Είναι γεγονός ότι δεν μπορεί ο Λαός να μη ανησυχεί για την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας των απειλών της Τουρκίας.
Απειλεί τη χώρα μας ότι αν δεν αποστρατικοποιήσουμε τα νησιά μας θα επέμβει στρατιωτικός και ότι εντός του Ιουλίου θα στείλει γεωτρύπανο να κάνει έρευνες νότια της Κρήτης και μέσα στα χωρικά μας ύδατα όταν οι σχέσεις έχουν φθάσει σ’ αυτό το σημείο, τότε για να ομαλοποιηθούν υπάρχουν δύο δρόμοι.
Ο ένας δρόμος είναι της διπλωματίας και ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος του πολέμου.
Οι Λαοί δεν λαμβάνουν πάντοτε τις αποφάσεις τους με γνώμονες τις υπαγορεύσεις του νου, αλλά πολλές φορές και με βάση τις ορμές της καρδιάς.
Και πιστεύω ότι ο Λαός μας διαθέτει και νου, αλλά και καρδιά.
Όταν εξαντλήσει όλα τα μέσα που υπαγορεύει ο νους, τότε έρχεται η δύναμη της καρδιάς. Αυτό θα συμβεί όταν ο Λαός είναι υποχρεωμένος να αντισταθεί για να παραμείνει ότι είναι δικό μας. Ότι μας ανήκει!
Ο Ελληνικός λαός δεν καλείται σήμερα για να κατακτήσει μια ξένη χώρα, αλλά να προασπίσει την εθνική του κυριαρχία από τις επιδιώξεις του τουρκικού επεκτατισμού. Να αντισταθεί στον Τούρκικο αναθεωρητισμό που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Μπροστά σ’ αυτές τις ξεκάθαρες απειλές για την εθνική μας κυριαρχία, πρέπει να ενισχυθεί το φρόνημα του λαού μας και να γιγαντωθεί η πεποίθηση του ότι μόνο οι δικές μας δυνατότητες θα αντιμετωπίσουν τον Τούρκικο ιμπεριαλισμό και όχι τα τυποποιημένα ψηφίσματα των οργανισμών. Για αυτούς τους οργανισμούς προηγούνται τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών τους και όχι η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Αν ήθελαν να σταματήσουν τις προκλητικές απειλές της Τουρκίας προς την Ελλάδα, το μεν ΝΑΤΟ θα “μάζευε” τους Τούρκους στρατιωτικά, η δε Ε.Ε. θα τους τιμωρούσε οικονομικά.
Όπως δεν συμβαίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Και μάλιστα όταν η Τουρκία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο τόσο σε βάρος των κυρίαρχων δικαιωμάτων της Ελλάδας, όσο και με την παράνομη κατοχή της μισής Κύπρου και την παραμονή 40.000 Τούρκων στρατιωτών στο νησί! Είδαμε τι συνέβη με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ θυμήθηκαν ότι υπάρχει Διεθνές Δίκαιο. Για την Ελλάδα και Κύπρο το αγνοούν!
Οι ανακοινώσεις λοιπόν αυτών των οργανισμών ή τα χειροκροτήματα στο Κογκρέσο δεν μπορούν να ισοφαρίσουν το μέγεθος της απειλής της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.
Ας μην αποπροσανατολιζόμαστε λοιπόν από τις τυποποιημένες ανακοινώσεις των οργανισμών που η Ελλάδα αποτελεί ισότιμο μέλος. Να γίνει βίωμα του Λαού μας ότι εμείς είμαστε πανέτοιμοι να προστατέψουμε την εθνική μας κυριαρχία, ακόμη κι αν χρειαστεί πόλεμος. Η Ελλάδα όσες φορές προστάτεψε την εθνική της κυριαρχία δεν φοβήθηκε, γιατί αυτός ο αγώνας στηριζόταν σε υψηλά ιδεώδη.
Δεν έγινε για την επεκτατικότητα της χώρας, αλλά για εθνικούς λόγους. Είτε για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, είτε για την εθνική μας αποκατάσταση. Αυτή η εθνικότητα βασίζεται στην εθνική μας επίγνωση δηλαδή στην εσκεμμένη θέληση μας να καθορίσουμε την τύχη μας.
Και είναι γεγονός ότι ο πραγματικός ιστορικός δεν βραβεύει όσους θυσιάζουν την εθνική τους συνείδηση στον βωμό μιας στενόκαρδης περίσκεψης ή της φρόνιμης δειλίας ή της εθνικής υποτονίας της πολιτικής τους. Ο ιστορικός βραβεύει όσους προασπίζονται τα ζωτικότατα συμφέροντα της πατρίδας τους, ακόμη κι αν συναντούν την ουδετερότητα ή και αντίθεση των ισχυρών. Οι ισχυροί που παραβλέπουν τις υποχρεώσεις τους, γνωρίζουν ότι αυτές θα “αναπληρωθούν” με την ισχύ τους.
Γνωρίζουν ότι το στοιχείο της ηθικής δύναμης θα κρυφτεί μπροστά στην ισχύ τους.
Όμως για τους “μικρούς” Λαούς η αθέτηση της προάσπισης των εθνικών τους επιταγών είναι μια μεγάλη ατίμωση. Δεν μπορεί να αναπληρωθεί!
Σήμερα λοιπόν η Τουρκία απειλεί ξεκάθαρα την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Απειλεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και σχεδόν καθημερινά παραβιάζονται από τους Τούρκους. Και το ερώτημα που βασανίζει τον κάθε Έλληνα είναι σαφές.
Ως πότε η Ελλάδα θα δέχεται αυτές τις απειλές και παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από τους Τούρκους. Και ως πότε θα υπάρχει η ανοχή των “ισχυρών” απέναντι στον τουρκικό ιμπεριαλισμό;
Η Ελλάδα πρέπει να διακηρύξει ότι είναι έτοιμη να σταματήσει αυ τή την ταπείνωση και με όπλο την εθνική ομοψυχία να απαντήσουμε.
Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές για το μέλλον της πατρίδας δεν αναζητούμε ούτε ειρηνόφιλους ούτε πολεμόφιλους. Γιατί η Ελλάδα και ο Λαός της δεν εκχωρούν σπιθαμή από την ελληνική επικράτεια, είτε με ειρήνη είτε με πόλεμο. Για αυτό τον στόχο χρειάζεται αρραγές εθνικό μέτωπο και τους Έλληνες πιστούς στην ιστορία μας, στην προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και στη διαφύλαξη της ελληνικής επικράτειας.
Όταν οι Ελληνες καλούνται να προασπίσουν τα παραπάνω ιδανικά δεν κάνουν επιλογή μεταξύ ειρήνης ή πολέμου. Η επιλογή μας θα εξαρτηθεί από την εθνική μας συνείδηση και τις υπαγορεύσεις του εθνικού καθήκοντος.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΕΒΡΩΝ
ΚΑΙ ΛΩΖΑΝΗΣ
Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι ισχυρές χώρες που έχουν υπογράψει διεθνείς συνθήκες για τα όρια της εθνικής μας κυριαρχίας, σήμερα παριστάνουν τον Πόντιο Πιλάτο και μας συνιστούν να “τα βρούμε” με την Τουρκία. Δηλαδή όχι μόνο δεν σέβονται την υπογραφή τους, αλλά μας συνιστούν να κάνουμε, υποχωρήσεις στην προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ναι αυτοί οι ισχυροί της ΕΕ έβαλαν την υπογραφή τους στις Διεθνείς συνθήκες των Σεβρών το 1926 και της Λωζάνη το 1922.
Με την πρώτη συνθήκη παραχωρήθηκε στην Ελλάδα η Θράκη, η Βόρεια παραλία της θάλασσας του Μάρμαρα περιλαμβάνονται το σύνολο της Χερσονήσου της Καλλίπολη και τμήμα της Αδριανούπολης.
Επίσης παραχωρήθηκαν τα νησιά του Αιγαίου, όπως και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος.
Επίσης η Τουρκία άφηνε στην Ελλάδα την διοίκηση σπουδαίου τμήματος της Μικράς Ασίας περιλαμβάνονται την Σμύρνη, την Μαγνήσια, την Πέργαμος και το Αϊβαλί. Η περιοχή αυτή θα ενσωματωνόταν στην Ελλάδα μετά από 5ετία. Δυστυχώς με την Μικρασιατική καταστροφή χάσαμε την Α. Θράκη, την Ιμβρο, την Τένεδο, την περιοχή της μικρής Ασίας και τα βόρεια παράλια της θάλασσας του Μάρμαρα. Την συνθήκη των Σεβρών έχουν υπογράψει η Ελλάδα, η Τουρκία η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Αρμενία, το Βέλγιο, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σερβία, η Κροατία, η Σλοβενία, η Τσεχοσλοβακίας!
Με τη συνθήκη της Λωζάνης γίνεται η ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων και των Ελλήνων υπηκόων και συμφωνία για όσα χάσαμε εξαιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922. Επίσης παραχωρούνται στην Τουρκία τα νησιά που απείχαν 3 χιλιόμετρα από την Τουρκία (Ίμβρος, Τένεδος).
Με βάση τη συμφωνία από την ανταλλαγή εξαιρούνται οι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.
Τότε ήσαν στην Κωνσταντινούπολη 130.000 Έλληνες και στην Δ. Θράκη 100.000 Μουσουλμάνοι.
Σήμερα στην μεν Κων/λη έχουν απομείνει 1500 Έλληνες, μετά τους διωγμούς που υπέστησαν από τους Τούρκους, στην δε Δ. Θράκη ζουν πάνω από 130.000 Μουσουλμάνοι. Και ύστερα απ’ αυτά έχουν το θράσος ο Ερντογάν και οι Τούρκοι να επικαλούνται το Διεθνές Δίκαιο ή να καταγγέλουν τη χώρα μας ότι καταδιώκει τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης!
Τη Συνθήκη της Λωζάνη υπέγραψαν το 1923, η Ελλάδα, η Τουρκία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρουμανία, η Σερβία, το Βέλγιο, η Πολωνία, η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αλβανία.
Αυτές οι ιστορικές συμφωνίες και που θέλουν να αναθεωρήσουν οι Τούρκοι, αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικαίου και καλά θα κάνουν να μη το επικαλούνται.
Λέγεται από την Τουρκία και με συμπαραστάτη τον φιλότουρκο Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ (η σύζυγος του έχει επιχειρήσεις στην Τουρκία) να αποστρατικοποιηθούν τα νησιά του Αιγαίου.
Ναι το άρθρο 13 της συμφωνίας της Λωζάνη αναφέρει “Άι ειρημένοι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασις ναυτικής βάσεως η εις ανέγερσις οχυρωματικού τίνος έργου”.
Τα δε άρθρα 177 και 178 της συνθήκης των Σεβρών αναφέρουν τον αφοπλισμό και την απαγόρευση στρατιωτικών έργων.
Όμως απέναντι από τα νησιά του Αιγαίου, υπάρχει η τουρκική στρατιά του Αιγαίου και μάλιστα δεν υπόκεινται στην διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Αυτή η στρατιά γιατί υπάρχει απέναντι από τα νησιά μας;
Θα είμαστε τουλάχιστον αφελείς αν πιστεύαμε ότι θέλουν να κάνουν απόβαση στη… Μάλτα!
Η ιστορία υπάρχει για να διδασκόμαστε.
Το 1964 ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου έστειλε “κρυφά” μια ελληνική μεραρχία στην Κύπρο, γιατί οι Τούρκοι απειλούσαν για απόβαση ότι ακριβώς κάνουν και σήμερα.
Δυστυχώς τον Δεκέμβρη του 1967 η Χούντα την απέσυρε από την Κύπρο. Το πρώτο βήμα της προδοσίας είχε γίνει και ολοκληρώθηκε με το πραξικόπημα της 15/7/74 εναντίον του Μακαρίου από τους Έλληνες επίορκους αξιωματικούς. Η Κύπρος έμεινε απροστάτευτη και οι Τούρκοι έκαναν απόβαση, χωρίς αντίσταση!
Τα ελληνικά νησιά λοιπόν θα μείνουν προστατευμένα. Η Ελλάδα θα ήταν ιστορικά ανεπαρκής αν περιμένει οι ξένοι να προασπίσουν την εθνική μας υπόσταση.
Λέγεται ότι η χώρα μας πήρε στρατιωτικό οπλισμό από τα νησιά και τον έστειλε στην Ουκρανία.
Μια τέτοια ενέργεια μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον σαν ατόπημα. Όχι μόνο αποδυναμώνεται η περιφρούρηση των νησιών μας, αλλά η Ελλάδα εμπλέκεται ακόμη περισσότερο στον πόλεμο της Ουκρανίας και δυσχεραίνει τις σχέσεις μας με την Ρωσία. Η Ελλάδα είχε αποτελέσει κέντρο του ψυχρού πολέμου μεταπολεμικά και η εσωτερική πολιτική της ζωή ταλαιπωρήθηκε. Σήμερα ξεκινά ένας νέος ψυχρός πόλεμος και δ δυστυχώς γίνεται ξανά μέλος του!
Την ώρα λοιπόν που τα νησιά μας πρέπει να ενισχυθούν στρατιωτικά εξαιτίας των απροκάλυπτων απειλών της Τουρκίας, τα αποδυναμώνουμε. Λες και μας περισσεύει οπλισμός!
Στις κρίσιμες ώρες που περνά ο τόπος δεν θα πρέπει ο Λαός μας να αφήνεται στην χαρά των τυποποιημένων ανακοινώσεων από τους ξένους. Το εθνικό μας συμφέρον θα καθορισθεί από την εθνική μας συναίσθηση, τον σεβασμό της ιστορικής μας διαδρομής και στο δίκαιο που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο. Η σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας είναι επιτακτική. Διαφοροποιήσεις από πολιτικούς ή τεχνοκράτες για παραχώρηση του Καστελλόριζου ή για απεμπόληση των 12 μιλίων που ορίζει το Διεθνές Δίκαιο, δεν συμβάλουν στο αρραγές εθνικό μέτωπο. Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι στην Ιστορία προκαλούν αισθήματα σεβασμού οι Λαοί που είναι διατεθειμένοι να εκθέσουν τη ζωή τους και την περιουσία τους, προασπίζοντας τα τιμιώτερα ιδανικά της χώρας τους.
Οι Λαοί δεν έχουν μέλλον όταν θυσιάζουν την εθνική τους συνείδηση στο βωμό της φρόνιμης δειλίας.
*Ο Βασίλης Πεντάρης
είναι π. βουλευτής Χανίων
