Γνωριμία με τον κ. Γιάννη Σκαλίδη

Απ’ ώρα διαβάζω την ιστορία του αρχηγού Κισάμου Αναγνώστη Σκαλίδη.
«Τι μεγάλη τιμή να είσαι άμεσος απόγονος ενός πρωτεργάτη της ελευθερίας του νησιού μας, να φέρεις το τιμημένο όνομά του και να είσαι η συνέχειά του!» σκέφτομαι, ενώ μελετώ το κείμενο που μου έχει δώσει ο συνομιλητής μου, ρίχνοντας που και που μια ματιά προς το μέρος του. Εδώ και ώρα καθισμένοι οι δυο μας σε Καφέ πίνουμε το ποτό μας και συνομιλούμε. «Και σίγουρα του μοιάζεις!» ξανασκέφτομαι παρατηρώντας το αρχοντικό παρουσιαστικό του, βλέποντας την αποφασιστικότητα στα μάτια του, διακρίνοντας πίσω απ’ το πρόσωπο τον δοτικό άνθρωπο «Μέσα σου ζει κι ακόμα να μοχθεί ο ηρωικός πρόγονός σου!» καταλήγω και νοιώθω τυχερή που επιτέλους γνωρίζω από κοντά τον κ. Γιάννη!
Πρόσωπο με πρόσωπο λοιπόν, με ένα άξιο απόγονο του ηρώα, τον δισέγγονο του κ. Γιάννη Σκαλίδη!
Δεν μπορώ παρά να κλίνω το κεφάλι με σεβασμό και να θυμηθώ την πρώτη γνωριμία μαζί του όταν το 2007, διαβάζοντας το βιβλίο «Η Μνήμη και η Στάχτη, IV-Από τη Μάχη της Κρήτης, μέχρι την Απελευθέρωση» της Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη είχα σταθεί, στη συγκλονιστική μαρτυρία του. Στην συνέντευξή του -στις σελίδες 93-100- όπου μιλά για τη βαρβαρότητα του κατακτητή, εξιστορεί την πάθη του τόπου, της οικογένειάς του, και περιγράφει την εκτέλεση του 22χρονου αδελφού του Ελευθερίου Εμμ. Σκαλίδη στις 29 Αυγούστου του 1944, στην Αγιά απ’ τους Γερμανούς…
Νοιώθω απόλυτα τον πόνο του και το μυαλό μου πηγαίνει σ’ ένα σχετικό δημοσίευμα του, που έτυχε να διαβάσω πέρυσι στην εφημερίδα. Μιλάμε για τα τρία σαμποτάζ που έκανε μαχόμενος κατά του κατακτητή, για τον μαρτυρικό στύλο της Αγιάς, για τις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν στην εκσκαφή των τιμημένων νεκρών και για τις πρωτοβουλίες που έλαβε για να ταχτοποιηθεί η περιοχή και να της δοθεί η ταιριαστή ονομασία «Γολγοθάς»…
Στη συνέχεια, μου εξιστορεί τον αγώνα του για τη δημιουργία μουσείου για τον ήρωα προπάππο του Αναγνώστη Σκαλίδη στη γενέτειρά του και για την πολύχρονη προσπάθεια συλλογής του πολύτιμου υλικού και της λειτουργία του μουσείου. Αναφέρεται με σεβασμό στον μακαριστό Ειρηναίο, Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου που πρωτοστάτησε στην κατασκευή της προτομής του ηρώα, αλλά στην αναζωπύρωση της μνήμης και των αγώνων του.
Άδολος πατριώτης ο κος Γιάννης, αλλά και δωρητής, κι άνθρωπος που νοιάζεται για τη κοινωνία και την έχει υπηρετήσει, όχι μόνο εκφράζοντας τον λόγο του δημόσια, αλλά κυρίως με πράξεις!
Δεκαετίες δίνει παντού το «παρών» κι αγωνίζεται…
Η Πολιτεία και η κοινωνία, αναγνωρίζοντας την προσφορά του, τον τίμησαν επανειλημμένως. Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» τον έχει αναγορεύσει εταίρο του, τιμητικό δίπλωμα «για τη συμβολή του στην ανάδειξη της Ιστορίας, της Παράδοσης και του Πολιτισμού του τόπου μας», του έχει απονείμει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Περιβολιών Κίσαμου «Αναγνώστης Σκαλίδης», με πολλές ευχαριστίες τον έχει ανακηρύξει επίτιμο κι εκλεκτό μέλος του.
Το ήθος και τα πεπραγμένα του δεν άφησαν ασυγκίνητους ανθρώπους των γραμμάτων, φίλους, συγγενείς και γνωστούς που εκφράστηκαν δημόσια γι’ αυτόν. Μεταξύ τους κι ο ανιψιός του Λευτέρης Σκαλίδης, καθηγητής Πανεπιστημίου, που θα σκιαγραφήσει τον άνθρωπο και θα εξυμνήσει τα πολλά χαρίσματα και την απαράμιλλη ψυχική του δύναμη σε άρθρο με τίτλο «Σκέψεις σεβασμού και αγάπης» που δημοσιεύτηκε στα «Χανιώτικα νέα» στις 13 Νοεμβρίου του 2012.
Τιμής ένεκεν για τα 85 χρόνια του…
Σήμερα ο αγαπητός κος Γιάννης είναι 87 χρονών κι εξακολουθεί να κινείται και να προσφέρει.
Στα 24 σημεία του άρθρου αποκαλύπτει ένας άριστος χαρακτήρας, ένας μαχητής της ζωής γεμάτος αγάπη για τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο!
Εξαιρετικό και το αφιέρωμα που του είχε κάνει ο πατήρ Ιγνάτιος Χατζηνικολάου στην Κισαμίτικη Εφημερίδα «Νέοι Ορίζοντες», στις 20/3/2013. Παραθέτω μικρή παράγραφο: «…Σας χρωστάμε πολλά. Μας δίνετε πολλά. Ακόμα κι ένα άκουσμά σας στο τηλέφωνο μας γεμίζει τιμή, χαρά και αγαλλίαση. Από καρδιάς σας ευχαριστούμε, βαθύτατα σας εκτιμούμε και θερμώς σας ευχόμαστε χρόνια σας πολλά για να ζεσταίνετε τις καρδιές μας και να στεριώνετε τα βήματά μας».
Μεγάλη μου τιμή που συναντώ τον θαυμάσιο αυτόν άνθρωπο, τον αφιερωμένο μια ζωή στο καλό!!
«Επιτρέψτε μου να γράψω κι εγώ δυο λόγια για την πολύχρονη προσφορά σας», του λέω αποχαιρετώντας τον.
Αξιώθηκα να το κάνω, αποκόμισα τα μέγιστα, διδάχτηκα, πείστηκα πως μόνο με την καλοσύνη και τη θετική συμπεριφορά ο λαός μας θα ορθοποδήσει και θα βρει ξανά τον δρόμο του…
Μακάρι η στάση ζωής σας ν’ αποτελέσει πρότυπο κ. Γιάννη!
Γιατί πολλά θ’ αλλάξουν αν σεβαστούμε την ιστορία μας, τιμήσουμε τους προγόνους, αν με θάρρος πασχίζουμε για το καλύτερο κάθε στιγμή της ζωής μας!
Σας ευχαριστούμε για όλα!!