Γολγοθάς για 63χρονη Χανιώτισσα

Στο Ίδρυμα Χρονίων Παθήσεων ή στο σπίτι της, λέει ο ΕΟΠΥΥ

Οι υπεύθυνοι του ΕΟΠΥΥ θεωρούν ότι η κα Μπραουδάκη πρέπει να ενταχθεί σε ίδρυμα χρονίων παθήσεων, ως τελικού σταδίου ασθενής με ΣΚΠ ή στην οικία της

Τον δικό της Γολγοθά ανεβαίνει καθημερινά μία ασθενής με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, λόγω της άρνησης της Πολιτείας να της εγκρίνει παράταση νοσηλείας της σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης κλειστού τύπου.

Συγκεκριμένα, η 63χρονη Σταυρούλα Μπραουδάκη, για τριάντα χρόνια υπάλληλος στο περιφερειακό υποκατάστημα ΙΚΑ Χανίων, πάσχει τα τελευταία 35 χρόνια από πολλαπλή σκλήρυνση, με τα τελευταία δέκα χρόνια να είναι από τα πιο δύσκολα, αφού εξαιτίας της νόσου της αδυνατεί πλέον να αυτοεξυπηρετηθεί και χρήζει ειδικής και στοχευμένης θεραπείας, επί 24ωρου βάσεως, η οποία προς το παρόν της παρέχεται σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης.

Μαζί με την κα Μπραουδάκη τον δικό του Γολγοθά ανεβαίνει και ο γιος της, ο παιδίατρος και συντονιστής στη 2η Το.Μ.Υ Χανίων, και υπεύθυνος στο εκεί Εμβολιαστικό Κέντρο, Γιώργος Μπραουδάκης, ο οποίος έχει αναλάβει σχεδόν εξ ολοκλήρου τη φροντίδα της μητέρας του τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια, παρ’ όλες τις δυσκολίες, τόσο λόγω της θέσης του ως γιατρού, όσο και των ειδικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ένεκα της ασθένειας της μητέρας του.

Ειδικότερα, η νόσος της Σταυρούλας Μπραουδάκη κρίνεται ως εξαιρετικά σοβαρή, αφού πάσχει από σπαστική παραπληγία (>81%) και ανθεκτική στη φαρμακευτική αγωγή νευραλγία τριδύμου (τριδυμοπάθεια), συχνά δε εμφανίζονται σηπτικά επεισόδια αποφρακτικής πυελονεφρίτιδας. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα πολλαπλές νοσηλείες και καθημερινή μάχη με τον πόνο, όπως τονίζει ο κ. Μπραουδάκης, ο οποίος τους τελευταίους μήνες είναι εγκλωβισμένος στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, η οποία τον έχει εξουθενώσει ψυχικά, νιώθοντας ανασφάλεια για το μέλλον, αφού, η συνέχιση της νοσηλείας της δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί στο ειδικό κέντρο, μιας και η τελευταία έγκριση του ΕΟΠΥΥ είναι ότι η νοσηλεία της ενεκρίθη έως τις 20 Ιουνίου, με τη λογική, όπως αναφέρει η τελευταία απόφαση της 9ης Ιουνίου, της διαδικασίας για προσωρινή μετάβαση σε Γενικό Νοσοκομείο, ώστε να αντιμετωπιστεί η νευραλγία τριδύμου. Υπενθυμίζεται ότι το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο με απόφασή του στις 25 Μαΐου 2021 είχε θεωρήσει οτι η κα Μπραουδάκη πρέπει να ενταχθεί σε ίδρυμα χρονίων παθήσεων, ως τελικού σταδίου ασθενής με ΣΚΠ, κάτι που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι προς όφελος της ασθενούς, μιας και στα ιδρύματα αυτά δεν μπορεί να παρασχεθεί η απαιτούμενη εξειδικευμένη θεραπεία. Αυτή τη θέση υποστηρίζεται και με τη νέα απόφαση, αφού η κα Μπραουδάκη θεωρείται ότι είναι πλήρως εξαρτώμενη και δεν διαφαίνεται να αλλάζει στο μέλλον η γενική της κατάσταση.

Όπως τονίζει ο κ. Μπραουδάκης, με επιστολή του προς τον ΕΟΠΥΥ, μετά τη δεύτερη και τελική παράταση που δόθηκε, η μητέρα του επ’ ουδενί λόγο δεν μπορεί να επιστρέψει στην οικία της, ούτε φυσικά να νοσηλευτεί σε γενικό νοσοκομείο, αφού γενικά είναι αδύνατον να υποστηρίξουν τη φροντίδα χρόνιων ασθενών (σε επίπεδο αποκατάστασης δεν υπάρχουν καν οι απαραίτητες ειδικότητες), έλλειψη αποκλειστικών νοσοκόμων λόγω της υπέρμετρης ζήτησης, πόσω μάλλον ειδικά αυτή την περίοδο λόγω της εξάπλωσης του COVID-19.

Ο κος Μπραουδάκης τονίζει πως η μητέρα του δεν έχει ανάγκη οξείας παρέμβασης αλλά τακτικής ιατρονοσηλευτικής παρακολούθησης. Μάλιστα, σημειώνει στην επιστολή του προς το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο, πως η τελευταία προσέγγιση με botox που έγινε από εξειδικευμένο νευρολόγο στο ΠΑΓΝΗ με μεταφορά από το ασθενοφόρο και το προσωπικό του κέντρου αποκατάστασης, όπου νοσηλεύεται η κα Μπραουδάκη, φαίνεται να είναι επιτυχής όσον αφορά τον έλεγχο της νευραλγία τριδύμου της, με αποτέλεσμα τόσο την ελάττωση του καθημερινού της πόνου όσο και τη μείωση της βαριάς φαρμακευτικής αγωγής.

Ένα από τα σημεία που τονίζει ο κ. Μπραουδάκης, ως φυσικοθεραπευτής και ειδικευμένος στην αποκατάσταση νευρολογικών παθήσεων, είναι ότι η μητέρα του με την καθημερινή φυσικοθεραπευτική, λογοθεραπευτική και ψυχολογική παρέμβαση έχει αργή αλλά πολύ σημαντική βελτίωση τόσο σε αναπνευστικό, κινητικό, επίπεδο ομιλίας – μάσησης, όσο και στη διάθεσή της για ζωή, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Κάθε άνθρωπος που μπορεί να έχει την ελάχιστη βελτίωση στο λειτουργικό του επίπεδο, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να του παρασχεθούν τα μέσα αποκατάστασης που χρειάζεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως κάτω από ιατρονοσηλευτική παρακολούθηση».

Θα πρέπει να τονιστεί, επίσης, ότι η επιστροφή της ασθενούς σε οίκοθεν θεραπεία, εκτός από τις εγγενείς δυσκολίες που υπάρχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα, γίνονται ακόμη πιο δύσκολες, μιας και εξαιτίας της πανδημίας η εύρεση προσωπικού είναι εξαιρετικά δύσκολη, ενώ τα καθήκοντα και τις ευθύνες του κου Μπραουδάκη στο μέτωπο της πανδημίας ολοένα και αυξάνονται, με τον ίδιο να μην κάνει καμία έκπτωση στα διαρκώς αυξανόμενα ιατρικά του καθήκοντα. Είναι, όπως σημειώνει ο κ. Μπραουδάκης, επάναγκες να βρεθεί μία βιώσιμη εναλλακτική, αν δεν είναι εφικτή η τρίμηνη τουλάχιστον παραμονή της στο κέντρο αποκατάστασης. Σημειώνεται δε ότι τα έξοδα νοσηλείας εκτός του ταμείου της είναι ήδη δυσβάσταχτα, αφού απαιτείται ειδική διατροφή, οκτάωρη απασχόληση αποκλειστικής νοσοκόμας κ.ά., σημειώτεον ότι το κόστος της νοσηλείας στο Κέντρο, το οποίο ανέρχεται σε 140 ευρώ ημερησίως.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, λοιπόν, θα πρέπει να επανεξεταστεί κατεπειγόντως από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές το ζήτημα της κας Μπραουδάκη, αφού, όπως φαίνεται από τα γεγονότα, είναι εξαιρετικά σοβαρό και περίπλοκο, αλλά και βαθιά ανθρωπιστικό, ιδίως αυτή την περίοδο. Μία περίοδο που το κράτος ζητάει από τους λειτουργούς της δημόσιας υγείας να καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες στον αγώνα εναντίον της πανδημίας, κάτι που γίνεται σε υπερθετικό βαθμό, ώστε να κρατηθεί όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας, ταυτόχρονα ωστόσο το ίδιο το κράτος φαίνεται να αδυνατεί να προστατεύσει και να εμπνεύσει ασφάλεια τόσο στους υγειονομικούς λειτουργούς του, όσο και στους έχοντες ανάγκη πολίτες του. Ο ίδιος ο κ. Μπραουδάκης κάνει έκκληση προς τους αρμοδίους του ΕΟΠΥΥ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Θέλω να επικαλεστώ κάθε ίχνος ευαισθησίας και συναδελφικής αλληλεγγύης, σε αυτό τον καθημερινό μου αγώνα τα τελευταία 10 χρόνια», καλώντας τους ταυτόχρονα να εκτιμήσουν αναλυτικά την κατάσταση και από κοντά.

Γολγοθάς διάρκειας ενός χρόνου

Η κλινική εικόνα της κας Μπραουδάκη επιδεινώθηκε, τον Αύγουστο του 2020 μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια νευρόλυσης του τριδύμου, αφού παρουσίασε οίδημα στον λάρυγγα, αναπνευστική ανεπάρκεια και βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού, αδυναμία ελέγχου των εκκρίσεων και σίτιση με ρινογαστρικό καθετήρα με αποτέλεσμα την πολυήμερη νοσηλείας της στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων. Μετά την απόλυσή της από το νοσοκομείο έγινε προσπάθεια επανένταξης στο σπίτι, με παροχή οξυγόνου και οικιακό αναρροφητήρα και νεφελοποιητή, εξωτερικό φυσικοθεραπευτή και λογοθεραπευτή, καθώς και οικιακής βοηθού, ωστόσο η επιστροφή στο σπίτι είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία επιδείνωσή της και την εκ νέου νοσηλεία της στο νοσοκομείο Χανίων. Αργότερα, μετά το δεύτερο εξιτήριο και μετά από πολλές προσπάθειες έγινε δεκτή η αίτηση για νοσηλεία της σε Κέντρο Αποκατάστασης, αφού η σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας της είναι τέτοια που η θεραπεία της και η αντιμετώπιση των πολλαπλών προβλημάτων της μπορεί να γίνει μόνο σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης κλειστού τύπου, όπως γίνεται ως τώρα. Μάλιστα, δεν υπάρχει άλλη δημόσια δομή που να μπορεί να παράσχει την απαιτούμενη φροντίδα.