Περισσότερο από έναν αιώνα µετά τη βύθιση του «αβύθιστου» Τιτανικού, και η ιστορία του πλοίου συνεχίζει να συναρπάζει. Ο Τιτανικός βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό τη νύχτα της 14ης προς τη 15 Απριλίου 1912, λίγο µετά τη σύγκρουσή του µε παγόβουνο, ενώ έκανε το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάµπτον στη Νέα Υόρκη. Η τραγωδία, που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1500 άτοµα συγκλόνισε την υφήλιο, ενέπνευσε βιβλία, ταινίες, και συνεχίζει να µαγνητίζει το ενδιαφέρον του κοινού. Στις 18 Ιουνίου του 2023, το βαθυσκάφος Titan, το πρώτο επανδρωµένο βαθυσκάφος που επιχείρησε να προσεγγίσει το διάσηµο ναυάγιο καταστράφηκε, σκοτώνοντας ακαριαία τους πέντε βαθύπλουτους επιβάτες του (σ.σ: τον Βρετανο-Πακιστανό επιχειρηµατία Σαχζάντα Νταούντ και τον γιο του Σουλέµαν, τον Βρετανό δισεκατοµµυριούχο Χάµις Χάρντιγκ, τον Γάλλο ναυτιλιακό ειδικό Πολ-Ανρί Ναρζολέ και τον ιδρυτή και διευθύνοντα σύµβουλο της OceanGate, Στόκτον Ρας), ενισχύοντας τη θεωρία της «κατάρας» ότι ο Τιτανικός συνεχίζει να «σκοτώνει» τους πλούσιους. Παρά τη νέα τραγωδία, ένας -επίσης- δισεκατοµµυριούχος, µεγιστάνας ακινήτων, ο Λάρι Κόνορ σχεδιάζει να βουτήξει και πάλι µε βαθυσκάφος -ειδικά σχεδιασµένο- για να δει από κοντά το ναυάγιο.
Τι ακριβώς όµως συνέβη µε τον Τιτανικό? Προφανώς το παγόβουνο ήταν ο κύριος λόγος βύθισης του πλοίου. Ωστόσο δεν ήταν η µόνη αιτία που το περήφανο σκαρί βυθίστηκε τόσο γρήγορα και κατέληξε για χρόνια στη λήθη του βυθού. Υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που συνέβαλλαν στην απίστευτη αυτή καταστροφή. Σήµερα, από την ασφάλεια του χρόνου, ταξιδεύουµε στο 1912 και ερευνούµε τις παραµέτρους που έπαιξαν ρόλο στη διασηµότερη ίσως ναυτική τραγωδία του 20ου αιώνα.
Τα (υπερβολικά) ήρεµα νερά
Ακούγεται παράδοξο, αλλά σε ορισµένες περιπτώσεις, τα ήρεµα νερά είναι πιο επικίνδυνα από τα κύµατα. Αυτό συνέβη και τη νύχτα της 14ης Απριλίου 1912. Οι επιβάτες του Τιτανικού απολάµβαναν έναν υπέροχο καιρό. Ένας επιζών µάλιστα, ανέφερε: «Τέλεια γαλήνη για µίλια… το νερό έµοιαζε µε λιωµένο ασήµι». Με ελάχιστα έως καθόλου κύµατα στο νερό, δεν υπήρχε φωταύγεια από το πλαγκτόν, το οποίο κανονικά θα έλαµπε γύρω από το παγόβουνο, κάνοντάς το να φαίνεται από µακριά «προειδοποιώντας» τα πλοία που βρίσκονταν κοντά. Παράλληλα, η νύχτα εκείνη δεν είχε φεγγάρι, και έτσι τα ήρεµα νερά πρόσφεραν µια ψεύτικη -όπως αποδείχθηκε- αίσθηση ασφάλειας, αφού το πλοίο ταξίδευε µε µεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι θα είχε κανονικά αν ο καιρός ήταν οµιχλώδης ή τρικυµιώδης. Η οφθαλµαπάτη που δηµιουργήθηκε εξαιτίας του καλού καιρού, ήταν εκείνη που οδήγησε το πλοίο κατευθείαν πάνω στο παγόβουνο χωρίς να αφήσει περιθώρια ώστε να αποφευχθεί η σύγκρουση.
∆είτε ένα ενδιαφέρον βίντεο εδώ: https://youtu.be/cfR7TZK-gtU
Και διαβάστε περισσότερα εδώ: www.theguardian.com/science/2000/jul/06/technology
Τα ορθάνοιχτα φινιστρίνια
Οι περισσότεροι επιβάτες του Τιτανικού κοιµούνταν αµέριµνοι όταν το πλοίο τραντάχτηκε ξαφνικά. Η ώρα της πρόσκρουσης ήταν είκοσι λεπτά πριν από τα µεσάνυχτα και βρήκε την πλειονότητα των επιβατών αγουροξυπνηµένους και τροµαγµένους. Έτσι, έκαναν το πλέον φυσιολογικό, άνοιξαν τα φινιστρίνια της καµπίνας και έβγαλαν τα κεφάλια τους έξω για να δουν τι συνέβη. Στη συνέχεια και εν µέσω πανικού, βγήκαν από τις καµπίνες για να σωθούν. Χωρίς φυσικά να κλείσουν τα φινιστρίνια. Τα ανοιχτά φινιστρίνια επέτρεψαν στο νερό να µπει στο πλοίο µε πολύ ταχύτερο ρυθµό από τον κανονικό, συµβάλλοντας στην απίστευτα γρήγορη βύθιση. Ο Tim Maltin, ειδικός που µελέτησε τις συνθήκες βύθισης του Τιτανικού, ανέφερε πως µόλις 12 ανοιχτά φινιστρίνια θα είχαν διπλασιάσει τη ζηµιά και την ταχύτητα βύθισης. Σκεφτείτε πως εκείνη τη νύχτα, τα ανοιχτά φινιστρίνια ήταν εκατοντάδες…
∆ιαβάστε περισσότερα εδώ: www.belfasttelegraph.co.uk/entertainment/film-tv/10-mistakes-that-sunk-titanic-crew-were-left-without-binoculars-as-iceberg-approached/38633723.html
Και δείτε ένα σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/_xKDRmhp6lQ
Τα (εξαιρετικά) χαµηλής ποιότητας υλικά
Ήταν το «καµάρι» της βρετανικής ναυσιπλοΐας, στόχευε σε ταξίδια πλουσίων και είχαν επενδύσει απίστευτα χρήµατα σε πιάτα, µαχαιροπήρουνα και πολυτελή αντικείµενα για τη διακόσµησή του -και όχι µόνο. Θα υπέθετε κανείς λοιπόν ότι ο Τιτανικός είχε φτιαχτεί µε τα καλύτερα και πλέον σύγχρονα (της εποχής) υλικά. Ωστόσο, οι χαλύβδινες πλάκες του Τιτανικού συγκρατήθηκαν µεταξύ τους µε πριτσίνια που σφυρηλατήθηκαν στο χέρι. Πρόσφατες µελέτες από τους µεταλλουργούς Tim Foecke και Jennifer Hooper McCarthy ανέφεραν ότι τα υλικά που χρησιµοποιήθηκαν για την κατασκευή του Τιτανικού ήταν εξαιρετικά χαµηλής ποιότητας, πολύ πιο επικίνδυνα από τα ανάλογα που είχαν χρησιµοποιηθεί σε άλλα «φθηνότερα» πλοία της εποχής. Αν και δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουµε µε βεβαιότητα, είναι πολύ πιθανό τα κακής ποιότητας υλικά να ευθύνονται για την απίστευτη καταστροφή του πλοίου. Σύµφωνα πάντως µε τους ειδικούς, αν τα υλικά ήταν σωστά, τότε ο Τιτανικός θα είχε σίγουρα αντέξει περισσότερο.
∆ιαβάστε περισσότερα εδώ: www.cbsnews.com/news/did-weak-rivets-help-do-in-the-titanic
Η µεγάλη ταχύτητα
Οι περισσότεροι ειδικοί που µελέτησαν το ναυάγιο του Τιτανικού συµφωνούν ότι το πλοίο πήγαινε πολύ πιο γρήγορα απ΄ όσο θα έπρεπε τη νύχτα της 14ης Απριλίου 1912, κάνοντας τη σύγκρουση µε το παγόβουνο ακόµα πιο σφοδρή. Αυτό στο οποίο δεν µπορούν να συµφωνήσουν είναι το γιατί. Μια δηµοφιλής θεωρία είναι ότι ο καπετάνιος Έντουαρντ Σµιθ του Τιτανικού ήλπιζε να ξεπεράσει το προηγούµενο ρεκόρ διάσχισης του Ατλαντικού που κατείχε το πλοίο White Star Line. Υπάρχουν επίσης φήµες ότι ο Smith ανησυχούσε ότι θα έφτανε καθυστερηµένα στη Νέα Υόρκη και υπό την πίεση του διευθυντή της White Star Line, Bruce Ismay, ταξίδευε πολύ πιο γρήγορα από το συνηθισµένο. Όταν ο Τιτανικός χτύπησε το παγόβουνο, «έτρεχε» µε 22 κόµβους, µόλις 2 κόµβους λιγότερο από τη µέγιστη ταχύτητα του πλοίου. Με απλά λόγια, πήγαινε µε «φουλ» τις µηχανές. Για να είµαστε δίκαιοι µε τον Έντουαρντ Σµιθ ωστόσο, τα περισσότερα πλοία θα ταξίδευαν µε την ίδια ταχύτητα σε τέτοιον ήρεµο καιρό. Επιπλέον, τα ναυτικά δεδοµένα λένε πως θα πρέπει το πλοίο να ταξιδεύει όσο δυνατόν γρηγορότερα όταν περνά από επικίνδυνες ζώνες προκειµένου να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος παραµονής σε επικίνδυνες συνθήκες. Ανεξάρτητα από το σκεπτικό, δεν υπάρχει αµφιβολία ότι αν ο Τιτανικός ταξίδευε µε µικρότερη ταχύτητα, η ζηµιά που υπέστη θα ήταν λιγότερο καταστροφική.
∆είτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο εδώ: https://youtu.be/wX6oR2pdZ50
Και διαβάστε περισσότερα εδώ: www.history.com/news/why-did-the-titanic-sink
Ένας κουρασµένος καπετάνιος
Ο καπετάνιος Έντουαρντ Σµιθ του Τιτανικού έχει µείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο ευγενείς ανθρώπους που ταξίδεψαν ποτέ στις επτά θάλασσες. Παρέµεινε στο πλοίο, ως το τέλος, βοηθώντας τον κόσµο να µπει στις βάρκες µε τίµηµα την ίδια του τη ζωή και η πράξη του έχει υµνηθεί σε βιβλία, ταινίες κλπ. ∆εν συνέβη ωστόσο το ίδιο για τον καπετάνιο Stanley Lord, του SS Californian, του πλοίου που ήταν πιο κοντά στον Τιτανικό όταν βυθίστηκε. Σύµφωνα µε πηγές, το SS Californian ήταν σε πολύ κοντινή απόσταση και θα µπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά κατά τη διάρκεια της τραγωδίας. Όταν οι φωτοβολίδες κινδύνου από τον Τιτανικό έλαµψαν στον ουρανό, το πλήρωµα του κ SS Californian, ξύπνησε -ως όφειλε- τον καπετάνιο Stanley Lord. Κουρασµένος ο Lord, διέταξε να αγνοήσουν τις φωτοβολίδες, λέγοντας πως πιθανότατα ήταν «εταιρικές φωτοβολίδες», που συνήθως χρησιµοποιούνταν για να «αναγνωριστούν» εν πλω, πλοία της ίδιας εταιρίας. Η απόφαση αυτή, θα τον στοίχειωνε για το υπόλοιπο της ζωής του. Αγνόησε το σοβαρότατο κάλεσµα για βοήθεια, απολύθηκε αµέσως µετά το ταξίδι του, και έζησε µε τη γνώση πως αν είχε τρέξει να συνδράµει, εκατοντάδες άνθρωποι θα είχαν γλιτώσει τον παγωµένο υγρό τάφο.
∆ιαβάστε περισσότερα εδώ: www.usni.org/magazines/naval-history-magazine/1992/march/case-captain-lord
