Γιατί βλέπουμε μόνο τα ελαττώματα των άλλων

Κουσούρια κι ελαττώματα, δεν βλέπει τα δικά του
ποτέ ο κάθε άνθρωπος, ούτε στα όνειρά του …
Κι αν θα ρωτήσετε γιατί, κανένας δεν το ξέρει
και κάποιοι ίσως να μας πουν… «γιατί δεν τον συμφέρει…»
Μόνο οι αρχαίοι Έλληνες αυτό καλά το ξέραν,
αφού σε πλείστα κείμενα, έτσι το αναφέραν :
«Πάνω του, ανθρώπων έκαστος, δύο σακούλια φέρει,
ένα στην πλάτη, κι ένα εμπρός, χειμώνα – καλοκαίρι …»
Κι είν’ το σακούλι αόρατο, αυτό καθεαυτό του,
μα είναι σ’ όλους ορατό, το περιεχόμενό του …
Κουσούρια κι ελαττώματα πάντα είναι γεμάτα
τα μπροστινά και πισινά σακούλια – ανάθεμά τα.
Των άλλων τ’ ελαττώματα έχει το έμπροσθέν μας
και τα δικά μας τα κακά, έχει το όπισθέν μας.
Κι αφού κανείς δεν βρέθηκε, νά ’χει στο σβέρκο μάτια
μόνο των άλλων τα στραβά θωρούν τα δυο μας μάτια …
Και τα δικά μας τα στραβά, τα πίσω απ’ το κεφάλι,
μπορούνε και τα βλέπουνε και μας γελούν οι άλλοι …