Γιατί είναι τόσο ανάστατοι σ’ αυτήν εδώ τη χώρα;

Μιλούν για φτώχεια όταν υπάρχουν χώρες που δεν έχουν νερό για να πιουν. Μιλούν για μεροκάματα αξιοπρέπειας εκεί που σε άλλους τόπους της γης υπάρχουν μηνιάτικα των 10 δολαρίων. Μιλούν για απογοήτευση σε χώρα που δεν έχει πόλεμο. Τι στο καλό ζητούν; Αχόρταγοι Ελληνες. Τ’ ακούς και συ όλα αυτά και ησυχάζεις. Λες «δεν το ’χα σκεφτεί έτσι»… Και χαλαρώνεις… Εχεις και λίγα χρήματα για καφέ. Εχεις και μια τηλεόραση για την μπάλα. Μπορείς και να βρίσεις την “παλιοκοινωνία” και τους “παλιοκερατάδες” σα θα βρεθείς με κάνα γνωστό σου στη γωνία του πεζοδρομίου. Ασε που έχεις την τύχη να αφιερώνεις αρκετό χρόνο γι’ αυτά τα βρισίδια, κάτι που δεν το έχεις για άλλα θέματα… Κάπως έτσι τακτοποιούνται όλα τα πράγματα, από το πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα και όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Λαός του εμπορίου οι Ελληνες, έχουν μία προαιώνια συμβατότητα με τις εκπτώσεις. Εκπτώσεις παντού… Στο γάλα, στην ψυχή, στο τυρί, στην αγάπη, στο κέτσαπ… Εκπτώσεις παντού… Στην πολιτική θα κολλήσουμε;