Μέσα στον ένα χρόνο της πανδημίας, τα πρώτα θύματα ως συνήθως είναι και παραμένουν οι γυναίκες: έχασαν περισσότερες θέσεις εργασίας από όσες οι άνδρες.
Δεν κομίζουμε “γλαύκα εις Αθήνας” αλλά τονίζουμε τη διαχρονική μειονεκτική θέση του λεγόμενου “ασθενούς φύλου” στο νευραλγικό τομέα “εργασία”. Κι ας είναι οι γυναίκες, σε παγκόσμιο επίπεδο, πολυπληθέστερες των ανδρών.
H επικαιρότητα του “ασθενούς φύλου”, δεν κυριαρχεί σήμερα μόνο στο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης (περιέργως βρίσκεται σε “υποχώρηση” αυτό). Κυριαρχεί κυρίως στο χώρο εργασίας: Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας (ΙLO), το ποσοστό των γυναικών που έχασε τη δουλειά του (στοιχεία 2020) φτάνει το 5%, έναντι 3,9% για τους άνδρες. Βασική αιτία, σημειώνει η έρευνα, θεωρείται η υπερεκπροσώπηση των γυναικών σε ευαίσθητους τομείς όπως είναι ο τουρισμός και η εστίαση. Είναι τομείς που επλήγησαν περισσότερο από τους άλλους λόγω των παρατεταμένων περιοριστικών μέτρων της πανδημίας.
Αλλά, η πανδημία “χτύπησε” τις γυναίκες και στο σπίτι, αφού, όπως τονίζεται στην έκθεση, αυξήθηκε ο “κατ’ οίκον” φόρτος εργασίας τους: από τη ρουτίνα του μαγειρέματος – πλυσίματος – σιδερώματος και τη φροντίδα των παιδιών (με ή χωρίς τηλεκπαίδευση), μέχρι το νοιάξιμο ηλικιωμένων συγγενών ή και ασθενών μελών της οικογένειας.
Ανέκαθεν οι γυναίκες ήταν “οι βαστάζοι” των οικογενειακών βαρών, μάλιστα «σε δυσανάλογο ποσοστό» σε σχέση με τους άντρες.
Παρά τη σχετικά μικρή βελτίωση της θέσης της γυναίκας διεθνώς, σε σύνολο 156 χωρών που εξετάζει η έκθεση, οι γυναίκες, ας πούμε στην πολιτική, κατέχουν μόνο το 26,1% των κοινοβουλευτικών εδρών και το 22,6% των υπουργικών θέσεων.
Η δε χώρα μας βρίσκεται στην 98η θέση στις 156 χώρες της έρευνας, παρά τα αντιθέτως διαθρυλούμενα από όλα τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου, ότι “η ισότητα των δυο φύλων” είναι πρώτη φροντίδα τους!
