Γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο καταλληλότερος υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ

Κύριε διευθυντά,

oι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος που ενδιαφέρεται για τα πολιτικά πράγματα της χώρας γνωρίζει ότι η 5η και η 12η Δεκεμβρίου θα παίξουν ένα καθοριστικό ρόλο για τα κοινά, διότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ θα κληθεί να εκλέξει ένα νέο αρχηγό. Η εκλογή ενός νέου αρχηγού ίσως αποτελεί την κορυφαία διαδικασία ενός κόμματος, διότι ο αρχηγός είναι αυτός που περιχαρακώνει το κόμμα και διατηρεί σταθερή την πορεία.

Τα κόμματα όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ζωντανοί οργανισμοί, οι οποίοι φτάνουν σε ένα σημείο ανάπτυξης, γερνούν και πεθαίνουν. Η μόνη ελπίδα για να συνεχίσουν να υπάρχουν είναι να μετασχηματισθούν. Να ενσωματώσουν δηλαδή το καινούργιο που έχει ανάγκη η κοινωνία και ειδικότερα το κομμάτι της κοινωνίας που αντιπροσωπεύουν χωρίς να απεμπολήσουν τις αξίες και τις αρχές καθώς και τις πρακτικές εφαρμογής τους, οι οποίες τα διαφοροποιούν από τα υπόλοιπα κόμματα.

Όσοι πιστεύουν στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη συνδέονται με κοινές αρχές, αξίες και πρακτικές. Το όνομα ενός κόμματος παίζει ένα δευτερότερο ρόλο, αν και στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ η συναισθηματική προσκόλληση ενός πολίτη σε αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Για να καθορίσουμε τα προσόντα που πρέπει να έχει ο υποψήφιος ηγέτης για να εκλεγεί, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας στοιχεία όπως: οι αξίες, οι αρχές και οι πρακτικές του κόμματος που θα ηγηθεί, η προϊστορία του, αντιμετώπιση πιθανών εσωτερικών συγκρούσεων, οι στόχοι του στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον, η θέση του στον Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό χάρτη, ο τρόπος της συγκεκριμένης εκλογής του αρχηγού καθώς και πολλά άλλα. Ένας δηλαδή υποψήφιος για την ηγεσία ενός κόμματος σήμερα πιθανόν δεν θα ήταν κατάλληλος πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια ή μετά από δέκα ή είκοσι για αυτή τη θέση.

Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή την οποία νομίζω ασπάζονται όλοι οι υποψήφιοι. Ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ για να μπορέσει στο κοντινό μέλλον, δηλαδή μετά τις επόμενες εκλογές, να παίξει έναν καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας πρέπει να διπλασιάσει τουλάχιστον τη δύναμή του. Το ΚΙΝΑΛ παρουσιάζει σήμερα μια ανοδική τάση που είναι όμως αποτέλεσμα της κινητικότητας των υποψηφίων και του θανάτου της αείμνηστης Προέδρου του. Αν το σημερινό ποσοστό τουλάχιστον δεν διπλασιαστεί, δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες να μπορέσει τελικά να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα της χώρας με οιονδήποτέ αρχηγό, και θα οδεύσει γρήγορα στη φθορά.

Οπότε ερχόμαστε στα δύο δύσκολα ερωτήματα: α) από πού περιμένει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ότι θα μετακινηθούν ψήφοι προς αυτό και β) τι προσόντα πρέπει να έχει ο νέος αρχηγός για να είναι ελκυστικός προς αυτούς τους ψηφοφόρους. Πολλοί βάζουν πρώτα τα προσόντα του αρχηγού χωρίς να ενδιαφέρονται από πού θα μετακινηθούν οι ψήφοι για να έλθουν στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Τους διαφεύγει βέβαια ότι ο αρχηγός για να κυβερνήσει πρέπει πρώτα να εκλεγεί. Παλαιοτέρα η εκλογή γινόταν από την κοινοβουλευτική ομάδα. Αν οι εκλογές γίνονταν και σήμερα από την κοινοβουλευτική ομάδα, τα προσόντα του υποψήφιου αρχηγού για να έχει πιθανότητες εκλογής θα έπρεπε να ήταν διαφορετικά.

Αλλά ας έρθουμε στο πρώτο ερώτημα: Από πού ελπίζει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ να πάρει ψήφους ώστε να διπλασιάσει το ποσοστό του. Εδώ καθένας έχει την προσωπική του απάντηση. Κατά την άποψή μου το 8% που έχει τώρα θα το πάρει με οποιονδήποτε υποψήφιο αρχηγό, διότι είναι το ποσοστό των παλαιών στελεχών και ψηφοφόρων, αυτών δηλαδή που είναι πάνω από 65 χρονών και πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε τα καλύτερα χρόνια της σύγχρονης Ελλάδος. Είναι οι συναισθηματικά δεμένοι και δεν πρόκειται να ψηφίσουν άλλο κόμμα. Το ερώτημα είναι τι γίνεται με τις άλλες ηλικιακές ομάδες.

Η ομάδα των πολύ νέων μέχρι περίπου τα 30 χρόνια δεν έχει σταθεροποιηθεί κομματικά και οι ψήφοι τους θα διαμοιραστούνε ιδίως στα μικρά κόμματα και αυτά που μένουν εκτός βουλής. Άρα μας μένει η μεγάλη ηλικιακή ομάδα, η μεγάλη δεξαμενή ψήφων μεταξύ 30 και 65 χρόνων.

Όσοι από αυτούς έχουν ψηφίσει ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν νομίζω ότι στις επόμενες εκλογές θα μετακινηθούν. Και αν μετακινηθούν κάποιοι αυτοί θα είναι πολύ λίγοι και αυτό το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. Δεν περιμένει δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ψήφους ή τουλάχιστον αρκετούς ούτε από τη ΝΔ ούτε από τα μικρά κόμματα. Περιμένουν όμως από τους δυσαρεστημένους που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα ζητούν ένα λόγο να επιστρέψουν, αφού είδαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του δεν ήταν αυτό που περίμεναν και ότι το ΠΑΣΟΚ δεν διέπραξε τα σφάλματα για τα οποία κατηγορήθηκε. Με λίγα λόγια δηλαδή αυτό το ποσοστό που πιθανόν να είναι και 10% θα ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αλλά όχι την παλιά φρουρά, όχι αυτούς που έχουν ασκήσει εξουσία και που το όνομα τους έχει συνολικά συνδεθεί καλώς ή κακώς με σκάνδαλα ή και την πτώχευση. Αυτοί αποτελούν αποτρεπτικό στοιχείο. Θέλουν δηλαδή να ψηφίσουν το καινούργιο, αυτό που δεν έχει ακόμα φθαρεί και είναι σύμφωνο με τις αρχές και τις αξίες τους.

Τρία λοιπόν είναι τα κύρια προσόντα που πρέπει να έχει κατά τη γνώμη μου ο νέος αρχηγός:

Πρώτον να έχει ενσωματώσει τις αξίες και τις αρχές του ΠΑΣΟΚ, να είναι δηλαδή παιδί του ΠΑΣΟΚ. Να γνωρίζει τις διαδικασίες, να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία της Δημοκρατικής Παράταξης. Να γνωρίζει τα λάθη που έχουν γίνει και να έχει την πρόθεση να μην επιτρέψει να επαναληφθούν. Νομίζω ότι αυτό το προσόν το έχει ο Νίκος Ανδρουλάκης με επί πλέον προσόν τη θητεία του στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που έχει ως αποτέλεσμα να γνωρίζει καλύτερα τη σκέψη των ευρωπαίων σοσιαλιστών. Είναι δηλαδή ιδεολογικά επαρκής.

Το δεύτερο προσόν όσο και μην φαίνεται τόσο σπουδαίο είναι να είναι ελκυστικός στους ψηφοφόρους της ηλικίας που είπαμε προηγουμένως, δηλαδή 30 με 65 ετών σε αυτές δηλαδή που κύρια ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ αλλά τώρα θέλουν μια δικαιολογία για να φύγουν από αυτόν. Ελκυστικός σημαίνει ότι δεν έχει συνδέσει το όνομα του με κυβερνητικά πόστα, δεν έχει διαχειριστεί εξουσία και κανείς δεν μπορεί να τον θεωρήσει υπεύθυνο ούτε για σκάνδαλα ούτε για πτώχευση ούτε για οποιοδήποτε κακό που έφθειρε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας υποψήφιος που δεν μπορείς να του προσάψεις κανένα αρνητικό στοιχείο.

Και τρίτον είναι νέος. Το νέος εδώ δεν συνδέεται με κανένα είδος ηλικιακού ρατσισμού ότι δηλαδή οι νέοι είναι καλύτεροι από τους ηλικιωμένους. Το νέος έχει βαρύτητα στην παρούσα συγκυρία, σε μιαν άλλη ίσως όχι. Τώρα δηλαδή που σε όλα τα κόμματα οι αρχηγοί είναι νέοι, θάταν εκτός μόδας θα έλεγα οι δυο άλλοι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων να είναι μικρής ηλικίας και το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ να εκλέξει αρχηγό πολύ μεγαλύτερο. Θα δινόταν η εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι εκτός χρόνου. Στις ομιλίες, συνεντεύξεις στις τηλεοράσεις, στις δημόσιες εμφανίσεις, θα παίζει με τους ίδιους όρους. Ο νέος αρχηγός θα σηματοδοτεί και την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Το κόμμα έχει ένα νέο αρχηγό που το μετασχηματίζει και το αλλάζει για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των πολιτών τα επόμενα χρόνια.

Από όλους λοιπόν τους πολύ αξιόλογους υποψήφιους για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ σε αυτή τη συγκυρία τα περισσότερα προσόντα για να εκλεγεί αρχηγός και στη συνέχεια να δώσει τη μάχη για τις εθνικές εκλογές είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Κώστας Μουντάκης
ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου