Τα Χανιά χρειάζονται την άρση της «δικής τους πατέντας».
Χρειάζεται να επινοήσουν νέους τρόπους για να διεκδικήσουν το μέλλον που διαφαίνεται στη μετά – Covid εποχή.
Διακρίνω ένα στρατηγικό τέλμα, την απουσία σύλληψης οποιασδήποτε καινοτόμου ιδέας που θα μπορέσουν να αναμορφώσουν την πόλη και το προϊόν το οποίο προσφέρουμε.
Οι τοπικές ηγεσίες ξύνονται στην εσωστρέφεια και στον αφελή τακτικισμό.
Το βράδυ πάλι θα φάνε γλαρόσουπα.
Τα “πουλιά” όμως, αν φύγουν από τα χέρια μας -τώρα που κορυφώνονται οι ζυμώσεις- δεν γυρίζουν πίσω.
Οι συζητήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο των Χανίων, μοιάζει με το σιωπητήριο ατάραχων ανθρώπων που δεν έχουν αντιληφθεί τι έχει μεσολαβήσει με την πανδημία.
Σε λίγο θα βάλουν και μουσική υπόκρουση… από την ισπανική υποχώρηση.
Κάθε χρονιά ίδια, στο δικό τους καλεντάρι.
Τι 2019, τι 2020, τι 2021, τι 2022…
Εάν δεν αδράξουν τώρα την ευκαιρία με την συνειδητοποίηση της κατάστασης, πότε θα το πράξουν;
