Γιάντα ποθούνε Κρήτη

Απού την αρχαιότητα Κρήτ’ ήθελαν να πάρουν
πολλώ λογιώ καταχτητές κι απόης να μολάρουν.
Ήτονε σε στρατηγική θέση μες τον πλανήτη
γι’ αυτό τηνε ζηλεύγανε σ’ Ανατολή και Δύση.
Σπουδαίο ήτονε νησί ως γράφει η ιστορία
πρώτο στσ’ αγώνες που ‘γιναν στου Έθνους την πορεία.
Τσι εποχές που άνθιζε κράτος του Βυζαντίου
στα γράμματα, πολιτισμό, γλώσσα Ευαγγελίου.
Υπέρμαχος σε κάθε μια του έθνους δυσκολία
ήτονε και δε δίστασε σε κάθε φασαρία.
Έπεσε το Βυζάντιο βάρβαροι διοικούσαν
γίναν μικρά κρατίδια Σουλτάνους προσκυνούσαν.
Ήρθαν μετά οι Ενετοί την Κρήτη καταλάβαν
δούλους και σκλάβους είχανε, τείχη και φρούρια σιάζαν.
Απόης Τούρκοι ήρθανε κατάλαβαν τσι τόπους
θαρρούσανε παντοτινά θα έχουνε τσ’ αθρώπους.
Στην Κρήτη καταλήγανε Σαρακηνοί με γιούρια
ετσά τσι γράφουν τα παλιά ριζίτικα τραγούδια.
Κατά καιρούς εκάνανε στην Κρήτη επιθέσεις
οι πειρατές που ‘ρχότανε να καταλάβουν θέσεις.
Χρόνια πολλά εμείνανε οι Τούρκοι εις την Κρήτη
εκόντεψε ν’ αλλάξουνε δρόμο τ’ αποσπερίτη.
Τσι Χρισιανούς εθέλανε να οργώνουνε τα πλάγια
εκείνοι να εισπράττουνε σαν άρχοντες ρεμάλια.
Βάσανα σέρνανε πολλά ντόπιοι όσα μπορούσαν
οι άντρες βγαίναν στα βουνά τη λευτεριά ζητούσαν.
Δασκαλογιάννης στα Σφακιά, άλλοι στον Ψηλορείτη
βρήκανε όπλα μονομιάς να λευτερώσουν Κρήτη.
Κιανείς ‘που τσ’ Ευρωπαϊκούς δεν τόχε καταλάβει
μέχρι π’ ανάψανε φωθιές στο δοξασμένο Αρκάδι.
Το τίναγμα του Αρκαδιού κίνησ’ αγώνες νέους
ετσά εσυγκινήσανε βαθιά τσοι Ευρωπαίους.
Πολλά καράβια ήρθανε κόλπο Χανιώ αράξαν
σαν είδανε τον Καγιαλέ τη γνώμη των αλλάξαν.
Μα δεν ελευθερώθηκε η νήσος ως το τέλος
το λόγο σαν δεν έπαιρνε ο γέρο Βενιζέλος