Ενα μνημόσυνο στον άνθρωπο που υπηρέτησε όσο κανείς άλλος τον συνάνθρωπο… δυο λόγια για τον παπα- Στρατή από τον Νικήτα Κανάκη τον πρόεδρο των Γ.Τ.Κ., δυο λόγια για να μας θυμίζουν τις αξίες που πρέπει να υπηρετούμε.
Νικήτας Κανάκης
“…Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά…”
Πέρασε κιόλας ένας ολάκερος χρόνος. Που ο αδελφός μου ο παπα-Στρατής έπιασε βάρδια στα σκαλοπάτια της παραδείσου. Με το μισοσβησμένο τσιγάρο, το βροντερό του γέλιο και τη θεόρατη αγκαλιά που χώραγε τον κόσμο όλο, να υποδέχεται σκουπίζοντας με το μπαλωμένο ράσο του τα δάκρυα τους, όλους τους άδικοπνιγμένους της Μεσογείου.
Ολους εκείνους που αναζητώντας τη Συμπόνια, συνάντησαν τη Λησμονιά.
Και εγώ -έτσι στη μνήμη του- να ξαναθυμάμαι απόψε εκείνη τη φορά που μαθαίνοντας για την αρρώστια του τον συνάντησα
“…Φίλος καρδιακός και αδερφός ο παπά-Στρατής, πώς μπορούσα να μην έρθω να τον δώ, εδώ στη Λέσβο. Απείθαρχος και ξεροκέφαλος ασθενής. Αλλοι στη θέση του θα είχαν πέσει στα ανάσκελα στο κρεβάτι αγκομαχώντας και γκρινιάζοντας. Αλλά αυτός εκεί πεισματάρης να τρέχει να ταΐζει, να ντύνει και να γιατροπορεύει τους φτωχούς του. Αλλά αυτή τη φορά είχα στα αλήθεια ανησυχήσει με το σοβαρό πρόβλημα υγείας του που έχει επιδεινωθεί.
«Μιλά του, εσένα σε αγαπάει και θα σε ακούσει» μου είχαν πει οι δικοί του. Δεν ήξερα αν έπρεπε να τον μαλώσω ή να τον παρηγορήσω.
Πήρα λοιπόν το δασκαλίστικο και σοβαρό ύφος και ξεκίνησα για το Κεράμι στην Καλλονή. Με περίμενε εκεί που πάντα συναντιόμαστε στο ησυχαστηριό του στον κήπο στην πίσω αυλή του Αϊ Γιάννη. Δίπλα στη μεγάλη λεμονιά που κάθε φορά κάνουμε τις ατελείωτες θεολογικές συζητήσεις. Εκεί που ένας σε σύγχυση και αμφιβολία από τα πολλά διαβάσματα αγνωστικιστής σαν την αφεντιά μου μετατράπηκε σε έναν βαθιά θεοσεβούμενο άθεο, και επιτέλους κατάλαβε ή μάλλον ένοιωσε, χάρη σε έναν λαϊκό “αντάρτη” παπά, πως ο “Θεός αγάπη εστί”.
Περίμενα να βρω έναν αδύναμο άνθρωπο και συνάντησα ένα “θεριό ανήμερο”. Ποιος να παρηγορήσει ποιόν!
Τον άκουγα να μου μιλάει με πραγματική αγάπη για τους αδύναμους και απροστάτευτους ανθρώπους που του χτυπάνε την πόρτα, με πάθος για τα σχέδια του να βοηθήσει πιο πολύ πιο πολλούς, με συγκίνηση για τους Σύρους πρόσφυγες που του θυμίζουν τους μικρασιάτες παππούδες, με σεβασμό για τους καταφρονεμένους, τον είδα όση ώρα έκατσα να μοιράζει χωρίς ούτε ένα βαρυγκώμιασμα και το τελευταίο ευρώ που είχε στην τσέπη του σε τσακισμένους ανθρώπους που έφταναν να τον δουν, να γεμίζει σακούλες με ψυχοπονέματα, λίγο ρύζι, μακαρόνια, λάδι, φρούτα, ό,τι κατάφερε να μαζέψει γυρνώντας με το σαράβαλο του όλη μέρα.
«Και για σένα;», τον ρώτησα σιγανά. «Εσύ μωρέ ρωτάς;» μου απάντησε χαμογελώντας
Να δεις πως το έγραφε ο Τάσος Λειβαδίτης
«…δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος…».
Υ.Γ. Τη φωτογραφία αυτή την έχω στη βιβλιοθήκη, δίπλα σε κείνη του πατέρα μου. Την είχα τραβήξει πριν από δυο χρόνια όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι δυο τους στη Γενική Συνέλευσ’η μας. Ο παπα-Αντώνης του Μόντε στην Ουγκάντα και ο παπα-Στρατής από το Κεράμι της Καλλονής. Δυό μέλη των Γιατρών του Κόσμου, δυο τόσο όμορφοι άνθρωποι, που αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μεταξύ τους, η κάρδια τους είναι τόσο κοντά. Καθισμένοι σε ένα πεζούλι, άνοιγε η καρδιά σου να βλέπεις δυο πρόσωπα καλοσυνάτα να γελάνε.
Ο ένας αγαπούσε πολύ τον άλλο και ξέρω πως επικοινωνούσανε. «…Αυτός είναι πραγματικός παπάς μου ’λεγε κάθε φορά στο τηλέφωνο ο παπα-Στρατής. Μωρέ να γιάνω λίγο, και να κατέβω να βάλω και εγώ ένα χέρι…».
“Ο Θεός αγάπη εστί”. Ξέρω πως απόψε ένα κεράκι θα μένει αναμμένο σε μια ταπεινή εκκλησιά στην Αφρική για τον μπαμπαΝουρ- τον “πατέρα από φως” στα αραβικά- όπως τον φώναζαν οι Σύροι.
Καλή αντάμωση αδελφέ…
Μια ιδιαίτερη αθλητική συνάντηση για την ενίσχυση των δράσεων των Γιατρών του Κόσμου, μια αθλητική γιορτή στην υπηρεσία του εθελοντισμού και αλληλεγγύης. Οι Γιατροι του Κόσμου ευχαριστούν θερμά τους φίλους Chania Big 3 που φέτος η αθλητική αυτή συνάντηση αφιερώθηκε στις δράσεις των Γιατρών του Κόσμου..
Οι Chania Big 3, μία ομάδα φίλων του μπάσκετ, που στόχο της έχει την κοινωνική προσφορά μέσω του αθλητισμού και όποιου άλλου μέσου διαθέτει, για πέμπτη φορά διοργάνωσε ένα τουρνουά μπάσκετ το Σάββατο 3 και την Kυριακή 4 Σεπτεμβρίου στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων.
Φέτος, στo πλαίσιo του τουρνουά συγκεντρώθηκαν πάνω απο 176 κιλά τρόφιμα και γάλατα που διατέθηκαν για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών που περιθάλπτονται στο Ανοικτό Πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου στα Χανιά.
Οι Chania Big 3, ιδρύθηκαν το 2011 και φέτος είναι η 5η φορά που στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων διοργανώνουν μία ξεχωριστή γιορτή αθλητισμού. Ψυχή – εμπνευστές της ομάδας είναι ο Αντώνης Λυρώνης και ο Σπύρος Αεράκης, ενώ κάθε χρόνο προστίθενται αρκετοί νέοι φίλοι ώστε να γίνει πιο επιτυχημένη η γιορτή.
Βασικοί υποστηρικτές της διοργάνωσης είναι οι χορηγοί όπως ο ΣΤΑΥΡΟΣ Σπορ, ο οποίος στάθηκε στο πλευρό των Chania Big 3 από την πρώτη κιόλας χρονιά του τουρνουά, η Ελλη Fresh Snack Ρέθυμνο, Cretan Kings BC Bodytec Chania, Cross Ζone Chania, Paintland Chania, OptoNet Chatziathanasiou, Ζαχαροπλαστείο Όνειρα Γλυκά – Sweet Dreams, Εργαστήριο Σκίτσου Χανίων, Red Bull, Soul Barbeque, Porto Lucciano Firenze, Ζάχαρη & Αλάτι, Πράξις Φροντιστήριο – Χανιά, ΤΑ ΧΑΛΚΙΝΑ, Studio Kosta Boda, Illum Χανίων & Σμαράγδη Στυλιανακάκη Τσαρούχι Soundsystem και το Ράδιο Ενταση 93.5 FΜ.
Στην φετινή διοργάνωση έλαβαν μέρος 30 ομάδες. Νικήτρια ομάδα αναδείχθηκαν οι “Σολίστες”, ομάδα αποτελούμενη από τους Ασγουδάκης Δημήτρης, Νίκος Πιρπινάκης, Νίκος Παπαδάκης και Νίκος Βρεττός οι οποίοι προσέφεραν 27 κιλά τροφίμων στο Ανοικτό Πολυϊατρείο Χανίων. Τέλος, νικητής του διαγωνισμού τριπόντων ήταν ο 16χρονος Κωνσταντίνος Πολυχρονάκης, ο οποίος μοιράστηκε το δώρο του με έναν φίλο του.
Οι Γιατροί του Κόσμου και φέτος θα βρίσκονται στην έκθεση Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη της ΔΕΗ.
Τα στατιστικά του πολυιατρείου από 29 Αυγούστου έως και 2 Σεπτεμβρίου είναι:
Ελλάδα: 52
Πακιστάν: 4
Αίγυπτος 2
Βουλγαρία: 14
Σερβία: 1
Αλβανία: 4
Μπανγκλαντές: 2
Συρία: 6
Αλγερία: 2
Μαρόκο: 3
Γκάνα: 1
Σουδάν: 1
Ρουμανία: 1
Πολωνία: 1
Σύνολο ατόμων: 94
