ΔΕΝ είναι εύκολο ούτε και ωραίο να μιλάει κανείς για “επόμενη” μέρα, όταν μια πανδημία βρίσκεται στην αποκορύφωσή της.
ΟΜΩΣ, επειδή η ζωή συνεχίζεται, καλόν είναι -κυβέρνηση και πολίτες- να προετοιμαζόμαστε για τις επόμενες καταστάσεις. Πιθανόν κι άλλες πανδημίες, που μας επιφυλάσσει ο 21ος αιώνας.
ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ κάθε μελλοντική πανδημία που θα μας πλήττει να έχει ηγεσίες που να παραμερίζουν τον πολιτικαντισμό δίνοντας τον πρώτο λόγο -και την εξουσία- στους ειδήμονες. Οχι σε κομματικά όργανα.
ΑΠΛΑ, η σημερινή ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση, μετά το πέρας της πανδημίας, να κωδικοποιήσει όλες τις σωτήριες ενέργειες της Επιτροπής (μεθόδευση κι οργάνωση, στελέχωση, επιλογή επιστημόνων, τρόπος επικοινωνίας, νομοθεσίες και αυστηρή εφαρμογή τους, έγκυρες στατιστικές κρουσμάτων/θανάτων, στρατηγική επιβίωσης, πρόβλεψη και αποθεματοποίηση αναγκαίων υλικών κ.λπ.). Ετσι, ώστε να πράττονται (από την εκάστοτε επόμενη κυβέρνηση) τα δέοντα που θα σώζουν ζωές.
ΕΞΑΛΛΟΥ οι εικόνες χιλιάδων νεκρών σε άλλες χώρες αποτελούν ένα θλιβερό μεν, αλλά δυνατό δίδαγμα για τις επόμενες γενιές.
ΚΑΙ οι κοινωνίες, εμείς δηλαδή οι απλοί πολίτες οφείλουμε να μάθουμε να θωρακιζόμαστε απέναντι στις έτσι κι αλλιώς νέες πραγματικότητες. Η αυτοπειθαρχία και η υπακοή στις εντολές των ειδικών επιστημόνων θα πρέπει να είναι “εκ των ων ουκ άνευ”.
ΠΩΣ θα γίνουν όλα αυτά; Με το να δοθεί προτεραιότητα στο ύψιστο αγαθό της ζωής, την υγεία, ώστε και τα νοσοκομεία να λειτουργούν με πλήρη σύνθεση προσωπικού και να υπάρχουν όλα τα αναγκαία υλικά. Για κάθε περίπτωση.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ αναμφίβολα πως το πολυτιμότερο “υλικό” για τη σωτηρία ανθρώπων σε περιπτώσεις πανδημίας, είναι η “αγορά χρόνου” – απολύτως αναγκαίου για την ανάταξη των νοσοκομείων και την αξιοποίηση των δεδομένων. Κι αυτός -ο χρόνος- επιτυγχάνεται μόνο με τη δική μας ευθύνη, αυτοπειθαρχία και πιστή υπακοή στις εντολές των ειδικών επιστημόνων.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ (έστω άσχημη και θανατηφόρα) που θα προκύψει σε όλα τα κράτη, όταν με το καλό επανέλθουμε στους κανονικούς ρυθμούς ζωής, θα πρέπει να αποτελέσει τον ΟΔΗΓΟ για μια “νέα” ζωή, μια νέα εκκίνηση. Οι γενιές ανθρώπων έρχονται και παρέρχονται. Δυστυχώς, επιδημίες και πανδημίες, όπως και φυσικές καταστροφές, θα έρχονται και θα παρέρχονται κι αυτές, αλλά αφήνοντας πίσω τους μεγάλο ανθρώπινο τίμημα.
ΕΜΕΙΣ απλά οφείλουμε, μετά από κάθε καταστροφή, να βγαίνουμε πιο δυνατοί, πιο έτοιμοι, πιο συνετοί, πιο αποτελεσματικοί. Αυτή θα είναι η θετική πλευρά του κακού που μας βρίσκει.
