«Τα τοπία μου θυμίζουν ότι η επιστροφή στην πιο αγνή και πρώιμη επαφή με την φωτογραφία, την σχεδόν ερασιτεχνική, είναι λυτρωτική, με απελευθερώνει και μου δίνει μια γνήσια χαρά γι’ αυτό που κάνω». Η ενασχόληση με την τέχνη της φωτογραφίας είναι ένας διαρκής αγώνας για τον ίδιο, αλλά όταν καταπιάνεται με αυτήν, αποτυπώνονται στο φωτογραφικό χαρτί όλα εκείνα που τον εμπνέουν, παρουσιάζοντάς μας εικόνες που λένε τη δική τους ιστορία.
Ο λόγος για τον φωτογράφο Γιώργο Αναστασάκη, με τον οποίο οι “διαδρομές” μίλησαν μαζί του για την τέχνη του, για την προσωπική ματιά κι ύφος που έχει καταφέρει να περνά πια στα έργα του, για την εποχή της εικόνας στην οποία ζούμε, αλλά και για τα Χανιά που είναι αρκετά δραστήρια σε αυτόν τον τομέα, με την φωτογραφία να “καλπάζει” όπως επισημαίνει ο ίδιος.
Η υποψήφια βουλευτής Χανίων κάνει απολογισμό του κυβερνητικού έργου και απευθύνει κάλεσμα στους πολίτες να στηρίξουν την προσπάθειά της
– Ποιος είναι ο Γιώργος Αναστασάκης φωτογραφικά μιλώντας; Αγαπημένο είδος φωτογραφίας;
Αλλιώς ξεκίνησα κι αλλού βρίσκομαι! Το background μου από άποψη σπουδών είναι σίγουρα η καλλιτεχνική φωτογραφία και ξεκίνησα με την προσδοκία ότι θα έχω τη δυνατότητα να έχω προσωπικό έργο. Με βάση το πρόσφατο παρελθόν, μπορώ να πω πως μου αρέσει να φωτογραφίζω βουνά και τοπία. Παλαιότερα, σκηνοθετούσα φωτογραφίες, στο πλαίσιο της σύγχρονης φωτογραφίας αφήγησης όπου “φυτεύοντας” κάποια στοιχεία σκηνοθετικά, προσπαθούσα να ξετυλίξω ένα κουβάρι αφήγησης και να φτιάξω μια ιστορία που έπειτα είναι στην ευχέρεια του θεατή να την ερμηνεύσει. Αυτού του είδους η φωτογραφία βέβαια απαιτεί πολλή ενέργεια κι έρευνα και δεν είναι πάντα εύκολο να πραγματοποιείται οπότε αν και δεν την έχω εγκαταλείψει, καταπιάνομαι πολύ αραιά πια με αυτήν. Τα τοπία από την άλλη μου θυμίζουν ότι η επιστροφή στην πιο αγνή και πρώιμη επαφή με την φωτογραφία, την σχεδόν ερασιτεχνική, είναι λυτρωτική, με απελευθερώνει και μου δίνει μια γνήσια χαρά για αυτό που κάνω. Ασχολούμαι και με την αρχιτεκτονική φωτογραφία, μέσω της προώθησης τουριστικών καταλυμάτων, κι αυτό είναι αρκετά κοντά στο προσωπικό μου έργο γιατί έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην αρχιτεκτονική.
– Είσαι πολλά χρόνια φωτογράφος. Θεωρείς ότι χάνεται ο αυθορμητισμός και η πιο προσωπική ματιά από τις δουλειές και τα projects που σου ανατίθενται;
Σε οποιαδήποτε ανάθεση ο αυθορμητισμός σίγουρα περιορίζεται γιατί υπάρχουν ζητούμενα. Αυτό όμως που αποτελεί κατάκτηση από ένα επίπεδο και μετά – και με χαροποιεί ιδιαίτερα που έχω φτάσει σε αυτό το σημείο – είναι το γεγονός ότι ο εντολέας σου αρχίζει να σου ζητάει να βάλεις την προσωπική σου ματιά και ύφος σε αυτό που σου αναθέτει. Αυτό είναι μεγάλη επιβράβευση. Αυτό μού έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, όπως με το βιβλίο “Χειροποίητη Κρήτη” της Περιφέρειας Κρήτης που κυκλοφόρησε πέρυσι και σε άλλα projects εφαρμοσμένης φωτογραφίας όπως είναι για παράδειγμα η διαφημιστική κι η αρχιτεκτονική.
– Ζούμε καιρό τώρα στην εποχή της εικόνας. Θεωρείς ότι κερδίζει έδαφος έτσι η τέχνη της φωτογραφίας ή “πλασάρεται” ως κάτι επιφανειακό κι εφήμερο;
Νομίζω συναντά κανείς όλες τις πιθανότητες κι είναι δύσκολη κάποιου είδους πρόβλεψη γιατί εξελίσσονται όλα ραγδαία. Η εικόνα είναι ένα μεγάλο ζητούμενο στην καθημερινότητά μας και σε σημαντικό βαθμό σήμερα οι ανάγκες καλύπτονται με την φωτογραφία. Δεν ξέρουμε όμως στο μέλλον αν θα καλύπτονται αποκλειστικά μέσω ψηφιακών τρόπων ή τεχνητής νοημοσύνης. Η κακή χρήση της εικόνας μέσω social media συχνά βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του κάθε χρήστη. Όμως μέσω αυτών των μέσων εμπλεκόμαστε με το οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία αξιοποιεί την εικόνα κ.λπ. κι αυτό είναι κάτι που καθιστά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρήσιμο εργαλείο επαγγελματικά αλλά και κοινωνικά. Σε πιο προσωπική κι ιδιωτική χρήση, βλέπουμε πως επικοινωνεί κάποιος χρήστης με τον περίγυρό του μέσω της εικόνας και πλέον πολλοί αρχίζουν να μαθαίνουν αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας. Ίσως η θετική εξέλιξη αυτής της συνθήκης να είναι ότι βλέπουμε πια καλύτερες φωτογραφίες.
Ο υποψήφιος βουλευτής Χανίων παρουσιάζει θέσεις – σημεία της κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ
-Στην επαρχία, όπως είναι τα Χανιά, είναι “βιώσιμη” η αγορά της φωτογραφίας;
Αρκετοί συνάδελφοι κάνουν την προσπάθειά τους σε αυτόν τον χώρο με πίστη κι αφοσίωση, με ένα κόστος: δεν έχουν την ευρωστία να ζήσουν άνετα. Πάντα χρειάζεται δηλαδή κι ένα συμπλήρωμα, ακόμα και στην πρωτεύουσα. Είναι ένας διαρκής αγώνας για να μπορέσει κάποιος να συνεχίσει να το κάνει και να επιτυγχάνονται βιοποριστικοί στόχοι. Υπάρχει βέβαια πλαίσιο στο οποίο ενδεχομένως θα χρειαστεί να κινηθείς, όπως είναι ο κύκλος των μεγάλων ιδρυμάτων που προάγουν τον πολιτισμό. Χρειάζεται πολλή υποστήριξη, το θετικό είναι ότι υπάρχουν πια προγράμματα, επιδοτήσεις, αναθέσεις και σιγά – σιγά οι θεσμοί αρχίζουν να υποστηρίζουν την παραγωγή έργου. Τα μουσεία για παράδειγμα, έχουν μια ακόμα σύγχρονη αποστολή, την ανάθεση σε καλλιτέχνες για παραγωγή νέου έργου κι έτσι προάγεται ο πολιτισμός· όχι ανακυκλώνοντας αυτά που έχουμε ήδη κάνει, αλλά προχωρώντας με την παραγωγή νέου έργου.
– Έχεις χρόνια τώρα τον δικό σου φωτογραφικό χώρο στα Χανιά, στον οποίο μεταξύ άλλων προσφέρονται και σεμινάρια. Βλέπεις να υπάρχει ενδιαφέρον και καλό υλικό στη νέα γενιά;
Ειδικά στα Χανιά που ζω και δραστηριοποιούμαι, τα φωτογραφικά πράγματα καλπάζουν! Στο σημείο αυτό θα κάνω ιδιαίτερη μνεία στη ΛΕΦΚΙ, την ομάδα που με φιλοξενεί το Σάββατο, διότι είναι πολύ δραστήρια και δεν επαναπαύεται σε μια εσωτερική κατανάλωση παραγωγής φωτογραφιών και κύκλου μαθημάτων. Πολλά μέλη της αναζητούν συνέχεια νέο υλικό κι εκτός Κρήτης, αλλά και στο εξωτερικό, προσκαλούν φωτογράφους και θεωρητικούς από άλλα μέρη κι αυτό διευρύνει τη σχετική δραστηριότητα, επιταχύνει την εξέλιξη και είναι σε επαφή και διάλογο με άλλα μέρη του κόσμου· γιατί το πιο σημαντικό για μένα είναι να μπορείς να συνδιαλέγεσαι με την εποχή σου μέσα από την τέχνη σου, αλλιώς είναι στείρο αυτό που κάνεις. Τα τελευταία χρόνια, μέσω των “Φωτογραφικών συναντήσεων” που γίνονται στα Χανιά κι όχι στα Κύθηρα, κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να φέρουμε καλλιτέχνες και παραγωγές που καθιστούν το φεστιβάλ χρήσιμο κι ενδιαφέρον. Το όμορφο είναι ότι οι διάφορες διοργανώσεις έχουν πολύ καλή σχέση μεταξύ τους και συνεργάζονται για την τέχνη της φωτογραφίας, δημιουργώντας ένα δίκτυο πλέον.
– Κάποιο φωτογραφικό σου project που να είναι στα σκαριά;
Έχω έναν καημό που θα ήθελα να μοιραστώ: τα τελευταία χρόνια δεν έχω καταφέρει να κάνω ατομική έκθεση φωτογραφίας και πολύ θα ήθελα να έχω άμεσα τη δυνατότητα να παρουσιάσω κάτι. Σε προγραμματισμένη βάση, σχεδιάζουμε την επόμενη διοργάνωση του φεστιβάλ “Φωτογραφικές συναντήσεις” τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με δια ζώσης συναντήσεις, παρουσιάσεις, ομιλίες κι εκθέσεις.
ΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΦΚΙ ΣΗΜΕΡΑ
Ο φωτογράφος Γιώργος Αναστασάκης, μαζί με τους Πάνο Χαραλαμπίδη και Μαίρη Χαιρετάκη, θα δει έργα μαθητών και φοιτητών, θα δώσει πολύτιμες συμβουλές, κατευθύνσεις κι ανατροφοδότηση προκειμένου να τα ολοκληρώσουν, αλλά και μια μικρή συνέντευξη μαζί τους. Η συμβουλευτική δράση “portfolio review” στα φωτογραφικά projects των ενδιαφερόμενων θα πραγματοποιηθεί σήμερα Σάββατο 20 Μαΐου 2023, στις 11:30-14:00 στο θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης”.
