Ένα από τα µεγαλύτερα προβλήµατα του διασυνδεδεµένου µας χωριού, είναι η µεγάλη εγγύτητα στα γεγονότα, που δίνει την ψευδαίσθηση ότι τα ξέρουµε όλα.
Παρακολουθεί για παράδειγµα κάποιος τους Ολυµπιακούς Αγώνες και αποκτά την ψευδαίσθηση ότι έχει τη γνώση για να εκφέρει γνώµη για αθλήµατα που δεν ήξερε ότι υπάρχουν, αλλά και για συνθήκες που αγνοεί παντελώς.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και η ιστορία µε τις πυγµάχους και συγκεκριµένα η συζήτηση γύρω από το αν η Αλγερινή ίντερσεξ αθλήτρια δικαιούται ή όχι και υπό ποιες συνθήκες να αγωνιστεί.
Προς τι το µίσος και ο αλληλοσπαραγµός; Γιατί θα πρέπει ο καθένας µας να έχει άποψη για ένα περίπλοκο θέµα, για το οποίο οι ειδικοί καλά -καλά δεν µπορούν να συµφωνήσουν;
Γιατί δεν αφήνουµε κάτι στις επιτροπές, στα δικαστήρια και στους επιστήµονες
και επιθυµούµε να βγούµε να βροντοφωνάξουµε την αποψάρα µας πριν καλά-καλά
καταλάβουµε περί τίνος πρόκειται;
Ρητορικά ερωτήµατα, χρήσιµα, ωστόσο, για µια συζήτηση µε τον εαυτό µας.
