» που σήμερα έχει μεταμορφωθεί σε “μαύρη μπούκλα” εκμετάλλευσης και ανελευθερίας
Ντανιέλ Γκερέν Εκδόσεις: ΚΕΙΜΕΝΑ
Μετάφραση: Μπάμπη Λυκούδη
Που κυοφορήθηκε στην κρίσιμη 10ετία της Ευρώπης 1930 – 1940, έναν, μόλις χρόνο μετά τη μεγάλη παγκόσμια χρηματιστηριακή κρίση που απλώθηκε από τη Νέα Υόρκη το 1929 που δοκίμασε βαριά το καπιταλιστικό σύστημα, μαζί και το αμερικανικό όνειρο -για μια διαρκή ευημερία των μαζών- 11 χρόνια μόλις μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο που άνοιξε τις πόρτες του Αδη για εκατομμύρια θυσιασμένα αδίκως κορμιά…
Τότε, στο απόγειο της βιομηχανικής αμερικανικής επανάστασης και της μανίας συμμετοχής των μαζών στον λαϊκό χρηματιστηριακό καπιταλισμό ξέσπασε η κρίση… Για να δημιουργήσει (όπως και η σύγχρονη, πάλι, κρίση μεγάλα αδιέξοδα, με τραγικές συνέπειες όχι μόνο για την Αμερική, αλλά και για την Ευρώπη και τον κόσμο. Τότε μέσα από τη μεγάλη αυτή κρίση, αλλά και από την προηγούμενη τραγωδία 1914 – 1918 του 1ου παγκοσμίου πολέμου γεννήθηκαν οι φασισμοί και κυρίως ο ναζισμός ως υπερφυλετική γερμανική ιδεολογία την οποία βοήθησαν για να πάρει την εξουσία ο Χίτλερ οι Γερμανοί επιχειρηματίες και τραπεζίτες όπως το ίδιο κάμανε οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Ιταλίας στηρίζοντας τον Μουσολίνι για να γίνει ο Καίσαρας του μελανοχιτωνικού φασισμού…
Για να καταστρέψουν κι οι δύο μαζί Ευρώπη – κόσμο, με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από τον οποίο προέκυψε η αμερικανική υπερ-ισχύς της βόμβας της Χιροσίμα και του μετέπειτα πυρηνικού ανταγωνισμού με τα σοβιέτ.
Ομως αυτοί οι δύο φασισμοί παράλληλα με τον σταλινικό ολοκληρωτισμό, μπορούσαν να αποτραπούν αν η σοβιετική πλευρά και τα ευρωπαϊκά κόμματα της αριστεράς ξεπερνούσαν τις εσωτερικές τους διαμάχες (όπως και στην Ελλάδα) και προμαχούσαν κατά της φαιάς πανούκλας του φασισμού που τώρα στη νέα μεγάλη κρίση της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα αυτή η φαιά πανούκλα μεταμορφώθηκε τόσο σε άγρια όσο και ήμερη “μαύρη… μπούκλα” που απειλεί τη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο με έναν νέο ανελεύθερο και πολύμορφο “Δημοκρατικό φασισμό”. Παρ’ όλα αυτά ο συγγραφέας του βιβλίου η “Φαιά πανούκλα” επέμενε από τότε (ίσως και σήμερα) ότι οι λαοί αποζητούν πραγματική ελευθερία, ακόμα και μέσα από την τραγωδία που έχει δημιουργία η “μαύρη μπούκλα” της πρωτοφανούς σύγχρονης νεοκαπιταλιστικής ανελευθερίας!
Στην κρίσιμη δεκαετία του 1930 – 1940 (του προηγούμενου φοβερού 20ού αιώνα) ανάμεσα σε σάπιες δημοκρατίες και σε απάνθρωπες δικτατορίες οι αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης και ιδιαίτερα η Γαλλική αριστερά (όπως και η δική μας) αντιμετώπιζαν με σύγχυση, διχασμό και αδράνεια τα επερχόμενα για τη φασιστικοποίηση όλης της Ευρώπης και την κατακυρίευσή της από αυτά…
Τότε όλα τα υποσκέλιζε ο φασισμός… Αυτή η “φαιά πανούκλα” όπως την κατέγραψε ο Ντάνιελ Γκέρεν (Γαλλία 1904 – 1988) στο ομότιτλο βιβλίο του (Εκδόσεις Κείμενα 1971) σε μετάφραση Μπάμπη Λουκούδη. Ο Γκέρεν, ειδικός μελετητής στα θέματα αναρχισμού, ήταν αντίθετος στον φασισμό, στον ναζισμό, στον σταλινισμό, στην αποικιοκρατία…
ΓΟΗΤΕΥΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ
Στην εισαγωγή του ο Γκέρεν αναφέρεται στο αναπάντεχο γεγονός της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929 που πρόσφερε στην αριστερά μια απρόσμενη επαλήθευση της θεωρίας της. Χωρίς όμως το Κρεμλίνο να είναι έτοιμο να την εκμεταλλευτεί. Οπως, το ίδιο έγινε και με τους αφελείς σοσιαλδημοκράτες, που είχαν αιχμαλωτιστεί από τη γοητεία της “αμερικανικής ευημερίας”.
Για να συμβεί έναν μόλις χρόνο μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 στις 14 του Σεπτέμβρη του 1930 το άλλο αναπάντεχο γεγονός στη Γερμανία. Με τους Ναζιστές να κερδίσουν τον μεγάλο αριθμό των 107 εδρών στο Ράιχσταγκ – αντί για τις 12 μόνο έδρες που είχαν πριν από αυτές τις εκλογές, που άνοιξαν, μετά 3 χρόνια, τον δρόμο της καγκελαρίας στον αδόλφο Χίτλερ.
ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΦΕΡΑΝΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ…
Χωρίς (αναφέρεται στη σελ. 24) ούτε για μια στιγμή, το γερμανικό προλεταριάτο διχασμένο και παραπλανημένο από τους αρχηγούς του, όπως ήταν, να έχει φέρει πραγματικά σε κίνδυνο την αστική κοινωνία. Ομως, εκείνοι που αποφάσισαν να καλέσουν τον Χίτλερ στην καγκελαρία του Ράιχ ήταν οι επιχειρηματίες που ένα βράδυ συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του τραπεζίτη ΣΡΑΪΝΤΕΡ και πήραν αυτή την καταστροφική (για τη Γερμανία, την Ευρώπη και τον κόσμο) απόφαση. Οπως, το ίδιο έγινε στην Ιταλία που οι μεγιστάνες του μεγάλου ιταλικού κεφαλαίου ανέβασαν τον Μουσολίνι στην εξουσία.
Για να γίνουν αυτοί οι υπερ-ηγέτες Ευρώπης – κόσμου, με υπερεκτίμηση των ολοκληρωτικών καθεστώτων τους.
ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗ (ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ) Η ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Μια υπερ-εκτίμηση την οποία έκρινε ο Ντανιέλ Γκέρεν ως “έλλειψη εμπιστοσύνης” στη διαλεκτική εξέλιξη της ιστορίας και στην ακατανίκητη πορεία του κόσμου προς την ελευθερία. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης όμως είχε, ειδικά στη Γαλλία (της άλλοτε ισχυρής αριστεράς) να υπάρξει μετά την καταστροφή του 1940 μια στροφή από μια πλευρά της αριστεράς προς το καθεστώς του βίου, ενώ από την άλλη πλευρά, των μη συμβιβασμένων, υπήρξε μια στροφή προς το ελεύθερο και αντιστεκόμενο Λονδίνο και τούτο γιατί οι περισσότεροι Γάλλοι φαντάστηκαν καλόπιστα ότι μόνο η συντριπτική οικονομικοστρατιωτική ανωτερότητα των αγγλοσαξωνικών ιμπεριαλισμών μπορούσε να τα βγάλει πέρα με το ολοκληρωτικό τέρας.
Με την αριστερά, σε όλη τη διάρκεια της κρίσιμης δεκαετίας, μιας μεγάλης τραγωδίας να μη σταθεί ικανή να νικήσει τον φασισμό. Για να εγκαταλείψει, μετά, την υπόθεση της αριστερής προμάχησης στα χέρια ενός στρατηγού (του Ντε Γκωλ) με φασιστική ιδιοσυγκρασία. Αλλά, παράλληλα, στον μηχανισμό ενός συνασπισμού μεγάλων δυνάμεων που ο αληθινός σκοπός τους ήταν περισσότερο η παγκόσμια ηγεμονία και λιγότερο η συντριβή του φασισμού.
Ετσι, η στρατιωτική νίκη πάνω στις δυνάμεις του άξονα δεν απάλλαξε τον κόσμο ούτε από τον φασιστικό κίνδυνο, ούτε από το φόβητρο του πολέμου.
ΣΤΗΝ ΟΡΔΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΓΑΝΤΖΩΘΗΚΕ Ο ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ ΑΣΤΙΣΜΟΣ
Ενός πολέμου πολύπλευρου και πολύμορφου, που θα συνεχίζεται γιατί πάνω του γαντζώθηκε στην ορδή του Χίτλερ, ο ετοιμοθάνατος ΑΣΤΙΣΜΟΣ, για να μπορεί να διατηρήσει την κυριαρχία του. Οχι μονάχα ο γερμανικός, αλλά ολόκληρος ο αστισμός Ευρώπης – κόσμου.
Αυτός που από το 1945 και μετά αναζήτησε τη στερέωση της επιβίωσης και κυριαρχίας του στην πραγμάτωση πολλών τοπικών πραγματικών πολέμων, παράλληλα με τον συνεχή πόλεμο της οικονομικής και τεχνολογικής ανταγωνιστικότητας, η οποία οδήγησε στις κοινωνίες του ψευδοευδαιμονισμού της καταναλωτικής κοινωνίας.
ΚΑΘΟΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
Η οποία, τώρα, στην πρώτη κρισιμότατη δεκαετία και εικοσαετία του 21ου αιώνα έχει οδηγηθεί στη νέα υπερ-κρίση της.
Αυτή που προέκυψε πάλι από την Αμερική και τη Γερμανία. Με συμμετοχή της πότε σοσιαλιστικής και πότε δεξιάς Γαλλίας. Αλλά και της ανευθυνο-υπεύθυνης πάντα παράθεσης και αντιπαράθεσης της Αγγλίας για επανα-επιβεβαίωση της καπιταλιστικής μανίας της υπερ-εκμετάλλευσης. Με σύγχρονες μορφές αντιδημοκρατικότητας, που είναι ισχυρότερες από τον ναζισμό και τον φασισμό, γιατί από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, που τελικά μπήκε στην Ευρώπη η Αμερική, ανυψώθηκε το ευδαιμονιστικό όνειρο, ως η νέα εδέμ της “επί γης ευδαιμονίας”.
Ομως, στη σκληρή εποχή του ολοκληρωτικού φασισμού η ΦΑΙΟΧΡΩΜΗ τρομοκρατία του δεν μπόρεσε να σκοτώσει την επαναστατική ιδέα.
Οσο όμως κι αν αυτή δεν σκοτώθηκε έμεινε ΠΑΡΑΛΥΤΗ, γιατί οι αγωνιστικές εργατικές δυνάμεις διασπάστηκαν με κατατεμαχισμό τους (στην περίοδο της ΦΑΙΑΣ πανούκλας) σ’ έναν σωρό μικρές σέκτες που κάθε μία είχε την τάση να αγνοεί τις άλλες και να πιστεύει πως κρατά την απόλυτη αλήθεια.
Ομως και τότε όλος ο κόσμος των εργαζομένων και των αγωνιζομένων ήθελε να νικηθεί ο φασισμός…
ΤΡΟΜΕΡΑ ΛΑΘΗ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Πέρα όμως από τη θέλησή τους, αντί να νικηθεί ο φασισμός και ο ναζισμός κατόρθωσαν αυτοί να νικήσουν. Για να προκαλέσουν τόσο μεγάλες καταστροές, που εξυφάνθηκαν στη βαθιά κρίσιμη δεκαετία 1930 – 1940. Με τετραετή – πενταετή κατοχή από αυτά τα εφιαλτικά καθεστώτα όλης της Ευρώπης. Με τρομερά λάθη του σταλινισμού και των αριστερών ευρωπαίων κομμάτων. Βέβαια, το τελικό αποτέλεσμα ήταν η εξουθένωση, στρατιωτικά, των ολοκληρωτικών στρατιών τους από τις ελευθεριακές δυνάμεις που δώσανε τη μεγάλη μάχη τους για έναν ελεύθερο κόσμο…
ΤΩΡΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΣΜΟ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ – ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Αλλά, αυτός ο κόσμος της υποτιθέμενης ελευθερίας έγινε ένας νέος κόσμος υλιστικής και ανελεύθερης σκλαβιάς με βία, αποπροσανατολισμό, διαφθορά και απέραντη δυστυχία…
Με την Ευρώπη ουσιαστικά, να έχει χάσει την ευκαιρία να γίνει ο συντονιστής – ρυθμιστής ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις για έναν καλύτερο κόσμο και τούτο γιατί, ο κρίσιμος “συνεταιρισμός” Γαλλίας – Γερμανίας (με ανταγωνισμό της Αγγλίας και υπερ-εξουσιασμό της Αμερικής, αποδυνάμωσαν, λόγω των επιμέρους συμφερόντων τους, τη δυνατότητα πραγμάτωσης, της συνταγματικής πραγμάτωσης των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Με αποτέλεσμα μέσα από αυτό τον μεγάλο ανταγωνισμό συμφερόντων να ξαναϊσχυροποιηθεί η Γερμανία…
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
Οπου σ’ αυτή την κρίσιμη 10ετία του 21ου αιώνα έχει μεταβάλει την Ευρώπη, σε γερμανική, οικονομική κυριαρχία. Με νεο-γερμανικό αποικισμό στις περισσότερες χώρες των 27 της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων η Ελλάδα έγινε η πιο επικυριαρχικά ελεγχόμενη “αποικία” της. Οπως, βέβαια, έχει γίνει από την πρώτη δεκαετία του 1950 το φέουδο της αμερικανοκρατίας, ως σήμερα. Κυρίως για τις βάσεις της. Με πρώτη και καλύτερη τη βάση της Κρήτης, στη Σούδα.
Στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα πυροδοτήθηκε ατλαντικά η μεγάλη τρομοκρατία και αντιτρομοκρατία και προς το τέλος της επήλθε, περίπου (όπως η μεγάλη οικονομική κρίση του 1929) η μεγαλύτερη παγκόσμια χρηματοτραπεζική οικονομική κρίση, που ξεκίνησε πάλι, από την Αμερική μέσα στα πλαίσια της μεγάλης “ληστείας” των τραπεζών, που επιτείνανε την κρίση, που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση της χρηματοπιστωτικής ενσκλάβωσης Ευρώπης – κόσμου – Ελλάδας.
Η ΦΑΙΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕ “ΜΑΥΡΗ ΜΠΟΥΚΛΑ”
Τώρα, η πολιτική ανυπακοή μεγεθύνεται, η μαζική μετακίνηση πληθυσμών δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα για αυτούς και για τις χώρες στις οποίες (όπως η Ελλάδα) κατευθύνεται το πλήθος των φυγάδων, των απελπισμένων, των ξεριζωμένων από τους τόπους τους.
Για να συγκινηθεί ο Πάπας των φτωχών και να διακηρύξει: “Ανοίξτε τα μοναστήρια να δώσετε άσυλο στους έχοντες σήμερα ανάγκη αγάπης και αλληλεγγύης”.
ΦΑΙΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ οι τότε φασισμοί και καταστρεμοί. Με άγριο μίσος χριστιανών κατά χριστιανών και αλλοθρήσκων κατά αλλοθρήσκων.
Με τη φαιά πανούκλα της τότε εποχής να έχει μεταβληθεί τώρα σε μαύρη… μπούκλα νέου έσχατου απανθρωπισμού. Με φωσφορίζουσες λάμψεις μιντιακού αποπροσανατολισμού. Για να μην ενοχλεί το εκχυνόμενο αίμα και η σύγχρονη φρίκη. Τώρα οι γερμανικές εκλογές αποτελούν μια τέτοια παράσταση αποπροσανατολισμού του γερμανικού λαού, αλλά και των άλλων λαών της Ε.Ε. Με ιδεολογικό δόρυ τον έλεγχο της επεκτεινόμενης παγκόσμιας αντιδημοκρατικής βίας για να σωθεί η δημοκρατία της απολυταρχικής εγκληματικής – εκμεταλλευτικής επιβολής με θάνατο στο πνεύμα, ενώ οι γνώσεις αφθονούν…
