Στη μέση περίπου του Ασιγωνιώτικου φαραγγιού, βρίσκεται κτισμένη μια μικρή, πετρόκτιστη εκκλησσούλα, αφιερωμένη στον Αγιο Ανδρέα.
Την κτίσανε πριν μερικά χρόνια τα αδέλφια Κωστής-Γιάννης-Βαγγέλης-Βασίλης, Γύπαρης για να θυμούνται τα αδέλφια τους Γιώργη, Παυλή και Ανδρέα που δεν είναι πια μαζί μας!
Διάλεξαν αυτό το πανέμορφο μέρος με τους ψηλόκορφους και άγριους γκρεμούς, που προσπαθούν να φθάσουν τα σύννεφα που πάνω τους εναλλάσσεται το γκρίζο σκούρο χρώμα των βράχων με το πράσινο των πρίνων και των άλλων άγριων δέντρων.
Είναι ένα μοναδικό και εντυπωσιακό τοπίο, ο Αγιος Ανδρέας, του Ασιγωνιώτικου Φαραγγιού.
Εδώ μαζευτήκαμε λοιπόν, οι Ασιγωνιώτες και κάμποσοι από αλλού για να γιορτάσουμε τον Αγιο Ανδρέα στις 30 του Νοέμβρη.
Η φωνή του παπά-Βασίλη και των ψαλτών, όση ώρα διαρκούσε η λειτουργία και από το μικρό μεγάφωνο της εκκλησσούλας και μείναμε εξω να ακούμε την θεία λειτουργία και να βλέπουμε, να παρατηρούμε και να θαυμάζουμε το τοπίο.
Με το πέρας της λειτουργίας προσφέρθηκαν -και λόγω της νηστείας της ημέρας- γλυκά διάφορα καθώς και άρτοι. Εύχομαι στους προσκυνητές και στα ξαδέλφια μου υγεία και του χρόνου να είμαστε καλά.
