Από τους πλέον πολυσυζητημένους Ευρωπαίους ηγέτες στη χώρα μας είναι ο Λουξεμβούργιος πρωθυπουργός, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωζώνης και της Κομισιόν τέως τώρα, διότι μετά τη λήξη της θητείας του τον αντικατέστησε η Γερμανίδα Ούρσουλα Φον Λάιεν. Για τα έργα και τις ημέρες του πολυπράγμονος κομισάριου της Ε.Ε. χύθηκε πολύ μελάνι στον αθηναϊκό ημερήσιο και επαρχιακό Τύπο. Τα “Χ.Ν.” μόνο στη στήλη “Τρίτη γνώμη” φιλοξένησαν 12 σχόλια της ταπεινότητάς μου από 15-11-2010 έως 30-4-2018.
Θα ήταν παράλειψη ν’ αφήναμε, να περάσει ασχολίαστη η “αποχαιρετιστήρια”(;) συνέντευξή του στον κ. Παπαχελά (ΣΚΑΪ 9/2/20) πλούσια σε καλά λόγια για τον “ήρωα ελληνικό λαό” αλλά και δηκτικά σχόλια για μερικούς πολιτικούς, «που δεν έπραξαν το σωστό στο παρελθόν και είναι οι κακοί της ιστορίας της κρίσης». Αλλον “κακό” δεν ονόμασε εκτός απ’ τον Βαρουφάκη, ο οποίος, όπως είπε, «δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο σε όλη του την περίοδο και, ότι τα δέκα λεπτά που πέρασα μαζί του, ήταν χρονος αρκετός να γράψω βιβλία. Δεν συμμετείχε σε όλες τις συναντήσεις και στο βιβλίο του λέει ότι είμαι παντελώς άχρηστος. Επιτρέψτε μου να ανταποδώσω το κοπλιμέντο… Ηταν αντιπαραγωγικός».
Ο Γιούνκερ ομολόγησε, ότι παρ’ όλο που είχαν σχεδιάσει ένα plan B στις Κάννες το 2011 και για αργότερα το 2015, δεν ήταν υπέρ της εφαρμογής του, υποστηρίζοντας ότι, «δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ένα έθνος ως παράδειγμα». Μίλησε με αμφισημία για τη Μέρκελ, ότι ήταν υπέρ του Grexit, «δεν πίεζε προς αυτή την κατεύθυνση». Εκανε λόγο επικριτικά, για το non paper Σόιμπλε περί αποχωρήσεως της Ελλάδος απ’ την Ευρωζώνη για ένα χρονικό διάστημα, που αντέδρασε, όπως τόνισε στον κ. Παπαχελά λέγοντας «απ’ τη στιγμή που θα φύγεις έφυγες… είναι εύκολο να φύγεις, παρ’ όλο που αυτό θα συνεπαγόταν για την Ελλάδα τεράστια προβλήματα, όμως είναι πολύ δύσκολο να ξαναμπείς…».
Παραδέχθηκε ότι «μου ήταν ευκολότερο να πείσω τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει αποφάσεις, από το να πείσω τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να τον εμπιστευθούν… Επτά, οκτώ κράτη – μέλη τότε επιθυμούσαν την έξοδο της Ελλάδας απ’ το ευρώ…». Αυτά για να σώσει την υστεροφημία του, ξεχνώντας όσα κατά καιρούς έχει πει για τη χρεωκοπία της Ελλάδας. Είχε ειδοποιήσει Ελληνα πρωθυπουργό, ότι η Ελλάδα «κάποια μέρα θ’ αντιμετώπιζε οικονομική κρίση, που θα μπορούσε ν’ αποφευχθεί, αλλά εκείνος αδράνησε…»
Γνώριζαν όλοι στην Ευρώπη για την κρίση αλλά δεν έκαναν τίποτα. Τον Οκτώβριο 2010 ομολόγησε ότι «η Ελλάδα έχει σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς». Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας είχε το κουράγιο ν’ αναγνωρίσει ότι, «η διαφθορά αποτελεί πρόβλημα για τη χώρα… και ότι το ξέρω, ότι ζούμε σε μια χώρα διεφθαρμένη». Ονομα δεν ανέφερε.
Εμείς επειδή θεωρήθηκε φίλος της Ελλάδος, τον ανακηρύξαμε (8-2-2011) στη Νομική Σχολή του Παν. Αθηνών επίτιμο διδάκτορα για την προσφορά του και αργότερα του δόθηκε ελληνική υπηκοότητα, νά ’ρχεται εδώ, να μένει όσο θέλει, να μην τον χάσουμε! Τούτο δεν τον εμπόδισε, όταν έγινε κομισάριος, να εκφράσει την επιθυμία του, να μείνουν στην εξουσία, “οικεία πρόσωπα” και να μην αναλάβουν “ακραίες δυνάμεις” πράγμα που θεωρήθηκε επέμβαση στα εσωτερικά μας.
Ο ευφυής Γιούνκερ στη συνέντευξη δεν ανέφερε τίποτα για τα δημοσιονομικά μας, ούτε για το προσφυγικό. Λίγο έλειψε να… “βουρκώσει” από συγκίνηση(!) όταν αναφέρθηκε στους αρχαίους Ελληνες και είπε, ότι θεωρεί τον ελληνικό λαό “ευγενή”. Πάντως όσοι άκουσαν τη συνέντευξη στη μητρική τους γλώσσα, θα αισθάνθηκαν ευχαρίστηση, περισσότερο από μας, που διαβάζαμε φευγαλέα τη μετάφραση.