■ Ο διευθυντής της Νευροχειρουργικής του Νοσοκοµείου Χανίων Αντώνης Κρασουδάκης, µιλά εφ’ όλης της ύλης για το Ε.Σ.Υ.
Συνεπής µε τον όρκο του στον Ιπποκράτη, επιµένει να συστήνεται ως νοσοκοµειακός γιατρός. Όπως δεν τρέµουν τα χέρια του στις πολύ δύσκολες χειρουργικές επεµβάσεις, έτσι επιλέγει να µη µασάει τα λόγια του και να διατυπώνει τις αλήθειες της επιστήµης του, της ζωής του και της καθηµερινότητας του, η οποία όπως λέει στα ‘‘Χανιώτικα Νέα’’: «η ζωή µου, η κάθε µέρα µου είναι απόλυτα συνυφασµένη µε τις ζωές των ανθρώπων».
Γιατρός από το 1991 και αποκλειστικά σε νοσοκοµεία σε Ελλάδα και εξωτερικό διότι: «Το περιβάλλον του νοσοκοµείου, ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία µου, στις επιθυµίες µου».
Συγκρίνοντας Υγεία σε Ελλάδα και εξωτερικό είπε ότι: «Στην υγεία, το κυριότερο αφορά στην οργάνωση, στις παροχές, τις υπηρεσίες. Έξω, οι γιατροί λειτουργούν µε αλγόριθµους, πρωτόκολλα πολύ αυστηρά. Λογοδοτούν σε επιτροπές. Ουδείς παρεκκλίνει σχετικά µε το λόγο που έκανε κάποια θεραπεία, τον τρόπο, τα χρήµατα που ξοδεύτηκαν. Αυτό στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Οι Έλληνες γιατροί, κυρίως αυτενεργούν και ελάχιστοι εργάζονται µε πρωτόκολλα και αλγόριθµους».
Συµφωνεί ότι Ελλάδα εξωτερικό είναι δύο διαφορετικοί κόσµοι εξηγώντας όµως ότι, ναι µεν το πρωτόκολλο κάνει πιο εύκολη τη δουλειά στους γιατρούς όµως: «Η αυτενέργεια του Έλληνα γιατρού, που συνδέεται και µε την εφευρετικότητα του, στο να ανταπεξέλθει σε µία δύσκολη µας φέρενει σε καλύτερη µοίρα. Αυτό το αναγνωρίζουν οι ξένοι, που είναι πολύ αυστηροί».
Ο κ. Κρασουδάκης λέει πως οι Έλληνες γιατροί, χαίρουν εκτίµησης όπως και οι πτυχιούχοι των Ιατρικών Σχολών. Αναγνωρίζεται παράλληλα ότι στην Ελλάδα υπάρχει εξαιρετική προσβασιµότητα σε θέµατα υγείας. «∆ε λέω φυσικά για το κόστος το οποίο τώρα τελευταία έχει πάρει την άνοδο. ∆ηλαδή πολύ γρήγορα, µπορείς να δεις έναν ειδικό, ενώ στο εξωτερικό το ραντεβού κλείνεται µετά από 1 χρόνο». Μας είπε πως στο εξωτερικό γίνονται και µεγάλα λάθη: «Υπάρχει και κακή ιατρική έξω. Εξ ου και η αναγνώριση µας. Εδώ µας λείπει όµως, η συνεχιζόµενη ιατρική εκπαίδευση για την οποία στο εξωτερικό τα νοσοκοµεία αναλαµβάνουν αυτό το κόστος. Αποτέλεσµα στη χώρα µας, υπάρχουν οι λανθάνουσες σχέσεις µε τα συνέδρια και τις φαρµακευτικές εταιρείες».
Κάναµε κουβέντα για το άγχος των γιατρών, λέγοντας: «Όταν ήµουν Γερµανία δεν ήθελα να επιστρέψω Ελλάδα, ένιωθα ότι δεν έχω το παραµικρό στρες. Όλα ήταν τόσο οργανωµένα στην εργασία, στην καθηµερινότητα είχα το αίσθηµα µη άγχους. Τους Έλληνες γιατρούς µας έχει καταβάλει το άγχος. ∆εν ξέρουµε τι µας ξηµερώνει. Για παράδειγµα έκλεισε η ψυχιατρική κλινική… Αύριο δεν ξέρεις τι… δεν ξέρεις ποιος συνάδελφος θα αποχωρήσει. Λειτουργούµε συνεχώς µε την υποστελέχωση, σαν να είµαστε νοσοκοµείο εκστρατείας. Ουδείς επιτρέπεται να αρρωστήσει, να ζητήσει άδεια, να ξεκουραστεί. Στις πολιτισµένες χώρες αυτά τα θέµατα έχουν λυθεί. Υπάρχουν οι αντικαταστάτες ακόµα και των 15 ηµερών».
Μιλώντας µας ο Αντώνης Κρασουδάκης για τις εργασιακές συνθήκες έκανε λόγο για το αυτοδιοίκητο και την αυτοδιαχείριση στα ννοσοκοµεία που θα έλυνε πολλά. «Γολγοθάς να προσληφθούν γιατροί, Γολγοθάς υπερωρίες, Γολγοθάς εγκρίσεις από το υπουργείο για όλα. Πολλοί συνάδελφοι δεν αντέχουν και αποχωρούν».
Τον ρωτήσαµε αν φταίνε κάπου οι διοικήσεις και οι επιλογές διοικητών. «Τα Χανιά έχουν σταθεί τυχερά. Γνωρίζουµε πως οι διοικήσεις επιλέγονται µε κοµµατικά κριτήρια, αφού ποτέ δεν κατακτήθηκε η λεγόµενη ανεξαρτησία στην επιλογή στελεχών. Στα Χανιά ναι, σταθήκαµε τυχεροί µε διοικητές που έδειξαν πυγµή, ενδιαφέρον και πιστεύω ότι κρατηθήκαµε. Η σηµερινή διοίκηση του κ. Μπέα, δεν το κρύβω, είναι επιτυχηµένη. Φυσικά υπήρξαν περιπτώσεις κακής διοίκησης αλλά ως νόµος… τυχεροί».
Στο πλαίσιο της ειλικρίνειας του ο νευροχειρουργός κ. Κρασουδάκης, µας σχολίασε τις περιπτώσεις άσκησης βίας σε γιατρούς και προσωπικό νοσοκοµείων από συγγενείς ασθενών. «Κάθε επίθεση είναι αχαρακτήριστη και ανεπίτρεπτη, ειδικά όταν οι γιατροί εργάζονται υπό δυσµενείς συνθήκες. Οφείλουµε να καταλάβουµε όµως κι εµείς οι γιατροί, να δεχτούµε ότι υπάρχουν συνάδελφοι µε πρόβληµα στη συµπεριφορά τους λόγω κούρασης, στρες και άλλων. Πολλές φορές ξεχνάµε ότι, εκείνος που µπαίνει την πόρτα του νοσοκοµείου δεν ήρθε για πλάκα. Ακούνε οι πολίτες ότι γίνονται λάθη στα νοσοκοµεία, τα ΜΜΕ υπερτονίζουν κάποιο σφάλµα, δεν υπάρχει κι η επιβράβευση για τα καλά των νοσοκοµείων, οπότε δηµιουργείται µία εκρηκτική κατάσταση. Οι γιατροί οφείλουµε να µη ρίχνουµε δηλαδή λάδι στη φωτιά. ∆εν συµφέρει κανέναν».
Επειδή πολλά κατά καιρούς υπάρχουν χαρακτηρισµοί για το Γενικό Νοσοκοµείο Άγιος Γεώργιος, ο κ. Κρασουδάκης, ήταν ξεκάθαρος. «Κάθε κατηγορία προς το νοσοκοµείο είναι ντροπή. Ας κοιτάξουµε όλοι πολύ σοβαρά, πόσο τυχεροί είµαστε που έχουµε ένα νοσοκοµείο, το οποίο σε κάποια τµήµατα του παρέχει υπηρεσίες σχεδόν τριτοβάθµιες, όπως σε ένα πανεπιστηµιακό νοσοκοµείο. Βέβαια γίνονται λάθη, υπάρχουν δυσκολίες, αλλά πρόκειται για ένα νοσοκοµείο που επικρατεί το φιλότιµο και είναι σχετικά καλά εξοπλισµένο. Οι φθορές οι κτιριακές αφορούν την επίσηµη πολιτεία διότι υποχρηµατοδοτείται συστηµατικά. Η πολιτεία πρέπει να αποφασίσει ότι έφτιαξε νοσοκοµείο, ότι θέλει συνεχώς συντήρηση για να µη χαλάσει. Λέω συνέχεια πως κάποια στιγµή, πρέπει να πάρουµε την απόφαση για αυτοδιοίκητα, αυτοδύναµα νοσοκοµεία. Η κάθε διοίκηση να έχει δικαίωµα να χρησιµοποιήσει τους πόρους της και όχι να χρειάζεται 47 εκκρίσεις από υπουργούς και άλλους. Εµείς ξέρουµε τις ανάγκες µας, εµείς τις ασθένειες που έχουµε… Ζητάς πνευµονολόγο από το υπουργείο και σου στέλνει ορθοπεδικό; Η µελέτη στο παρελθόν του Λυκούργου Λιαρόπουλου έδειξε ότι χρειαζόµαστε από το 2006 αναπνευστική µονάδα διότι έχουµε µεγάλα ποσοστά πνευµονοπαθειών και ΧΑΠ όπως και µονάδα αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
∆εν ακολουθήθηκαν από καµία κυβέρνηση οι συστάσεις. Φτάσαµε σήµερα 2024 ο υπουργός που αποχώρησε να προτείνει τη δηµιουργία µονάδας εγκεφαλικών επεισοδίων».
Συνέχεια στην κουβέντα µας ο κ. Κρασουδάκης λέει τη φράση «ήµουν νιος και γέρασα», εννοώντας τα άλυτα προβλήµατα µε τις αµοιβές, την υπερεργασία, τα λάθη από ορισµένους συνδικαλιστές που κατά καιρούς έχουν κοστίσει στην ιατρική κοινότητα. «Από την ώρα που µπήκα στο σύστηµα υγείας ακούω συνεχώς τα ίδια. Ευρωπαϊκή οδηγία 1995 ορίζει σαφώς το ωράριο των γιατρών. 48 ώρες maximum για να είναι αποδοτικοί, να µην αρρωστήσουν. 2005 η οδηγία ενσωµατώθηκε στο ελληνικό δίκαιο αλλά δεν λειτούργησε ποτέ. Το 2007 ξαναψηφίστηκε νόµος για την υπερεργασία των γιατρών η οποία άκουσον… κατοχύρωνε την παροχή της απλήρωτης υπερεργασίας, µε την έννοια ότι θα πρέπει να καλύπτονται ανάγκες στο νοσοκοµείο. Υπάρχουν συνδικαλιστικά λάθη… Συνδικαλιστές που πούλησαν τους αγώνες µας, γιατροί παλαιότερων τάξεων που λειτούργησαν προς όφελος τους. Αυτά δηµιούργησαν καταστάσεις µέσα στα νοσοκοµεία που έχουν αρνητική παγκόσµια πρωτιά».
Αν ήταν υπουργός Υγείας, µε το πρώτο που θα ασχολείτο θα ήταν αλλαγές εκ βάθρων στην πρωτοβάθµια υγεία. «∆εν µπορείς να βάλεις το κάρο µπροστά από τα άλογα. Πρώτα να βάλεις την πρωτοβάθµια, την προ – νοσοκοµειακή περίθαλψή, για να σώσεις τη λειτουργία των νοσοκοµείων, να προλάβεις την υγεία στους πολίτες. Έγινε µία προσπάθεια το 1993 επί υπουργίας Κρεµαστινού, µε την µελέτη των Αmbel – Smith οι οποίοι πρότειναν την Κρήτη ως Πιλότο σε πρόγραµµα πρωτοβάθµιας Υγείας για όλη την χώρα… όµως ο Κρεµαστινός έφυγε από το υπουργείο. Οπότε, δεν εφαρµόστηκε η µελέτη. Κάποιες φορές και αποσπασµατικά, από κάποιους υπουργούς, αλλά τίποτα. Φτάσαµε στο 2024 να µιλάµε για οικογενειακούς, προσωπικούς γιατρούς και άλλες ανοησίες… που δεν έχουν καµία τύχη. Επίσης θα νοµοθετούσα το αυτοδιοίκητο των Νοσοκοµείων, αύξηση της χρηµατοδότησης, µε ταυτόχρονη απόλυτη λογοδοσία ακόµη και για το τελευταίο Ευρώ. Έχουµε την τεχνολογία για ελέγχους».
Μέσα από όλη αυτή τη διαδροµή και γνώση της δηµόσια υγείας και του συστήµατος που λειτουργεί, ο Νευροχειρουργός Αντώνη Κρασουδάκης µας εξοµολογήθηκε ότι, «Σκέφτοµαι έντονα ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσω… Υπάρχει µία πολύ έντονη εσωτερική διεργασία, µία συζήτηση που την κάνω µε τον εαυτό µου καθηµερινά. ∆υστυχώς την κάνω µε περισσότερη ένταση αυτό τον καιρό».
