Επικοινωνιακό τέχνασμα, μικροπολιτική αντίληψη και ψευδαίσθηση της πραγματικότητας ήταν η φιέστα στο εσωτερικό αίθριο του Ζαππείου, πολύ κακής σκηνοθεσίας, με σενάριο το χρέος και επιμύθιο “γραβατολογίες”. Στον πρώτο ρόλο ο πρ/ργός κ. Τσίπρας και στο δεύτερο ο συγκυβερνήτης κ. Π. Καμμένος με έργο “φτάνουμε στο τέλος του μνημονίου”, χάριν της “ιστορικής” απόφασης του Γιούρογκρουπ, που δεσμεύει τη χώρα, να πετυχαίνει τους επιβληθέντες απ’ τους δανειστές στόχους και ν’ αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της.
Το Ζάππειο Μέγαρο, 1000 μ2 περίπου, δωρεά του Ευάγγελου Ζάππα, σχεδιάστηκε από Δανό αρχιτέκτονα, θεμελιώθηκε το 1874, και προοριζόταν για την πρώτη Ολυμπιάδα του 1896. Ανακαινίστηκε το 1961 από τον Κ. Καραμανλή και χρησιμοποιείται έκτοτε για τελετές εκθέσεις, συνεντεύξεις νικητών και ηττημένων από εκλογές και καθιερώθηκε ως χώρος σοβαρών ανακοινώσεων πρωθυπουργών. Ιστορικό παραμένει το “Ζάππειο σε συνέχειες” του κ. Σαμαρά. Ιούλιος 2010 Ζάππειο Ι’ επαναδιαπραγμάτευση, στρατηγική ελπίδας”, Μάιος 2011 Ζάππειο ΙΙ, “επανεκκίνηση της οικονομίας” και Απρίλιος 2012 Ζάππειο ΙΙΙ, “ισοδύναμα μέτρα”.
Δεν θα μπορούσε να μείνει έξω απ’ αυτό το μαγνητικό πεδίο του Ζαππείου και ο πρ/ργος κ. Τσίπρας, να διαβεβαιώσει τους Ελληνες, ότι «η Ελλάδα στηρίζεται ξανά στα πόδια της». Εφτασε στο Ζάππειο, αφού ενημέρωσε τον Πτ.Δ κ. Παυλόπουλο, ότι «φεύγουμε από τον ακανθώδη δρόμο της λιτότητος» καταλήγοντας «ομολογώ είχατε δίκιο, ότι έπρεπε να παραμείνουμε στο ευρωπαϊκό δρόμο». Ο πρόεδρος, αφού τον ευχαρίστησε υπενθύμισε το ξεχασμένο δημοψήφισμα, λέγοντας: «Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, ότι το “όχι” του δημοψηφίσματος το 2015 ήταν “όχι” στην παραμονή της χώρας στην Ε.Ε.».
Ποιο το νόημα της αναφοράς του κ. Παυλόπουλου στο δημοψήφισμα; Η ανάλυση του λόγου του έχει μερικές παραμέτρους. Ισως να συνδέεται με την υπαναχώρηση του πρ/ργού και την τοποθέτηση στο αρχείο της εισήγησης του υπουργού του των οικον/κων τότε, όσον αφορούσε τη στάση της χώρας μας στον ευρωπαϊκό χώρο.
Το Ζάππειον Ι, λοιπόν, του κ. Τσίπρα θα μείνει στην ιστορία, όχι μόνο για την ανακοίνωση της διευθέτησης του χρέους, που θέλει πολλή συζήτηση κατά πόσον ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι μας επιβάλλουν τον στενό κορσέ της επιτήρησης με αυστηρές και εξωπραγματικές δεσμεύσεις. Θα μείνει, διότι ο πρ/ργός ικανοποίησε υπόσχεσή του, να περιβληθεί του διακοσμητικού συστατικού της ανδρικής ενδυμασίας, της γραβάτας, πράγμα, που άλλαξε το “λουκ” του και σχολιάστηκε παγκοσμίως.
Αφού υπογράμμισε στην ομιλία του, ότι «η σημερινή ημέρα ανήκει σ’ εκείνους που χτυπήθηκαν βάναυσα… που σήκωσαν τη χώρα στην πλάτη τους»…, ότι «η Ελλάδα γίνεται ξανά μια χώρα κανονική…», ότι «φτάνουμε στο τέλος των μνημονίων…», ολοκληρώνοντας ανέφερε: «Εκπλήρωσα το στοίχημα, φόρεσα τη γραβάτα, αλλά πρέπει να σας πω, ότι όλα αυτά τα χρόνια τη μάχη την έδινα με στολή εργασίας… στα επίσημα και ανεπίσημα. Ετσι θα συνεχίσω… και κάθε φορά που θα πετυχαίνουμε νίκες, θα φοράμε και γραβάτες»!! Και την έβγαλε!! Ούτε μια ώρα δεν κράτησε το “λαιμοδέτη” όπως κρατάει ο ελληνικός λαός τη θηλειά στο λαιμό του επί 8 χρόνια.
Εξωραΐζεται η “έξοδος” με μια γραβάτα και μ’ αυτό τον τρόπο δίδεται κουράγιο στον συνταξιούχο, που αντεξε!!