Γυναικά το άλλο μισό του φεγγαριού.
Μάνα που γεννάς τη ζωή,
Γυναίκα συντρόφισσα και στήριγμα σε κάθε δύσκολη στιγμή, Παναγία προστάτιδα του σπιτικού.
Πηγή ζωής, χαρά ζωής.
Σου ανήκουν πολλά ακόμα.
Μην κουραστείς να αναζητάς και να ζητάς ό,τι ακόμα δικαιούσαι.
Οι δημόσιες πολιτικές για την ισότητα των γυναικών και ανδρών είναι πρόσφατες. Προωθήθηκαν από Διεθνείς Οργανισμούς από τη δεκαετία του 1970, όταν έκαναν την εμφάνισή τους τα φεμινιστικά κοινωνικά κινήματα.
Η διακήρυξη της ισότητας των φύλων στην νομοθεσία απετέλεσε απαραίτητη αλλά όχι επαρκή προϋπόθεση για την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες.
Σήμερα στη χώρα μας παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για τη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή έχουν ακόμα μακρύ δρόμο να κάνουν.
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος χάνουμε όλοι.
Χάνουν οι γυναίκες, οι οποίες δεν αναδεικνύουν όλα τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που διαθέτουν.
Χάνει η Ελληνική οικονομία, διότι ένα τόσο αξιόλογοι δυναμικό, δεν αξιοποιείται όπως και όσο πρέπει.
Γι’ αυτό πέρα από τις επικλήσεις ισότητας πρέπει να προωθήσουμε την ενεργή συμμετοχή και την παρουσία της γυναίκας στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας, ως εργαζόμενη, ως επιχειρηματία, ως ενεργό πολίτη, ως συνδιαμορφωτή των εξελίξεων και των αποφάσεων.
Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν ευκαιρίες συμμετοχής των γυναικών σε γνωστά και καταξιωμένα επαγγέλματα, αλλά και σε νέες μορφές απασχόλησης όπως ο αγροτουρισμός (ιδιαίτερα για τη γυναίκα της υπαίθρου), η παραγωγή τοπικών προϊόντων με παραλληλη τυποποίηση και προώθησή τους μέσα από γυναικείους συνετισμούς ισχύουν εάν υπάρχει κλίμα και περιβάλλον διαρκούς ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα δεν θα πρέπει πότε να ξεχνάμε ότι μόνο εάν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ισχυρή ανάπτυξη μπορούμε να πετύχομε απασχόληση και ευκαιρίες για όλους.
Κλειδί της αναπτυξιακής προσπάθειας που κάνει σήμερα η χώρα είναι η ακόμα εντονότερη ένταξη και αναβάθμιση της γυναίκας στην οικονομική ζωή.
Σε ότι αφορά τον θεσμικό τομέα έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια μία σειρά από νόμους για την ισότητα και τη διευκόλυνση της κοινωνικής ένταξης, που είχαν σαν αποτέλεσμα να έχει σημειωθεί μια σημαντική πρόοδος στη παρουσία της γυναίκας.
Αξιόλογη είναι σήμερα η παρουσία γυναικών όχι μόνο σε παραδοσιακές εργασίες επιχειρηματικής ή εργασιακής φύσης, αλλά και σε κρίσιμους τομείς οι οποίοι απαιτούν ιδιαίτερες γνώσεις και ερευνητική δυνατότητα.
Παρ’όλα αυτά ο βαθμός συμμετοχής των γυναικών σε επαγγέλματα υψηλής εξειδίκευσης παραμένει χαμηλός.
Δίπλα όμως στα αισιόδοξα στοιχεία υπάρχουν και τα δυσάρεστα.
Εάν εξετάσει κανείς τα ποσοστά ανεργίας των γυναικών είναι υπερδιπλάσια (περίπου 15%) απ’ αυτά των ανδρών.
Υπάρχει πάντα το προβλημα των χαμηλότερων αμοιβών που ο μέσος όρος είναι οι γυναίκες να αμείβονται με το 75% του μέσου όρου των αμοιβών των ανδρών.
Το σημαντικότερο όμως κατά τη γνώμη μου πρόβλημα ήταν και παραμένει το χαμηλό ποσοστό (περίπου 45%) απασχόλησης του γυναικείου πληθυσμού. Η μεγαλύτερη υστέρηση παρατηρείται στις νέες μητέρες και στις γυναίκες πάνω των 55 ετών.
Τα τελευταία χρόνια με σειρά νομοσχεδίων θεσπίστηκαν για πρώτη φορά θέσεις μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο στις οποιες οι γυναίκες – μητέρες με μικρά παιδιά έχουν μια ειδική ευνοϊκή μεταχείριση προκειμένου να αυξηθούν οι δυνατότητες που έχουν για να μπουν στην αγορά εργασίας.
Η πιο σημαντική αντιμετώπιση της ανεργίας κατά την άποψή μου γίνεται μέσα από τη συνεχή εκπαίδευση και την κατάρτιση.
Εξαλλου είναι σημαντικό να διευρυνθεί η συμμετοχή γυναικών σε Ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ενθαρρύνοντας περισσότερο την νεανική γυναικεία επιχειρηματικότητα.
Πέρα όμως από την απασχόληση των γυναικών ανοικτό ηταν και παραμένει το θέμα της βίας κατά των γυναικών καθώς παρ ότι έχουν γίνει σοβαρά βήματα στο θεσμικό και νομικό καθεστώς, πληθαίνουν οι μορφές και η συχνότητα με την οποία εμφανίζεται τόσο στον δημόσιο όσο και στο ιδιωτικό χώρο , μέσα στο σπιτι, μέσα στην οικογένεια.
Η πόλη, ο χώρος που ζούμε συμβάλει αποφασιστικά στην οργάνωση της καθημερινής ζωής.
Για μένα η συμμετοχή της γυναίκας στη ζωή της πόλης είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζητούμενο.
Οι γυναίκες πρέπει, οφείλουν να δραστηριοποιούνται σε κινήματα και επιτροπές της γειτονιάς, τοπικών και γενικότερων διεκδικήσεων, σχεδιασμών και παρεμβάσεων για το καλό του τόπου τους, τη βελτίωση της ζωής τους.
Με απλά λόγια , για μένα οι γυναίκες πρεπει να βρίσκονται εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις.
Σήμερα όπως φαίνεται από στατιστικές οι γυναίκες παραμένουν υπο-εκπροσωπούμενες στα δημοτικά και όχι μόνο συμβούλια και τα ιδιαιτέρα προβλήματα τους σπάνια λαμβάνονται υπόψη εκτός ενδεχομένως όσον αφορά τον ρόλο τους ως μητέρες.
*πρόεδρος Δημοτικού Οργανισμού
Κοινωνικής Πολιτικής και Παιδείας
Δ. Χανίων
