Στη γη απου βρεθήκαμε και τοσανά τραβούμε
χρειγιάζεται υπομονή, άλλο κακό μη δούμε.
Στσοι χρόνους που περάσαμε κιανείς να μας αλλάξει
δε βρέθηκε με νόηση, αλλιώς να μασε φτιάξει.
Ο ποταμός εκίνησε κόντεψε να μας πνίξει
αφού δε βρέθηκε κιανείς μάθια να μας ανοίξει.
Η κοινωνία τουτηνέ τη στράτα που ελάλιε
κατά γκρεμνού επήγαινε τσοι φρόνιμους προκάλιε.
Είμαστε πρέπει τυχεροί στα γύρω μας θωρούμε
απ’ ούλους τσι γειτόνους μας λιγότερα τραβούμε.
Όσοι πολύ κορδίζανε κι είχανε περηφάνια
εδά θωρούν και σέβουνται Θεό απ’ τα ουράνια.
Τα όσα κάνουμε στη γη εμείς οι τιποτένιοι
είν ούλα φούμαρα θνητά πράμα δεν απομένει.
Μεγάλοι πούχανε πολλές πλούσιες επιχειρήσεις
είχανε τσοι παράλογες, μεγάλες απαιτήσεις.
Την αθρωπιά εχάναμε αγάπη και θρησκεία
θαρρούσαμε πολλά λεφτά φέρνουν την ευτυχία.
Ξεχάσαμε φιλότιμο, τίμια εργασία
αυξήθηκε η πονηριά, το μίσος, η κακία.
Θαρρούσαμε πως έτσιδά η πρόοδος θα ν’ έρθει
δεν το κατέμε ο Θεός απού ψηλά τα βλέπει.
Εδ’ άνε βάλουμε μυαλό κι αλλάξει η ζωή μας
θα δούμε τη καλυτέρεψη που θέλει η όρεξή μας.
