H αποδοκιμασία της χώρας

Η αποδοκιμασία μιας χώρας που λησμόνησε τον πολιτισμό της και διαγράφηκε οριστικά από τους πίνακες της οικονομικής ευμάρειας δεν σχετίζεται μόνο με την κατάσταση των πολιτών της αλλά και με το δικαίωμα που αυτοί έδωσαν σε κάποιους κύκλους να την κατασυκοφαντούν.
Η ιστορία σταμάτησε αρκετές δεκαετίες πριν, όταν υπήρχε ακόμη κάποιο στοιχειώδες ενδιαφέρον για πολιτισμική αναδιάρθρωση στα συντάγματα της επίσημης Πολιτείας.
Για να είμαστε πιο σαφείς: Η Ελλάδα γύρισε την πλάτη στην ιστορία της μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση του τόπου άνθρωποι
που ήξεραν πολύ καλά να εκμεταλλεύονται την αφέλεια και την ανιστορικότητα του πληθυσμού.
Δεν είναι και λίγοι αυτοί που πολλές φορές απόρησαν για τις καταβολές αυτού του λαού, για τις συνήθειες και τα πιστεύω του. Τουναντίον, άρθρα επί άρθρων γράφτηκαν για την αδιαφορία όχι μόνο της Πολιτείας αλλά και του καθενός από εμάς εις ό,τι αφορά την πολιτισμική παράδοση, την αρχαία ιστορία και τους εκπροσώπους τόσων πολλών φιλοσοφικών σχολών.
Θα έλεγε κανείς πως αναφέρονται όλοι τους σε πολίτες με αυτοκτονικές τάσεις, σε ανθρώπους που πιστεύουν κάθε φορά τους εκάστοτε πολιτικούς ότι τάχα η χώρα έχει μέλλον με αυτές τις παιδαριώδεις πολιτικές.