Γύμνασμα ψυχής

Ωραία ποιητική συλλογή!
Μα, πολύ ωραία, θεωρώ…
Με την έννοια ότι, είναι αμιγώς υπαρξιακή, θερμή, τολμηρή.
Και αμιγώς ερωτική, έως και αισθησιακή…
Ενας πηγαίος, αυθόρμητος λόγος, που μας καλεί να κοινωνήσουμε μιαν ιερότητα…
Την έσω της ποιήτριας, ή της ηρωίδας της ποιήτριας, αδιάφορο…
Των έσω, έμπλεων σ’ ένα ερωτικό “σύμπαν”, όπου, λόγος, αίσθηση, βίωμα, ευδαιμονία, πόνος ερωτικός, σε μιαν ανθοφορία τολμηρής έκφρασης απογειώνονται θαυμαστά…
Ενας πλουραλισμός τίτλων, εικόνων, θεμάτων που δευτερογενώς “υπηρετούν” το Μέγα θέμα!
Το ΕΡΩΤΙΚΟΝ!!
«Περιπλανιέμαι στα φαράγγια και τις χαράδρες του κορμιού σου. Ανηφορίζω, διαβαίνω αργά την κοιλάδα ανάμεσα στα πόδια σου».
Είναι νομίζω οι πιο αισθησιακοί στίχοι της συλλογής…
Ευθύβολη γραφή, λιτή, εμπνευστική.
«Και φίλησα τον άνεμο στο στόμα. Αλλο τρόπο δεν είχα για να σου στείλω την πνοή μου».
Εξοχο! Δεκαεφτά λέξεις μικρές, ποτίζει ένας λυρισμός σαν επίμονη τρυφερή βροχούλα…
«Επικαλέσθηκα πολλές φορές το όνομά σου Ερωτα. Κι ήρθες! Σαν τον κυκλώνα δεν μ’ έπνιξες, ούτε με βούλιαξες, μα ανελέητα με περιδίνησες».
Μια περιδίνηση, “ευλογία” αφού ο Ερωτας, ανταποκρίθηκε…
«Κείτεται η Ανοιξη γυμνή στο κόκκινο χαλί της παπαρούνας. Από δεξιά κι από ζερβά, δυο καβαλάρηδες.
Ο έρωτας κι ο πόθος.
Κι οι μαργαρίτες θεραπαινίδες αδιάφθορες, θωπεύουν τα γυμνά στήθη και τα πέλματα όπως τα ξέπλεκα μαλλιά του Ιησού τα πόδια».
Επικυρώνεται το θείον της Αγάπης, με μιαν εικόνα εγνωσμένου αισθητικού κάλλους και αβίαστου συνειρμού… Τα λυτά μαλλιά της Μαγδαληνής, στους πόδας του Ιησού…
«Να ’μουνα Πυργοδέσποινα στη σκέψη σου. Φρουρός στην πύλη της καρδιάς σου. Κέρβερος στην αυλή σου να μην αφήσω λύπες να φυτρώσουν, να σε λαβώσουν».
Υπεραγάπης, δείγμα! Διττό το “πρόσωπο” της λατρείας… θάλπος και επιθυμία…
«Θέλω να γίνω το λευκό τραπεζομάντηλο, στο κυριακάτικο τραπέζι σου».
Ενα “κατασάρκιον”, που βαφτίζεται στην αγνότητα της λευκότητας…
Ως το πτίλο των περιστεριών, ως το “μητρικόν ρέον” της θρέψης, ως το χνουδωτό σύννεφο, που “γνέθει” το βαμβακερό νήμα, πιδέξεια… Εκείνο που ύφανε το τραπεζομάντηλο!
…Ογδόντα ποιήματα στη συλλογή, και ποιο να πρωτοδιαλέξεις;
Δείγμα γραφής, μικρό. Με πολλή αγάπη! Κυρία Ζαχαριουδάκη, συγχαρητήρια…
Ευχαριστούμε…