Γιατί αυτή η σπατάλη

Φυσικά δεν γνωρίζω με ποια διαδικασία και από ποιες Υπηρεσίες τοποθετούνται οι μεταλλικοί στύλοι φωτισμού δρόμων έξω από την πόλη, αλλά ο καθένας περαστικός, με όχημα ή πεζός, θα διερωτάται γιατί περίπου είκοσι μεταλλικοί στύλοι φωτισμού τοποθετήθηκαν στο δεξιό πεζοδρόμιο του δρόμου από Προφήτη Ηλία προς Κουνουπιδιανά, αφού δεν χρειαζόταν και σωστά δεν τοποθετήθηκαν σ’ αυτούς τα φωτιστικά και δεν ηλεκτροδοτήθηκαν.
Η απόσταση, μεταξύ των άλλων που έχουν ηλεκτροδοτηθεί, είναι μικρή και δεν χρειάζονταν οι ενδιάμεσοι και η δαπάνη προμήθειας και τοποθέτησής των. Κοινό μυστικό αποτελεί το γεγονός ότι κάποιες φορές, σε παρόμοιες ή άλλες περιπτώσεις, μελετητές ή όποιοι έχουν αναλάβει τα έργα, έχουν συμφέρον να έχουν μεγαλύτερη απασχόληση και κατανάλωση υλικών γιατί αυτή είναι η εργασία τους. Για τον ίδιο λόγο ας μου επιτραπεί να έχω την προσωπική άποψη, χωρίς φυσικά να είμαι ειδικός, ότι πριν από μερικά χρόνια, γέμισαν με στύλους φωτισμού, σχεδόν ο ένας δίπλα στον άλλο, το ωραίο πάρκο που βρίσκεται στην Αγία Μαγδαληνή της Χαλέπας, χωρίς οπωσδήποτε να χρειάζονται τόσοι και παγκάκια περισσότερα από είκοσι, στον εξωτερικό χώρο στο θαυμαστό παλαιό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονα στον Παζινό Ακρωτηρίου, που αποτελούν τη μοναδική ίσως επέμβαση για τη διαμόρφωση και ανάδειξη αυτού του χώρου χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, για να είναι πιο ωραίος ο χώρος.
Δεν γνωρίζω αν κάθισε κανείς ποτέ σε κάποιο παγκάκι κάτω από ήλιο ή βροχή. Εξάλλου τα τελευταία χρόνια τα “παγκάκια” αποτελούν το κυρίως εργαλείο “ανάδειξης” και διακόσμησης χώρων σε πολιτείες, χωριά και ορεινά ακόμη σημεία.