Κύριε διευθυντά,
από την πολύ κακή ελαιοπαραγωγική χρονιά επιβάλλεται να προβληματιστούμε, στρεφόμενοι σε άλλες καλλιέργειες που θα είναι προσοδοφόρες και ποικίλες, λόγω διαφορετικών τοπικών κλιμάτων.
Η ποικιλία των τοπικών συνθηκών επιτρέπει στα νότια που το κλίμα είναι υποτροπικό την παραγωγή μπανάνας, ακτινίδιοy κλπ
Στα κεντρικά, στο ορεινό κλίμα, μπορούν να ευδοκιμήσουν κερασιές, αχλαδιές, μηλιές, βερικοκιές, καρυδιές σε μεγάλα αγροτεμάχια, μαζί με τις υπάρχουσες καστανιές. Αντ’ αυτών βλέπουμε πάνω από τα 600 μ. υψόμετρο ελιές, που κάθε 5-10 χρόνια, μετά από μια χιονιά καταστρέφονται και χρειάζονται τόπο, χρόνο και χρήμα για να παράγουν πάλι, αλλά μέχρι τη νέα χρονιά.
Στα βόρεια, καθαρά μεσογειακή ζώνη, ελιές, πορτοκαλιές, αβοκάντο κ.λ.π
Πρέπει να γίνουν αναγκαστικά αναδασμοί, για να δημιουργηθούν μεγάλα αγροτεμάχια, που να φυτευτούν εκατοντάδες δέντρα, δυναμικές αγροτικές επιχειρήσεις. Υπάρχουν αμέτρητες πηγές και μικροί χείμαρροι, που με κατάλληλα αρδευτικά θα ποτίζονται όταν χρειάζεται. Φυσικά θα γίνουν οι απαραίτητοι αγροτόδρομοι και υποδομές.
Οι πολιτικοί με Περιφέρεια – Αντιπεριφέρεια, Δασαρχείο θα συνεργαστούν με γεωπόνους, τοπογράφους, δικηγόρους και δημοσίους υπαλλήλους να γίνουν σύγχρονες καλλιέργειες για να αυξηθεί κατακόρυφα η παραγωγή και να μειωθούν οι εισαγωγές, γιατί ο Νομός μας έχει απεριόριστες δυνατότητες.
Όταν φεύγανε, πριν 75 χρόνια, με τη λήξη του πολέμου οι Γερμανοί έλεγαν “Εμείς χάσαμε και φεύγουμε, αλλά να είχαμε το κλίμα σας 3 ώρες την ημέρα, να δουλεύαμε θα είμαστε πλούσιοι”.
Μήπως αυτά εννοούσαν ότι θα κάνουν που εμείς δεν κάναμε;
Καμηλάκης Ιωάννης
