Γκρίζα κτήρια και γκρίζες αυλές

Είχαμε βρεθεί στον αγιασμό του 4ου ΓΕΛ Χανίων στην Αμπεριά το Σεπτέμβρη του 2020. Η κατάσταση των κτηριακών υποδομών παρέπεμπε σε σχολείο στο βομβαρδισμένο Σαράγεβο, στη ρημαγμένη Βαγδάτη, στα προάστεια της Δαμασκού εν μέσω εμφύλιου πολέμου.
Σοβάδες πεσμένοι, σίδερα να είναι εμφανή σε διάφορα σημεία, σπασμένα μάρμαρα, ένα κτήριο που λόγω παλαιότητας κατέρρεε κομμάτι-κομμάτι. Ελπίδα των μαθητών, των γονέων, των εκπαιδευτικών το πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης στο οποίο είχε ενταχθεί το συγκεκριμένο κτήριο από το Δήμο Χανίων από το 2018, όπως και το διπλανό 6ο Γυμνάσιο, το Γυμνάσιο Σούδας, το 2ο ΕΠΑΛ, το σχολικό συγκρότημα του Κουμπέ (3ο Γενικό Λύκειο και 3ο – 4ο Γυμνάσιο Χανίων). Η ενεργειακή αναβάθμιση στο 4ο ΓΕΛ ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό (θερμοπρόσοψη, φωτισμός LED, συστήματα κλιματισμού, νέα στέγη, ράμπες κα.) και αυτό πραγματικά έχει σημασία, αλλά η επιλογή του “γκρίζου” χρώματος για το κτήριο είναι αυτή που ταιριάζει ήταν το ερώτημα μας; «Μα αυτό είναι το χρώμα του μονωτικού, δεν γίνεται αλλιώς…» μας είπαν υπεύθυνοι μηχανικοί. Αλλά λύσεις μπορούσαν να βρεθούν ώστε να αποφευχθεί το γκρίζο στους τείχους, το γκρίζο στην αυλή και στους εσωτερικούς τοίχους, ένα γκρίζο που είναι κυρίαρχο πάνω στη δομή.
Θα πει κάποιος “αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της εκπαίδευσης στον τόπο μας;”. Σωστά δεν είναι το βασικό πρόβλημα της εκπαίδευσης, ίσως περισσότερο είναι ζήτημα παιδείας…