Πολλά και ενδιαφέροντα τα όσα ειπώθηκαν στην τιμητική εκδήλωση για τον Κ. Μητσοτάκη το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στον πολυχώρο “Μίκης Θεοδωράκης”. Τόσο η κα Ντ. Μπακογιάννη, όσο και ο δήμαρχος Χανίων Τ. Βάμβουκας και ο καθηγητής Ιστορίας Γιώργος Δερτιλής τόνισαν τη συμβολή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στο να μην υπάρξει Εμφύλιος στην Κρήτη με τις συμφωνίες της Τρομάρισας – Θερίσου ανάμεσα στις αντιστασιακές οργανώσεις, που όπως είπε ο κ. Δερτιλής τα κείμενα είχε συντάξει ο Κ. Μητσοτάκης ως νομικός. Αυτό ήταν το βασικό και μοναδικό επιχείρημα που ακούστηκε στην εκδήλωση. Με την ίδια λογική βέβαια Εμφύλιος πόλεμος δεν έγινε… ούτε στην υπόλοιπη Ελλάδα γιατί είχαν γίνει οι συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτα κ.ο.κ. Ο Εμφύλιος ήταν μικρός στην Κρήτη για μια σειρά από λόγους, όχι για δύο συμφωνίες που είχαν υπογραφεί το 1943-1944. Αφού λοιπόν Εμφύλιος δεν έγινε στην Κρήτη, όπως ειπώθηκε πολλές φορές στην εκδήλωση, τι ακριβώς ήταν…:
• Το όργιο βίας σε βάρος στελεχών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, πριν ακόμα φύγουν οι Γερμανοί από τα Χανιά;
• Η απάντηση από μεριάς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με εκτελέσεις φιλοκυβερνητικών και η άνοδος στο βουνό οπλισμένων μελών του;
• Οι χωροφύλακες άνευ θητείας, τα διάφορα αποσπάσματα σε Αποκόρωνα, Ορεινή Κυδωνία, Κίσαμο για να κυνηγήσουν τους αντάρτες;
• Τα κομμένα κεφάλια των ανταρτών στον Κλαδισό και σε άλλα σημεία των Χανίων, το κομμένο κεφάλι του αρχηγού των ανταρτών στο Ηράκλειο Γιάννη Ποδιά;
• Οι εκτοπίσεις στα ξερονήσια και οι φυλακίσεις χιλιάδων ανθρώπων;
• Η μάχη της Σαμαριάς, η επίθεση των ανταρτών στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και η ενέδρα σε βάρος φάλαγγας αυτοκινήτων βουλευτών στον Αποκόρωνα, η κατάληψη της Ιεράπετρας από αντάρτες μετά από 7ωρη μάχη;
• Μια σειρά από αιματηρά γεγονότα τις επόμενες δεκαετίες που ήταν συνδεδεμένα με τον εμφύλιο στην Κρήτη;
Είναι κατανοητή η προσπάθεια να τονιστεί η σημασία των συμφωνιών και η συμβολή του Κ. Μητσοτάκη αλλά την ίδια ώρα μπορεί να μπαίνει “κάτω από το χαλί” μια ολόκληρη ιστορική περίοδος και να επιχειρείται να περάσει ως συλλογική μνήμη ότι δεν έγινε εμφύλιος στην Κρήτη;
Ο γράφων (που είναι πεπεισμένος ότι εμφύλιος έγινε και στην Κρήτη) δεν είναι ούτε ιστορικός, ούτε ερευνητής.
Καλεί τον κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη να μην λάβει υπόψιν τα παραπάνω γραφόμενα του και να αναζητήσει ο ίδιος απαντήσεις για το τι ακριβώς έγινε στο νησί. Υπάρχουν πλήθος δημοσιεύματα, γραπτές μαρτυρίες και στο Ιστορικό Αρχείο και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη και ακόμα ευτυχώς εν ζωή άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα.
Μια απλή ανάγνωση γεγονότων αρκεί για να δώσει απαντήσεις για το αν έγινε ή δεν έγινε εμφύλιος στην Κρήτη.
Aν όσοι με την ζωή και την δράση τους, έμεναν στα γεγονότα και μόνο, και εάν όσοι διέπραξαν κατά το παρελθόν λάθη, προδοσίες, αδικίες, και βαρύνονται με γεγονότα παραλείψεις, και προδοτικές πράξεις, αναζητούν την συγνώμη και το έλεος του μεγαλόθυμου, Κρητικού λαού, τα πράγματα θα ήταν απλά, Όταν όμως για λόγους εγωισμού, και υστεροφημίας επιζητάς την αναγνώριση, και την δικαίωση, ανύπαρκτων ουσιαστικά,εθνικών, φιλολαϊκών πράξεων, και ενεργειών, τότε όλη αυτή η προσπάθεια δείχνει ότι τίποτα δεν κατάλαβες, τίποτα δεν διδάχτηκες, ότι επίσης δεν μετάνιωσες, και δεν επιζητάς το έλεος και τη συγνώμη απο τον λαό που πρόδωσες, εξόντωσες, ταπείνωσες κλπ. Ο μακαρίτης σήμερα Μητσοτάκης υπήρξε ελέω Σοφοκλή Βενιζέλου, ώς ανηψιός του, που ήταν εκείνος που έπεισε τους Αγγλους όχι μόνο να τον χρησιμοποιήσουν σαν πράκτορα τους στα Χανιά, αλλά να τον επιβάλουν και στους Γερμανούς, και ειδικά τους τελευταίους μήνες της παρουσίας τους στην κρήτη, χορηγώντας του εντέχνως και πιστοποιητικά αντιστασιακής δράσης , <>, που θα εξαργύρωνε στα μεταπολεμικά χρόνια, δηλαδή μετά την αποχώρηση τους απο την Ελλάδα, με την λήξη του πολέμου. Ο Ηλίας Αθανασάκης υπαρχηγός της Αντβανς Φόρς 133 της Βρετανικής υπηρεσίας κατασκοπείας και δολιοφθορών, σε επιστολή που παρέδωσε στον Αντιστασιακό Ρεθεμνιώτη συγγραφέα Μά ρκο Γ. Πολιουδάκη, εξιστορεί όλα τα κρίσημα σημεία και γεγονότα που διεδραματίστηκαν στην πόλη των Χανίων τους τελευταίους μήνες της γερμανικής παρουσίας στην Κρήτη. Ο Αθανασάκης μας πληροφορεί για την περίφημη ανταλλαγή που έγινε απο τους Γερμανούς για πρώτη φορά στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο όπου αντάλαξαν 30 γερμανούς αιχμαλώτους των Βρετανών με 9 πολίτες, πράγμα πρωτοφανές, κοινή επιθυμία και έργο Βρετανών και Γερμανών. Ανάμεσα στους 9 πολίτες ήταν πρώτος, πρώτος ο Κ. Μητσοτάκης που οι Αγγλοι επιθυμούσαν σφόδρα τον εξιλασμό του Μητσοτάκη απο όσα τον βάραιναν για την συνεργασία του με τους Γερμανούς, που τον είχαν τυπικά συλλάβει λίγες ημέρες πρίν την ανταλαγή, και με αυτήν την ενέργεια θα αποκτούσε την ανύπαρκτη αντιστασιακή δράση, για να παίξει στην συνέχεια σημαντικό ρόλο στην επιστροφή του Βασιλιά Γεωργίου, που ο Κρητικός λαός αντιδρούσε σφόδρα. Εμπνευστής του όλου σχεδίου απο ελληνικής πλευράς ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος με την συνεργασία του Εμμ. Κελαϊδή κυβερνητικού εκπροσώπου στην Κρήτη τότε και των Βρετανών, που τον είχαν στείλει στην Κρήτη να αναδιορθώσει την ΕΟΚ, για να πιέζει και να αντιπαρατεθεί στο ΕΑΜ, στη συνέχεια των γεγονότων που ακολούθησαν. Όλοι οι ανταλαγέντες Έλληνες Κρητικοί ήταν άνθρωποι που είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανούς απο διάφορα πόστα ανάμεσα τους άνθρωποι-συνεργάτες, ώς δικηγόροι, εργολάβοι γερμανικών έργων, διερμηνείς εργαζόμενοι στον Δήμο, ανάμεσα τους υπήρξαν και οι Μανούσος Μανουσάκης, Τάσος Νικολινάκης, και ενός Γερμανοεβραίου που υπηρετούσε στην Αγγλική κατασοπία υπαξιωματικού με δύο ονόματα Κοέν, και Kollin. H επιλογή των ανταλλαγέντων ήταν του Μητσοτάκη όπως γράφει ο ίδιος ο Αθανασάκης στην επιστολή του που δημοσιεύει ο Πωλιουδάκης στο βιβλίο του ”Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ 1941-1945.” σελ.51ο. Οι άριστες σχέσεις του Μητσοτάκη με τον γενικό διοικητή Κρήτης τότε Ι. Πασσαδάκη, με τον Γερμανό στρατηγό Μπρώιερ, που στην δίκη του στατηγού στην Αθήνα ο Μητσοτάκης κατέθεσε ώς μάρτυρας υπεράσπισης, τα λένε όλα. Εν κατακλείδη ο Μητσοτάκης δεν υπήρξε ποτέ αντιστασιακός πράγμα που δεν αναφέρεται σε κανένα κείμενο φίλου ή εχθρού, 2) Δεν καταδικάστηκε ποτέ σε θάνατο. 3). Στην φυλακή που μπήκε λίγες ημέρες σύμφωνα με πολλαπλές μαρτυρίες κυκλοφορούσε ελεύθερος. 4) Η ανταλλαγή του με Γερμανούς αιχμαλώτους, 5) Τὂ ενδιαφέρον των Αγγλων μόνο για αυτόν. 6)Πως γινόταν να κυκλοφορεί οπλισμένος μέσα στο φρουραρχείο σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου, καθώς και σε άλλες γερμανικές υπηρεσίες. Υπάρχει επίσης μαρτυρία του επικεφαλής της ISLD. ( Ιντέλλιντζες Σέρβις) στην Κρήτη R. Stockbridge, σε επιστολή του στις 14.4. 2000, που γράφει ότι ο Μητσοτάκης ώς αντιστασιακός δεν είχε ακουστεί πουθενά!. Για όλους αυτούς, αλλά και για πολλούς ακόμα λόγους, όχι μόνο δεν έπρεπε να αναζητά η οικογένεια του και οι φίλοι του ημερίδες και εκδηλώσεις, αλλά το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να μην ομιλούν γιατί ακόμα το αίμα δυό συνεργατών του Αθανασάκη που ήρθαν στα Χανιά τους τελευταίους μήνες στα Χανιά για συλλογή δήθεν πληροφοριών, γιατί λέει το προυγούμενο κλιμάκιο κατασκποπείας των Αγγλών είχε καεί,, και προδόθηκαν και εκτελέστηκαν απο τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους, και η μνήμη τους είναι ακόμα ζωντανοί στην μνήμη των δικών τους ανθρώπων. Οι Κρητικοί αυτοί του κλιμακίου ήταν για την ιστορία οι Κ. Σπανάκης, και Γ. Γαρεφαλάκης.