“Πυρήνας” του συγγραφικού έργου του κοµµουνιστή κοινωνικού αγωνιστή Λευτέρη Ηλιάκη υπήρξε το βίωµα και “φόντο” η Ιστορία και οι αγώνες της γενιάς του. Αυτό επισηµάνθηκε, µεταξύ άλλων, σε εκδήλωση για το συγγραφικό του έργο, που πραγµατοποιήθηκε χθες στο Πνευµατικό Κέντρο Χανίων και την οποία διοργάνωσαν το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας και η Περιφέρεια Κρήτης – Π.Ε. Χανίων.
«Η αγωνιστική προσωπικότητα του Λευτέρη Ηλιάκη είναι γνωστή, ιδίως στα Χανιά, κι έχει αποτυπωθεί. Ωστόσο, και το συγγραφικό του έργο που έγραψε σε µεγάλη ηλικία, µετά τα 70, αφότου είχε “αποστρατευτεί” -αν και άνθρωποι σαν αυτόν ποτέ δεν αποστρατεύονται- από τους κοινωνικούς αγώνες, έχει εξίσου ενδιαφέρον», ανέφερε, µιλώντας στα “Χ.ν.”, ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης.
Εντυπωσιακό στοιχείο στο έργο του Λ. Ηλιάκη, όπως τόνισε ο κ. Μαργαρίτης, είναι ότι αυτό παρουσιάζει εξέλιξη ενώ µέσα από τις σελίδες του βιβλίου του συνδιαλέγεται µε την Ιστορία: «Ξεκινάει το συγγραφικό του έργο µε την αντίσταση και τον εµφύλιο στον νοµό Χανίων µεταφέροντας συνεντεύξεις, άρθρα κ.λπ. του παλιού καιρού µε κάποιον αµήχανο τρόπο και βλέπουµε το τελευταίο του έργο, 78χρονών πια, το “∆εν σταθήκαµε στην άκρη του δρόµου” που αποτελεί ένα καταπληκτικό ηµερολογιακό αφήγηµα, που περιγράφει τη ζωή του, και συγκρίνεται µε τα µεγάλα του είδους έργα. Εµένα µου θυµίζει το ηµερολόγια για τον εµφύλιο του Καρατζά και του Αποστολόπουλου».
Η πρόεδρος της Ένωσης Φιλολόγων Ηρακλείου Μαρία Χαραλαµπάκη, µιλώντας στα “Χ.ν.”, έκανε λόγο για ένα εντυπωσιακό συγγραφικό έργο µέσα από το οποίο περνάει η ιστορία της αντίστασης και του ∆ηµοκρατικού Στρατού: «Μου έκανε επίσης εντύπωση ο τρόπος που συγκέντρωσε το υλικό του κι ότι πρέπει να είχε περπατήσει πέτρα – πέτρα όλο τον νοµό Χανίων, ενώ είναι πολύ συγκινητικό και το γεγονός ότι είναι φανερός ο πόθος και η έγνοια του να µνηµονεύσει όλους τους συνοδοιπόρους του ώστε να τους διασώσει από τη λήθη».
Η κα Χαραλαµπάκη επεσήµανε ακόµα ότι η “δύναµη” της γραφής του Ηλιάκη βρίσκεται στο βιωµατικό στοιχείο όσων µεταφέρει στο χαρτί «κι ακριβώς κάτι είναι βιωµένο αποδίδεται µε τόσο πειστικό και γλαφυρό λόγο, λόγο ενός απλού ανθρώπου που όµως καταφέρνει να αποδώσει το κλίµα της εποχής».
