Ακόμα δεν μπορούμε να το δεχτούμε πως βρεθήκαμε σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση, σαν άτομα και σαν λαός;
Ας γυρίσουμε μερικά χρονάκια πίσω!
Αρχάς Αυγούστου 2004…
Τα τουρκικά πολεμικά δίνουν δυναμικά το “παρών”, παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά τον εναέριο χώρο μας, ενώ κάτω στη χώρα τη λαμπρή, ο παροξυσμός για τους Ολυμπιακούς έχει φτάσει στο ζενίθ!
Κοντεύει βλέπεις, η μεγάλη ώρα της έναρξης!
Η Ολυμπιακή φλόγα έχει σχεδόν ολοκληρώσει το ταξίδι της, οι μασκότ της μεγάλης γιορτής ο “Φοίβος” και η “Αθηνά” έχουν εξαντληθεί, οι πολυδάπανες εγκαταστάσεις πανέτοιμες, στα ύψη οι πωλήσεις -38 χιλιάδες εισιτήρια κόπηκαν, λέει, σε μια μέρα!- χιλιάδες κι οι προνομιούχοι καλεσμένοι που καταφθάνουν σε κύματα…
Λογής-λογής προσωπικότητες, σεΐχηδες με τα χαρέμια τους, βασιλιάδες μ’ όλη την αυλή, αρχηγοί κρατών με τα επιτελεία και τους παρατρεχάμενους, εκπρόσωποι ομάδων κτλ, κτλ.
Φτάνουν σιγά – σιγά κι οι πολυπληθείς αποστολές των κρατών που συμμετέχουν, έτοιμα και τα πολυτελή ξενοδοχεία που θα τους φιλοξενήσουν, πανέτοιμα γι’ απόπλου και τα κρουαζιερόπλοια που θα τους ξεναγήσουν ανά το Αιγαίο, νοικιασμένα από καιρό και τα βαν που θα τους μεταφέρουν…
Κάποιοι κάνουν χρυσές δουλειές, κλείνουν συμφέρουσες συμφωνίες, τρίβουν τα χέρια τους, αδιαφορούν για ντοπαρίσματα και ντροπιασμένους αθλητές, ενώ οι Αθηναίοι ντοπαρισμένοι όσο δεν πάει, δηλώνουν υπερήφανοι για τη πόλη τους, χαλάλι η ταλαιπωρία, χαλάλι τα έξοδα, άξιζε τον κόπο ισχυρίζονται και πανηγυρίζουν, ενώ η φλόγα φτάνει στις 14 του μηνός στο Στάδιο, κι η πανδαισία ξεκινά.
Αρχίζουν τώρα οι νίκες, οι θριαμβολογίες και τα χρυσά μετάλλια, μόνο που ξεφυλλίζοντας κι άλλες σελίδες της παλιάς εφημερίδας που έχουμε στα χέρια μας, βρίσκουμε και μια μικρή αναφορά σε δήλωση κάποιου ειδικού, που εκφράζει τον έντονο προβληματισμό του για το τι χρήση θα δοθεί μελλοντικά στα πολυδάπανα Ολυμπιακά έργα, για ν’ αποδώσουν τα πρέποντα και να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.
Δυο σελίδες πιο πέρα το μάτι πέφτει σε μια ανάλυση για τα οικονομικά, όπου μας ενημερώνουν ότι σχεδιάζεται πανευρωπαϊκά η διάλυση του…δημόσιου τομέα, ο οποίος αφού πρώτα έντεχνα δυσφημιστεί σαν…«γραφειοκρατικός και μη αποτελεσματικός», εύκολα θα σπάσει σε μικρότερα κομμάτια και θα… εκχωρηθεί σε… ιδιώτες! Σε υπεργολάβους που θα προσλαμβάνουν εργαζομένους με…«ευέλικτες συμβάσεις περιορισμένου χρόνου» και θα είναι άκρως αποδοτικοί, αφού δεν θα έχουν ενοχλητικούς…«απεργούς συνδικαλιστές» στα πόδια τους…
Ωστε έτσι λοιπόν!
Και γιατί δεν μας τα είπαν, αφού όλα ήταν γνωστά εδώ και μια δεκαετία;
Μας τα είπαν!
Τα έγραφαν κιόλας…
Τα δημοσιοποιούσαν και μας προειδοποιούσαν σε κάθε ευκαιρία, μα εμείς μέναμε στη… γιορτή, κι όσο για τα… μεθεόρτσια έχει ο Θεός…