“Γυναικοκρατία” υπάρχει ως όρος σαν µητριαρχία, όπου οι γυναίκες είχαν προέχουσα θέση, αλλά εθεωρείτο η επικράτηση της γυναίκας επί των ανδρών σε οικογένειες, επιχειρήσεις και αλλού και ελέγετο περιφρονητικώς.
“Γυναικολογία” έχουµε στον κλάδο της ιατρικής επιστήµης που ασχολείται περί την θεραπείαν νόσων και διαταραχών του γυναικείου σώµατος γενικώς.
“Γυναικοκτονία” δεν υπάρχει ούτε ως όρος σε ελληνικά λεξικά και εγκυκλοπαίδειες!
∆εν είµαι νοµικός, αλλά ακόµα και ο πλέον άσχετος καταλαβαίνει ότι ο όρος “γυναικοκτονία” παραπέµπει σε κακουργηµατική πράξη, που κατά το πλείστον αποδίδεται σε ενδοοικογενειακές έριδες µητέρων, θυγατέρων και συζύγων, για τις οποίες δεν υπάρχει δίχτυ κρατικής προστασίας, όταν σκοτώνεται µια νέα 28 χρόνων έξω από το Αστυνοµικό Τµήµα. Είναι η 5η “γυναικοκτονία” µέσα στους τρεις πρώτους µήνες του 2024. Επιβεβαιώνεται ο Γολγοθάς που βιώνει το γυναικείο φύλο.
Είναι απορίας άξιον γιατί η εξουσία αρνείται πεισµατικά ή αδιαφορεί να αναγνωρίσει, καταχωρήσει και ποινικοποιήσει νοµικά τον όρο “γυναικοκτονία” ως αυτοτελές έγκληµα, πράγµα που επικαλέστηκαν τα κόµµατα της αντιπολίτευσης. Είναι «επείγουσα ευθύνη της πολιτείας» είπε και η πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας κα Σακελλαροπούλου, «απέναντι σ’ αυτά τα φαινόµενα που δεν χωρεί καµία ανοχή και αδράνεια».
Απαιτείται να αναγνωριστεί στο ποινικό δίκαιο ο όρος “γυναικοκτονία” µε συνακόλουθο την εφαρµογή όλων των κανόνων του ∆ικαστικού ∆ικαίου και να σηκωθεί ασπίδα προστασίας στο γυναικείο φύλο µε προτεραιότητα στην εκπαίδευση του προσωπικού των αστυνοµικών τµηµάτων, τα οποία, υποστελεχωµένα που είναι, πρέπει να ενισχυθούν.
Από το γεγονός της τελευταίας “γυναικοκτονίας” µπροστά σε αστυνοµικό κατάστηµα, βλέπουµε ότι η εξουσία παίζει τον ρόλο του παρατηρητή και δεν αντιλαµβάνεται ότι η ενδεδειγµένη θεραπεία είναι η λήψη ουσιαστικών µέτρων στήριξης των γυναικών σε νοµικό και κοινωνικό επίπεδο.
∆υστυχώς, από τον όρο “γυναικοκρατία” περάσαµε στην πατριαρχία και απ’ την ιδεολογία περί ισότητας και ισονοµίας βρεθήκαµε αντιµέτωποι µε το φαινόµενο της βίας.
