Εν μέσω κορωνοϊού και της αγωνίας μας για την παραπέρα πορεία της οικονομίας, ήρθε το ΣτΕ να μας θυμίσει, ότι υπάρχουν κι άλλα σοβαρά θέματα που τρέχουν και μας αφορούν, γιατί επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής μας.
Με μια σειρά αποφάσεων του, ακύρωσε την μεταβίβαση ακινήτων στην ΕΤΑΔ Α.Ε καθώς επίσης, απέρριψε και την παρέμβαση του Υπερταμείου υπέρ της υπουργικής απόφασης του κ. Τσακαλώτου το 2018. Η κυβέρνηση τότε υπέκυψε στις απαιτήσεις και τους εκβιασμούς των δανειστών όπου χωρίς να ρωτήσει τις τοπικές κοινωνίες μεταβίβασε 10.119 ακίνητα στην ΕΤΑΔ Α.Ε για να μπορούν να εκποιηθούν από το Υπερταμείο ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των δανειστών. 196 δημόσια ακίνητα… μεταξύ αυτών εμβληματικά κτήρια όπως, τα Νεώρια, οι Ιταλικοί Στρατώνες, το Αρχαιολογικό Μουσείο, ακόμα και το Φρούριο Φιρκάς, ήταν το τίμημα που θα προσέφεραν τα Χανιά. Και βεβαίως μέσα στην λίστα και το φιλέτο των 54 στρεμμάτων του Στρατοπέδου.
Τώρα λοιπόν είναι μια ευκαιρία να ξαναπιάσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι, όσον αφορά το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Γιατί ενώ ο πρωταρχικός στόχος… της μη τσιμεντοποίησης… είχε επιτευχθεί με τις δυναμικές τότε κινητοποιήσεις, κινδυνεύει τώρα, μετά τις άστοχες και λανθασμένες αποφάσεις της προηγούμενης και την αδράνεια, της κατά τα άλλα αρκετά δραστήριας επικοινωνιακά σημερινής Δημοτικής Αρχής.
Σημαντικό ρόλο παίζει και η δραστηριοποίηση των πολιτών, οι οποίοι κινούνται απ’ ό,τι φαίνεται στον αστερισμό… και τι με νοιάζει εμένα… να θυμίσω ότι αυτήν την λογική την πληρώνει ακριβά ο νομός τώρα, στην περίπτωση του ξεπουλήματος του Αεροδρομίου… σε περίοδο κρίσης έχουμε το πιο ακριβό αεροδρόμιο, άρα μη ανταγωνιστικό.
Και ενώ είναι ξεκάθαρο πλέον ότι…
• Η ποιότητα ζωής του πολίτη επηρεάζεται από τη δόμηση και τους ελεύθερους χώρους μιας πόλης… αυτό που ζήσαμε πρόσφατα έγκλειστοι στα σπίτια μας χωρίς να έχουμε ένα ελεύθερο χώρο να κινηθούμε είναι μια ακόμη επιβεβαίωση.
• Για την οικονομική ζωή μιας πόλης που επιμένει στην μονοκαλλιέργεια της τουριστικής βιομηχανίας είναι προϋπόθεση πλέον η ύπαρξη υποδομών ελεύθερων χώρων, άθλησης και πρασίνου… πράγματα αυτονόητα και απαιτητά πλέον από την πλειοψηφία των επισκεπτών.
• Οι ελεύθεροι χώροι πρασίνου με τη βελτίωση που προσφέρουν στο αστικό τοπίο προσθέτουν αξία στις τιμές των ακινήτων….
Ολα αυτά οι Δημοτικοί άρχοντες τα προσπερνούν, χωρίς να αισθάνονται καν την ανάγκη να μας εξηγήσουν γιατί ο Δημοτικός Κήπος που εξυπηρετούσε επί τουρκοκρατίας 5.000 πολίτες αρκεί τώρα να εξυπηρετήσει τον μεγάλο Μητροπολιτικό Δήμο με τους 100.000 πολίτες, όπου σύμφωνα με κοινωνικές μελέτες (Μετσόβιο 2018), η βία και η εγκληματικότητα σε πόλεις χωρίς πράσινο εμφανίζεται αυξημένη, όπως επίσης και τα ποσοστά των αυτοκτονιών.
Τελειώνοντας θα ήθελα να προσθέσω, ότι οι υπεραξίες της όμορφης πράγματι… παλιάς πόλης μας… έρχονται όλες από το μακρινό παρελθόν. Το λέει άλλωστε και το όνομα ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ. Ακούσατε… είδατε πουθενά να αναφέρεται η ΝΕΑ ΠΟΛΗ;
Θέλησε ποτέ κανείς από εμάς τους πολίτες να περπατήσει και να απολαύσει κάτι στη νέα πόλη ;
Το μόνο που ξέρουν οι άρχοντες και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι, είναι να στρώνουν πλατείες και πεζοδρόμια με τόνους μπετόν, έτσι που να μην υπάρχει καμιά δυνατότητα να εισχωρήσει και να καταλήξει το βρόχινο νερό στο φυσικό του χώρο… να τροφοδοτήσει τον υδροφόρο ορίζοντα… η επερχόμενη ερημοποίηση της πόλης είναι πλέον ορατή. Απόδειξη η πλατεία Δικαστηρίων, όπου τα πεύκα ξεράθηκαν όλα και ο Δήμος συνεχίζει να ρίχνει μπετά.
Αυτό δείχνει την ανεπάρκειά μας και πρωτίστως την ανικανότητα των Δημοτικών Αρχών.