Καλοί μου φίλοι, Χριστός ανέστη!
“Η Φρουτοχώρα”, “Η Χώρα της φαντασίας”, “Ο Τάκης, η Γαρυφαλλιά και ο δράκος”, “Στον δρόμο προς το μικροσκοπικό χωριό”… Οι τίτλοι των παραμυθιών που έγραψαν τα παιδιά της Στ2 τάξης του Δημ. Σχ. Περιβολίων και φιλοξενούνται, διανθισμένα με κάποιες απ’ τις ζωγραφιές που εμπνεύστηκαν από αυτά, τα παιδιά της Β1 τάξης του ίδιου Σχολείου, στον σημερινό Παιδότοπο. «Η ιδέα ξεκίνησε, όταν η δασκάλα του Στ2 Ρόδω Καραβαράκη αποφάσισε με τους μαθητές της να δημιουργήσουν ομαδικά παραμύθια, προκειμένου να τα διαβάσουν στα παιδιά του Β1», μου γράφει στην αρχή του συνοδευτικού σημειώματός της η και γνωστή στους αναγνώστες της σελίδας διευθύντρια του Σχολείου Ελένη Ζερβουδάκη. Των Δευτερακιών (δασκάλα τους η Μαριλένα Δαμηλάκη) η ιδέα να τα ζωγραφίσουν, αφού τα άκουσαν και τα χάρηκαν, “δουλεύοντας” σε ομάδες, λέει… Συγχαρητήρια, καλές μου συναδέλφισσες! Προπάντων για το μάθημα του “εμείς” στους μαθητές σας. Να τους χαίρεστε και να σας χαίρονται!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Η ΦΡΟΥΤΟΧΩΡΑ
Μια φορά κι έναν καιρό, πριν πολλά χρόνια, σε έναν περίεργο πλανήτη, υπήρχαν δυο χώρες, η Φρουτοχώρα και η Λαχανοχώρα. Το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχε διχόνοια ανάμεσά τους και μεγάλος ανταγωνισμός.
Τα φρούτα έλεγαν ότι είναι καλύτερα από τα λαχανικά και τα λαχανικά ότι είναι καλύτερα από τα φρούτα. Ετσι μια μέρα ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στις δυο χώρες. Τα φρούτα και τα λαχανικά πολέμησαν με σπαθιά, ασπίδες, πανοπλίες και πολυάριθμο στρατό.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα χωριό της Κρήτης δυο φίλοι μάθανε από τον σοφό γέροντα έναν μύθο για το μεγάλο βουνό. Ο μύθος έλεγε ότι αν πας στο βουνό θα συναντήσεις ένα χωριό με μικρά πλασματάκια. Να υπάρχει άραγε το χωριό αυτό, σκέφτηκαν τα παιδιά και γεμάτα περιέργεια και απορία ξεκίνησαν για το βουνό.
Δεν ήταν όμως εύκολο, αφού ο σοφός γέροντας ξέχασε να τους πει ότι εκεί βρίσκεται ένας γιγάντιος δράκος, που φυλάει το μικροσκοπικό κλειδί, το οποίο ανοίγει την πόρτα του χωριού. Μπορείς να το πάρεις μόνο όταν έχει πανσέληνο που ο δράκος κοιμάται βαθιά. Ετσι οι δυο φίλοι κατασκήνωσαν εκεί μόλις έφτασαν, για δέκα βράδια. Ώσπου το ενδέκατο βράδυ, είδαν ότι έχει πανσέληνο. Αποφάσισαν τότε σιγά-σιγά να κατευθυνθούν προς τον δράκο.
Οταν έφτασαν εκεί, συνάντησαν έναν άνθρωπο ο οποίος ήξερε πού ακριβώς βρίσκεται το κλειδί. Τους είπε πως δίπλα ακριβώς στον δράκο υπάρχει ένα γράμμα χ και εκεί έπρεπε να σκάψουν για να βρουν το κλειδί. Αν όμως ξύπναγε ο δράκος δε θα κατάφερναν να σωθούν. Εκαναν όσο πιο ήσυχα μπορούσαν και κατάφερναν αφού έσκαψαν, να βρουν το κλειδί μέσα σε ένα σεντούκι, μαζί με έναν χάρτη. Την ώρα που πήγαν να φύγουν, έκαναν μια απότομη κίνηση και ο δράκος ξύπνησε…. Αρχισαν τότε να τρέχουν για να σωθούν.
Ο ΤΑΚΗΣ Η ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ
Μια φορά κι έναν καιρό
σ’ ένα μακρινό χωριό
έμεναν δυο παιδιά
Ο Τάκης και η Γασρυφαλλιά
που γνωρίζονταν από παλιά.
Αποφάσισαν μια μέρα να ανεβούνε στο βουνό
που το λέγανε ζαμπόν.
Όμως κι έναν δράκο
που τα πρόσεχε πολύ υπομονετικά.
Άρχισαν τότε να τρέχουν γρήγορα,
Γρήγορα για να πάνε μακριά.
Τότε ξαφνικά
Πέφτουν χαμηλά
με μόνο ένα κομματάκι πέτρας να τους κρατά.
ξαφνικά ο δράκος βγαίνει απ’ τη σπηλιά.
Φοβηθήκανε πολύ ο Τάκης και η Γαρυφαλλιά!
Εκεί ο Τάκης και η Γαρυφαλλιά
το βουνό σκαρφάλωσαν προσεκτικά.
Φοβόντουσαν αλλά συνέχιζαν δυναμικά.
Μόλις ανέβηκαν εκεί ψηλά
ο Τάκης και η Γαρυφαλλιά
είδανε σε μια σπηλιά λεφτά,
λεφτά πολλά.
Μα μόλις ο δράκος έφτασε κοντά,
Τι να δουν; Αρχίζει να τους βοηθά!
Με επιτυχία σήκωσε τα παιδιά
Με την μακριά του την ουρά.
Τα παιδιά ρωτούν τον δράκο
αν μπορεί να βάλει σε σακιά
Όλα τα λεφτά και να παν μαζί μακριά
εκεί που ζούσανε κι αυτά.
Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Μια φορά κι έναν καιρό, τότε που όλα ήταν μαγικά, ρόδινα και φανταστικά, κάπου σε μια πόλη τόσο μακρινή, που κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται, οι νεράιδες, οι δράκοι, οι μάγισσες, οι μάγοι, οι δράκοι και οι γοργόνες δε φοβόντουσαν να βγουν στην επιφάνεια, να μιλήσουν στους ανθρώπους και να τους βοηθήσουν στις δουλειές τους. Ενα κορίτσι έμενε εκεί, που το έλεγαν Λουίζα. Το αγνό κοριτσάκι από τότε που έχασε τους γονείς της ήταν μονόχνοτη, δε μιλούσε σε κανένα και δεν είχε πολλούς φίλους. Είχε μόνο έναν, το μικρό σκυλάκι της, που τη συντρόφευε όπου κι αν πήγαινε.
Μια μέρα η Λουίζα είχε μια απρόσμενη επίσκεψη από τη Βασίλισσα της Φαντασίας, την ξακουστή νεράιδα Φρίντα.
Η Λουίζα ξαφνιάστηκε από την επίσκεψη, ήταν εντελώς ανυποψίαστη. Τότε άρχισαν οι ερωτήσεις: Καλησπέρα Βασίλισσα της Φαντασίας, σε τι να σας βοηθήσω; Καλησπέρα Λουίζα μου. Το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να έρθεις μαζί μου στη χώρα της Φαντασίας,
-Βεβαίως, θα έρθω…αλλά σε τι μπορώ να βοηθήσω εγώ εκεί;
-Θα σου εξηγήσω στον δρόμο. Κάνε γρήγορα γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο…
ΜΑΘΗΤΕΣ
Β1: KUBENOVA HANA, ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, ΚΑΝΔΥΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, ΚΑΠΕΝΕΚΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΡΑΒΑΡΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΝΕΦΕΛΕΗ, ΚΟΜΠΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ, ΛΑΚΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΛΙΟΤΣΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΜΑΛΛΙΑΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΑΡΜΑΡΙΤΣΑΚΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ, ΜΑΡΜΑΡΙΤΣΑΚΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ, ΜΠΑΡΔΙ ΦΛΟΓΚΕΡΤ, ΝΕΥΡΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΣΑΡΑΒΕΛΑΚΗ ΙΟΥΛΙΕΤΑ.
ΣΤ2: ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΓΕΛΑΣΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, ΔΑΡΓΑΤΖΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ, ΚΑΛΑΤΖΑΚΗ ΜΙΧΑΕΛΑ, ΚΑΡΔΑΜΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ, ΚΟΝΤΖΑΜΠΑΣΑΚΗ ΑΝΝΑ, ΚΟΝΤΖΑΜΠΑΣΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΚΡΙΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΛΑΓΟΥΔΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, ΜΑΚΡΥΜΑΝΩΛΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΜΑΛΛΙΑΡΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΝΤΟΚΛΕ ΜΑΡΣΕΛΙΝΟ, ΠΑΤΙΝΙΩΤΑΚΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ, ΠΕΡΔΙΚΑΚΗ ΑΝΔΡΙΑΝΑ, ΤΖΕΪΡΑΝΙΔΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΤΖΙΚΑ ΜΑΡΙΑ, ΤΣΑΚΙΡΑΚΗ ΕΥΓΕΝΙΑ, ΦΥΤΟΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
