Δεν μπορώ να εξηγήσω, ούτε να κατανοήσω
πως απάντηση δεν παίρνω την Ευρώπη όταν ρωτήσω:
1) Γιατί τα αυτιά του Τούρκου αυστηρά δεν τα τραβάει
που ενώ λιμοκτονάει και βοήθεια μας ζητάει,
από την άλλη αγριεύει και γυρεύει να μας φάει
και εμάς και τα εδάφη και της θάλασσας τον πάτο
και τις τέσσερις Ηπείρους τις εκάνει άνω – κάτω.
2) Για ποιό λόγο δεν του λέει ότι δεν ειν’ Ευρωπαίος,
ούτε Λίβυος, Αιγύπτιος, Έλληνας ή Ιουδαίος,
που εννιά χιλιάδες χρόνια την Μεσόγειο έχουν κοιτίδα
κι αυτός πάει να τους την πάρει σαν “Γαλάζια του πατρίδα”.
3) Και γιατί δεν του θυμίζουν κι αν δεν ξέρει να το μάθει
πως του Τούρκου η πατρίδα στης Ασίας ήταν τα βάθη.
Εκεί τον έκοψε η πείνα κι “έδωσε των αμαθιών του…”
με τα άγρια στίφη όλων των ομοεθνών του.
Τράβηξε κατά την Δύση και λαούς που συναντούσε
στις ορδές του αν δεν μπαίναν όλους τους γενοκτονούσε.
Έτσι άλωσε την Πόλη και “διά πυρός και σιδήρου”
έφτασε μέχρι την μέση τσ’ Ευρωπαϊκής ηπείρου,
όπου η προέλαση του πήρε επί τέλους τέρμα…
Έκτοτε έζιε με των σκλάβων τον ιδρώτα και το αίμα
επί χρόνια τετρακόσια στην χλιδή και στο χρυσάφι
ώσπου όλοι οι σκλαβωμένοι είπαν: Φτάνει πια! νισάφι!
Πανταχού ξεσηκωθήκαν και απ’ τις χώρες τους τον ‘διώξαν
και στο μέρος που ‘ναι τώρα έκτοτε τονε στριμώξαν.
Και αν του λείπε η Αμέρικα που ως τώρα τον στηρίζει
με βοήθεια και όπλα, την Ρωσία για να φοβίζει
από την πολλή την πείνα, δεν θα μπόριε να γρυλίζει.
