Ο Γιώργος Αραβίδης είναι ένας άνθρωπος κι ένας καλλιτέχνης δοσµένος στη µουσική. Η καθηµερινότητά του είναι µοιρασµένη ανάµεσα στο πόντιουµ της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, τη διδασκαλία και τα καθήκοντα της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων.
Χωρίς τίποτα από όλα αυτά, όπως υπογραµµίζει, να βαραίνει περισσότερο µέσα του. «Λέω χαριτολογώντας στους µαθητές µου πολλές φορές ότι χωρίς νερό µπορώ να ζήσω, χωρίς µουσική όχι», αναφέρει σε µια αποστροφή του λόγου του καθώς κουβεντιάζαµε για εκπαίδευση, ορχήστρες, εκδηλώσεις αλλά και την παιδαγωγική και ψυχαγωγική αξία της µουσικής «που κάνει καλύτερους ανθρώπους».
– Έχετε σπουδάσει σε Ελλάδα, Γαλλία, Ελβετία, Ουγγαρία και Αυστρία, κι έχετε εργαστεί σε πολλές επίσης χώρες του εξωτερικού. Σε τι επίπεδο κρίνετε ότι είναι οι µουσικές σπουδές στη χώρα µας;
Η Ελλάδα είναι µια χώρα αρκετά ταλαντούχα σε µουσική φύση και είναι αρκετά τα παιδιά από τη χώρα µας που κάνουν σπουδαία καριέρα στο εξωτερικό, αλλά δεν τα γνωρίζουµε. Αυτό που θα έλεγα ότι απουσιάζει σε εµάς σε σχέση µε το εξωτερικό είναι τα µουσικά εργαστήρια, δηλαδή οι τεχνικές υποδοµές που απαιτούνται για να εξελιχθεί ένας σπουδαστής. Γι’ αυτό και όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο Βενιζέλειο Ωδείο, το 2003 ως εξεταστής, εντυπωσιάστηκα από το κτήριο, γιατί τηρούσε αυτές τις προδιαγραφές που χρειάζονται. Παράλληλα, συνάντησα καθηγητές δοσµένους σε αυτό που κάνουν κι ένα αρκετά υψηλό επίπεδο σπουδαστών. Τότε, λοιπόν, είπα ότι αισθάνθηκα σαν να βρίσκοµαι σε µια µουσική ακαδηµία της Γερµανίας. Αυτό που χρειάζεται, από εκεί και πέρα, είναι οργάνωση, προγραµµατισµός και διαδικασίες εξέλιξης των σπουδαστών και των καθηγητών µέσα από ένα ολοκληρωµένο πρόγραµµα σπουδών. Αυτό προσπαθούµε και βήµα βήµα κάνουµε πράξη στο Βενιζέλειο Ωδείο. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, αρκετοί σπουδαστές µας µε ταλαντούχα φύση έχουν φύγει για το εξωτερικό κι έχοντας την κατάλληλη εκπαίδευση και σπουδή, διαπρέπουν σολιστικά και εκπαιδευτικά. Το πλεονέκτηµα σε σχέση µε άλλους µουσικούς από άλλες περιοχές του κόσµου, είναι ότι οι Έλληνες µουσικοί διαθέτουν το µεσογειακό ταµπεραµέντο και µαζί µε πειθαρχία και µελέτη µπορούν να διακριθούν. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα µας διαθέτει πάρα πολύ φως και καλό καιρό κι αυτά τα στοιχεία δεν βοηθάνε στη συγκέντρωση και την αυτοπειθαρχία. Αν όµως καταφέρει ο Έλληνας να πειθαρχήσει και να µελετήσει, τότε είναι βέβαιο ότι θα ξεχωρίσει.
– Σε σχέση µε την Αθήνα, τα Χανιά ως µια επαρχιακή πόλη, έχουν να ζηλέψουν πολλά πράγµατα ως προς τη µουσική εκπαίδευση;
Ποτέ δεν είδα το Βενιζέλειο Ωδείο ως περιφερειακό ωδείο. Είδα ένα Ωδείο το οποίο όχι µόνο µπορεί να συγκριθεί µε το ωδείο των Αθηνών, αλλά είναι και σε πολύ καλύτερη θέση από πολλά µεγάλα ωδεία της Αθήνας. Αυτή τη νοοτροπία προσπάθησα να περάσω κι από την αρχή. Μιλάµε δηλαδή για ένα ωδείο που διακρίνεται για τις εκδηλώσεις του, για το πρόγραµµα που διαθέτει, τους καθηγητές του, την αίθουσα συναυλιών του κ.λπ., όχι µόνο σε επίπεδο Κρήτης αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
– Είναι πολύ σηµαντικό για τους νέους µουσικούς να έχουν την εµπειρία να παίξουν µε συµφωνικές ορχήστρες. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, αυτό δεν είναι εύκολο και οι ευκαιρίες είναι λίγες, ακόµα περισσότερο στην επαρχία…
Ξέρετε, ένα θέµα ως προς αυτό είναι ότι οι σπουδαστές δεν επιλέγουν να µάθουν ένα έγχορδο όργανο συµφωνικής ορχήστρας ώστε µετά να δηµιουργηθεί ένα φυτώριο για ορχήστρες νέων µουσικών. Για παράδειγµα, σπάνια συναντάµε ένα σπουδαστή σε ένα ωδείο να σπουδάζει βιόλα ή κοντραµπάσο ή βιολοντσέλο, που είναι σηµαντικά όργανα για µια ορχήστρα. Εκεί νοµίζω ότι εντοπίζεται το πρώτο πρόβληµα σε σχέση µε το θέµα των ορχηστρών κι αυτό δεν αφορά µόνο την περιφέρεια αλλά και την Αθήνα. Παρόλα αυτά στο Βενιζέλειο Ωδείο έχουµε φτιάξει µια παιδική ορχήστρα εγχόρδων που αποτελείται από τουλάχιστον 20 παιδιά που κάνουν τακτικά συναυλίες.
– Πού πρέπει να στοχεύει η µουσική εκπαίδευση;
Προτεραιότητα ενός εκπαιδευτικού µουσικού ιδρύµατος είναι να κάνει καλούς µουσικούς, καλούς ακροατές και γενικά ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη. Αυτή η είναι βάση η αρχή ενός ωδείου. Το αν θα γίνει µετά επαγγελµατίας µουσικός κάποιος ή όχι, είναι θέµα προσωπικής επιλογής, τύχης αλλά και ταλέντου. Όµως η µουσική είναι για όλους και δεν έχει ηλικία. Είναι και για µικρούς και για µεγάλους και είναι αγωγή ψυχής – ψυχαγωγία. Άρα ο σκοπός είναι πρωτίστως παιδαγωγικός. Μακάρι, κάποια από τα παιδιά αυτά που ασχολούνται µε τη µουσική να εξελιχθούν αργότερα και σε µεγάλους καλλιτέχνες.
– ∆ιευθύνετε ορχήστρες ενώ έχετε και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Βενιζελείου Ωδείου. Τι βαραίνει περισσότερο από αυτά;
Τόσο την εκπαίδευση όσο και την καλλιτεχνική µου δραστηριότητα τα αγαπώ το ίδιο και είναι για εµένα το ίδιο σηµαντικά. Το να προετοιµάσεις ένα έργο για µια συναυλία και το να διδάξεις ένα παιδί µουσική απαιτούν την ίδια ευθύνη. Έχει λοιπόν µοιραστεί η ζωή µου όλα αυτά τα χρόνια ανάµεσα σε αυτές τις δραστηριότητες.
– Τι περιλαµβάνει ο προγραµµατισµός του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων για το επόµενο διάστηµα;
Για τις 21 Μαϊου είχαµε προγραµµατίσει την “Ανοιξιάτικη συναυλία” όπου σπουδαστές του Ωδείου θα παίξουν µε την Ορχήστρα του Ωδείου, ενώ θα υπάρχει και η ορχήστρα µε κιθάρες που έχουµε ιδρύσει. Λόγω των εκλογών, όµως, η ηµεροµηνία θα µετατεθεί. Παράλληλα, προετοιµαζόµαστε για την Παγκόσµια Ηµέρα Μουσικής στις 21 Ιουνίου όπου θα πραγµατοποιηθούν διάφορα events στο προαύλιο του Ωδείου, ενώ το φθινόπωρο θα διοργανώσουµε µια µεγάλη συναυλία για τη συµπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του Ωδείου, µε τη συµµετοχή παλιών και νέων διακεκριµένων µουσικών που έχουν περάσει από το Ωδείο.
– Τι σας έµαθε η µουσική όλα αυτά τα χρόνια;
Η µουσική µε έµαθε να είµαι καλός άνθρωπος. Να έχω υποµονή και καρτερικότητα. Να προσπαθώ πάντα για το καλύτερο χωρίς ποτέ να φτάνω σε αυτό. Γιατί η µουσική έχει το ατελεύτητο. Ποτέ κανείς δεν αισθάνεται ότι τελειώνεται ακόµα και µέσα από µια µακρά µουσική πορεία. Για εµένα η µουσική δεν είναι κάτι άυλο. Αισθάνοµαι ότι βρίσκεται πάντα δίπλα µου, προσωποποιηµένη και πάντα µου συµπαραστέκεται σε κάθε φάση της ζωής µου. Λέω χαριτολογώντας στους µαθητές µου πολλές φορές ότι χωρίς νερό µπορώ να ζήσω, χωρίς µουσική όχι. ∆εν υπάρχει πραγµατικά µέρα που να περάσει χωρίς να ακούσω, να διαβάσω ή να µελετήσω µουσική.
4ος Παγκρήτιος ∆ιαγωνισµός Πιάνου “Αλίκη Βατικιώτη”
Ο 4ος Παγκρήτιος ∆ιαγωνισµός Πιάνου “Αλίκη Βατικιώτη” θα πραγµατοποιηθεί αύριο, Κυριακή, στις 10:00 το πρωί στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων. Στόχος του διαγωνισµού, όπως εξήγησε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Γιώργος Αραβίδης, είναι να αναδειχθεί το ταλέντο των Κρητών πιανιστών. Ο διαγωνισµός αφορά πιανίστες κρητικής καταγωγής µέχρι 25 ετών, ενώ υπάρχει και µικρός διαγωνισµός για νεαρούς σολίστες µέχρι 15 ετών. Η κριτική επιτροπή αποτελείται από Κρήτες –ως επί το πλείστον- καταξιωµένους µουσικούς και δασκάλους. «Πέρα από τον παιδαγωγικό χαρακτήρα και την καλλιέργεια της ευγενούς άµιλλας που αποσκοπεί ο διαγωνισµός, οι νικητές την επόµενη χρονιά συµπράττουν επί σκηνής µε την Ορχήστρα του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων κι αυτό είναι ένα πολύ σηµαντικό δέλεαρ για τους νεαρούς πιανίστες», τόνισε ο κ. Αραβίδης και πρόσθεσε ότι το κοινό µπορεί να παρακολουθήσει ελεύθερα τον διαγωνισµό.
Πασχαλινή συναυλία
Η Πασχαλινή συναυλία στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων θα πραγµατοποιηθεί αύριο, Κυριακή, στις 20:30 στην αίθουσα “Μανόλης Σκουλούδης”. Το πρώτο µέρος περιλαµβάνει κονστέρτα για πιάνο και ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Αραβίδη, µε έργα των Bach και Haydn και σολίστ τους περυσινούς νικητές του Παγκρήτιου ∆ιαγωνισµού Πιάνου “Αλίκη Βατικιώτη” Μάριο Βουρλιωτάκη και Σεµπάστιαν Σπάχο.
«Το δεύτερο µέρος της συναυλίας αφορά ένα συγκλονιστικό έργο θρησκευτικού περιεχοµένου, του “Stabat Mater” του Pergolesi. Πρόκειται για τον θρήνο της Παναγίας κάτω από τον Σταυρό του Χριστού. Κι αυτό το έργο θα παρουσιαστεί µε την Ορχήστρα του Βενιζελείου Ωδείου, το γυναικείο φωνητικό σύνολο “Concordia” µε σολίστ και µουσική διδασκαλία της ∆έσποινας ∆ρακάκη, σκηνοθετική επιµέλεια της Μαρίας Λεκάκη και αφήγηση από τον ∆ηµήτρη Αγγέλου», ανέφερε ο κ. Αραβίδης.
