» Ανοιχτή επιστολή στην κα υπουργό της Παιδείας
Κυρία υπουργέ,
τέτοιες μέρες, το 1963, άρχισε να προχωρεί η δωρεάν Παιδεία με την διανομή βιβλίων στους μαθητές, χωρίς ούτε ελάχιστη πληρωμή. Τότε υπήρχε σχετική φτώχεια (η χώρα αναπτυσσόταν αργά) και ήταν ανάσα για τις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις. Αργότερα ιδρύθηκαν και περιφερειακά Πανεπιστήμια και ο προϋπολογισμός για την Παιδεία αυξήθηκε πολύ, αφού και οι φοιτητές δεν πλήρωναν βιβλία, είχαν δωρεάν σίτιση, φοιτητικούς ξενώνες κ.λπ.
Το 1979, επί αείμνηστου Κων. Καραμανλή, ο προϋπολογισμός για την Παιδεία διέθεσε το 11,8% του συνόλου του. Πλησιάσαμε δηλαδή το 15% που ήταν ο στόχος του λαού μας από τη δεκαετία του 1960. Από μαθητής τότε (τέλος δεκαετίας ’60) είχα μια απορία. Γιατί να μη γυρίζομε τα βιβλία πίσω, προσέχοντάς τα να τα βρουν την άλλη χρονιά οι μαθητές αυτής της τάξης; Αν κάποιος δεν το επέστρεφε, να πλήρωνε. Φυσικά τα “τετράδια εργασιών” δεν θα επιστρέφοντο, αφού θα ‘ταν συμπληρωμένα. Όπου κι αν κοιτάξεις, ειδικά στο τέλος της σχολικής χρονιάς, βλέπεις σκισμένα, παρατημένα, πεταμένα βιβλία, ειδικά γυμνασίου και λυκείου. Είναι σπατάλες πολλών εκατομμυρίων, είναι φόροι του λαού μας που έχει υπερφορολογηθεί τα τελευταία χρόνια.
Ειδικά την δεκαετία 2010 – 2020 των μνημονίων, όπου η χώρα είναι στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) έπρεπε να είχε γίνει και στην Παιδεία περιστολή δαπανών και ακροτήτων.
Έχετε την ευθύνη να το πράξετε κα υπουργέ, γιατί ο λαός μας κουράστηκε από λιτότητες στην καθημερινότητα και σπατάλες στη δημόσια διοίκηση, όπως αυτή που περιέγραψα.
Ευχαριστώ
Γιάννης Καμηλάκης
συν/χος διδάσκαλος
