. ως αειλαμπής αστέρας στον εκάστοτε ζοφερό ορίζοντα της συχνά απρόβλεπτης ζωής
Διανύοντας τον 19ον αιώνα. τον πλέον δυναμικό και δημιουργικό αιώνα των νεοτέρων χρόνων, που ακολούθησαν την Αναγέννηση, τον 17ον αιώνα των Εγκυκλοπαιδιστών και τον 18ον αιώνα, του Διαφωτισμού, ,με αλματώδη διαγραφόμενη πρόοδο στην επιστήμη,τη βιομηχανία, τη πολιτική.,την οικονομική και κοινωνική πρόοδο και δικαιοσύνη, όπως αναπτύχθηκαν μετά τη Γαλλική επανάσταση του 1789 που εκτόξευσε μηνύματα παγκόσμιας εμβέλειας και αξιών, ο Ξενουδάκης, Γαλλοθρεμμένος από τον μέντορα του Μercier και γαλουχημένος από τον πεφωτισμένο δάσκαλο του Γεώργιο Γεννάδιο, εισδύει στο γνωστικό πεδίο και ενστερνίζεται εκφάνσεις του Ευρωπαικού πολιτισμού, που ως υπόβαθρο δεν έχει παρά τον Ελληνικό. Φοιτά στη Νομική Σχολή για κάποιο χρονικό διάστη μα και ανοίγει ένα γραφείο στην εμβολή των Οδών Κηφισίας και Ακαδημίας, όπου ασκεί το επάγγελμα του Νομικού Συμβούλου σε Γαλλικές επιχειρήσεις. Αλλά όχι μόνο αυτό. Εκτός από την επανάσταση του Χαιρέτη το 1841, μια κλιμάκωση σειράς εξεγέρσεων, στην οποίαν λαβαίνει μέρος ως αξιόμαχος Γραμματεύς Έχοντας πάντοτε ως ίνδαλμα του τον ασύγκριτο Δασκαλογιάννη και την επανάσταση του 1770 , συμμετέχει σε συζητήσεις και σχεδιασμούς δράσεων που θα έφερνε το Κρητικό όνειρο της ελευθερίας και της ένωσης της με την Ελλάδα πιο κοντά στη πραγματικότητα.
Συσκέψεις, συναντήσεις και συζητήσεις για λήψη σημαντικών ενεργειών και αποφάσεων για σχετικές΄δράσεις πραγματοποιούνται στο εν λόγω γραφείο, μερικές φορές με τη συμμετοχή του καλού του φίλου Μάρκου Ρενιέρη, διευθυντή της Εθνικής / Κρατικής Τράπεζας της Ελλάδος, και άλλων υψηλών προσώπων και δραστηριοποιημένων επαναστατών.
Σχεδόν συνομήλικος του και ο Γενικός Αρχηγός των αρειμανίων Σφακιανών, ο ατρόμητος και αδέκαστος Γιάννης Βαρδής Βαρδινάκης (Βαρδινογιάννης) 1830 – 1900, με τον οποίον εύλογα θα είχε συχνές συναντήσεις, γνωρίζοντας και διακηρύσσοντας ,.όπως αγόρευε στη Βουλή, των Ελλήνων ότι η Ελλάδα έπρεπε να βασίζεται στις δικές της δυνάμεις και ο Βαρδής ήταν ο καταλληλότερος και ισάξιος του.
Αξίζει μια εξονυχιστική ιστορική έρευνα στη σχέση αυτών των δύο κορυφαίων εμβληματικών Σφακιανών μορφών, κάποιες λεπτομέρειες των οποίων γνώρισα κατά τη διάρκεια της ιστορικής μου έρευνας στη προετοιμασία του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΞΕΝΟΥΔΑΚΗΣ (1816 – 1888), Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ένας ευφυής, φιλομαθής και ανήσυχος νεαρός φοιτητής θα άκουγε τότε τις βουλευτικές ,ομιλίες και θα διάβαζε τα δημοσιεύματα του Γεωργίου Ξενουδάκη στον Τύπο της εποχής Όταν απεβίωσε ο Ξενουδάκης, ο Βενιζέλος ήταν 24 ετών, Αυτή είναι μια πτυχή που χρειάζεται να πέσει λίγο ιστορικό φως.
Ο Γεώργιος Ξενουδάκης, όντας γλωσσομαθής διανοούμενος πολιτικός με διεθνή ενημέρωση, ως βουλευτής του Αδάμαντα της Μήλου ,με σπάνια ενορατική ικανότητα αποκωδικοποίησης των πολιτικών δρώμενων των Μεγάλων Δυνάμεων, διέθετε και βαθιά ανθρωπιστικά συναισθήματα , τα οποία τον οδήγησαν στις αξέχαστες ευεργετικές πράξει που θα.συνεχίζουν να διαιωνίζουν τη μνήμη του, ως παραδειγματικού ανθρώπου.
*Ο Φώτης Κωνσταντινίδης PhD σεναριογράφος – σκηνοθέτης
