Γκρίζα πλευρά των διασήμων

Ο πολιτικός για να πάρει ψήγματα διασημότητας θα καθίσει απέναντι στον φακό και ο φωτορεπόρτερ ή ο βιντεολήπτης θα τον απαθανατίσει, η φωτογραφία του θα γίνει εμπορικό προϊόν και θα ανήκει και στους φίλους, απ’ τους οποίους θα πάρει περισσότερες ψήφους, αλλά και στον κόσμο των μίντια.
Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους της τέχνης, γιατί έτσι γίνονται διάσημοι, να κόβουν περισσότερα εισιτήρια στις παραστάσεις ή να γεμίζουν τα κέντρα διασκέδασης στις νυχτερινές εμφανίσεις τους.
Ποιος απ’ αυτές τις κατηγορίες των πολιτικών και των ανθρώπων των μίντια μπορεί να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του και ν’ αποφύγει τους κινδύνους απ’ τα “φίδια”, τους αντιπάλους, που το ζώνουν; Όμως και στις δύο περιπτώσεις εμφιλοχωρεί η υπέρμετρη φιλοδοξία αφενός και η αδιάκριτη υποκρισία αφετέρου, που οδηγούν σε άλλου είδους δραστηριότητες κακοποιητικών πράξεων, για τις οποίες μετέρχονται κάθε μέσο για να τις καλύψουν.
Στην κοινωνία του 21ου αιώνα που διανύουμε, το έγκλημα δεν προέρχεται μόνο από ανηθικότητα και παρασιτισμό αλλά και από ανθρώπους, που αναγάγουν την παραβατικότητα σε επιστήμη και έχουν τη φιλοδοξία να φθάσουν ψηλά. Αναπτύσσουν την εικόνα του νομοταγούς πολίτη και πιστεύουν ασυνείδητα ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα προβληθούν πιο γρήγορα.
Κάνουν παρατυπίες, είναι βουτηγμένοι στα σκάνδαλα, τρώνε με δέκα κουτάλες, παίρνουν δάνεια χωρίς εγγυήσεις, μετέχουν σε σκευωρίες και ανακαλυπτόμενοι συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Θεωρούν ότι ανάγεται σε λαϊκιστική αθλιότητα! Ιδρύουν και διοικούν απ’ τα παρασκήνια εμμέσως εταιρείες και κάνουν δουλειές με το Δημόσιο, έχοντας το βουλευτικό αξίωμα, πράγμα που απαγορεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 57).
Παρουσιάζονται απ’ τον Τύπο παρακολουθήσεις βουλευτών, δημοσιογράφων, υπουργών, αξιωματούχων, γίνονται μερικές διορθωτικές “αναίμακτες” παρεμβάσεις και σε μερικές περιπτώσεις κλείνονται τα στόματα, για πολλούς αδιευκρίνιστους ή μη ανακοινώσιμους λόγους “απορρήτου” ή “εθνικής ασφάλειας”.
Μερικοί που έζησαν με αρχές και αξιοπρέπεια, ανακηρύσσονται καλοί άνθρωποι και δεν μπορεί κανείς να διαταράξει την εικόνα τους. Οι άλλοι, οι διαβιούντες, και μη συμμορφωθέντες με τας “υποδείξεις” που πιάστηκαν «με τη γίδα στην πλάτη», ας μη βαυκαλίζονται ότι θα μπορέσουν να αποδείξουν ότι είναι θύματα προπαγάνδας ή εμπάθειας.