Παιδιά δεν έχω. Θυμάμαι, όμως, πώς ανέθρεψαν οι γονείς μου την αδελφή μου και εμένα και παρακολουθώ πώς συγγενείς και φίλοι μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και ανάμεσα σε κακούς ανθρώπους, ακούω να λένε συχνά κάποιοι μεγαλύτεροί μου στην ηλικία. Και προσθέτουν, η νεολαία, σαν να κρατά μαγνήτη, τραβάει πάνω της καθετί που είναι «στη μόδα» και προσπαθεί να το μιμηθεί άκριτα, ανεξάρτητα εάν είναι κάτι κοινωφελές και ψυχωφελές ή όχι. Αυτός, λοιπόν, καθώς λέγεται, είναι ο λόγος που οι γονείς θα πρέπει να είναι διαρκώς άγρυπνοι ως προς τα σημάδια που δείχνουν ότι τα παιδιά τους ίσως έχουν ξεφύγει από τις γονικές αρχές και συμβουλές…
Στις ημέρες μας, λοιπόν, οι γεννήτορες μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμη πηγή ενθάρρυνσης, υποστήριξης και συμβουλών για τα παιδιά τους. Να τα εμψυχώνουν δηλαδή στις «αντιξοότητες» της καθημερινότητας και στα πρωτόφαντα προβλήματα, να στέκονται πλάι τους και να τα νουθετούν οσάκις έχουν αυτά ανάγκη το συμβουλευτικό γονικό λόγο, να τα επιπλήττουν όταν δεν τηρούν τους κανόνες της αρμονικής συμβίωσης των ανθρώπινων κοινωνιών, να γίνονται έμπρακτα οι ίδιοι παραδείγματα προς μίμηση από τα παιδιά τους ως προς την αλήθεια, την αγάπη και το σεβασμό στην αξιοπρέπεια, την τιμή και τις αξίες των συνανθρώπων μας. Μα δεν είναι λίγοι όσοι λένε και ότι οι γονείς πρέπει πάντα να έχουν ευήκοα ώτα και ορθάνοιχτα μάτια σε ό,τι απασχολεί τα παιδιά εντός και εκτός σπιτιού και να είναι δίκαιοι, καλόψυχοι, αμερόληπτοι, έντιμοι, τίμιοι, ηθικοί και μακρόθυμοι εάν επιθυμούν να έχουν επιτυχία στην ανατροφή των παιδιών τους.
Σύνηθες στην εποχή μας φαινόμενο, κατά το οποίο οι γονείς από τη φύση και το ρόλο τους καλούνται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο προκειμένου να παρέχουν την απαιτούμενη βοήθεια στα παιδιά, ώστε αυτά να μην παγιδευτούν και χάσουν τον «προσανατολισμό» τους, είναι η χρήση του διαδικτύου. Οι γονιοί θα πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά, ιδίως όταν εκείνα διέρχονται τις δυσκολίες της εφηβείας και της ενηλικίωσης, πώς η «αξιοποίηση» των πληροφοριών του διαδικτύου μπορεί να γίνεται με επωφελή και δημιουργικό τρόπο, καθώς και πώς τα παιδιά μπορούν να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τους κινδύνους που συναντούν στο διαδίκτυο.
Καταλήγοντας, ας μην ξεχνούμε ότι τα παιδιά δεν γίνονται ευσυνείδητα, εάν τα καλομαθαίνουν οι γονείς και τους κάνουν όλα τα χατίρια ή οσάκις τα προπηλακίζουν χρησιμοποιώντας φωνές και βία. Απεναντίας, χρειάζεται ή μάλλον απαιτείται, όσες φορές σφάλλει ένα παιδί και επιβάλλεται παραδειγματική ή αποτρεπτική για το μέλλον τιμωρία, πρώτα με καθαρό μυαλό και λογικά να συζητά ο γονιός με το παιδί γιατί και πώς συνέβη ό,τι έγινε, έπειτα να του δείχνει ποιο ήταν το λάθος του και, τέλος, να του επισημαίνει πόσο επιβλαβής και δυσάρεστη ήταν η ενέργειά του για το ίδιο, για τους γονείς του και για όσους το αγαπούν.
