H Fraport ως συνεργάτης και όχι εμπόδιο

Η κοινή λογική του “happy hour”
και ο χανιώτικος παραλογισμός του… “πλανήτη happy”

Η νέα “κρούση” της Ryanair προς την ελληνική κυβέρνηση και τα όσα δήλωσε στα “Χανιώτικα νέα” ο διευθύνων σύμβουλός της Eddie Wilson, ανέδειξαν αφενός την ανάγκη να ανοίξει -επιτέλους- μια σοβαρή συζήτηση σε τοπικό και όχι μόνον επίπεδο για τον τουρισμό, αφετέρου τη δυσκολία του να επικρατήσει η κοινή λογική απέναντι στην πολύπλοκη αμπελοφιλοσοφία.

Αναλυτές θα μπορούσαν να μιλούν ή να γράφουν για ώρες περί οικονομικών δεικτών, να παρουσιάζουν στοιχεία και στατιστικές, παραδείγματα από το εξωτερικό, προκειμένου να αποδείξουν το προφανές: ότι για να έρχεται ο τουρίστας στα Χανιά όλο τον χρόνο, θα πρέπει να υπάρχει τρόπος για να έρθει, δηλαδή αεροπορικά δρομολόγια.

Πώς θα πείσουμε λοιπόν τις αεροπορικές εταιρείες να ξεφύγουν από την “αρπαχτή” της τρίμηνης παρουσίας στο αεροδρόμιο “Δασκαλογιάννης” και να πετούν στα Χανιά όλο τον χρόνο;

Η απάντηση βρίσκεται στην κοινή λογική και τη συναντάμε κάθε μέρα στους δρόμους των Χανίων. Θα έχετε ακούσει οι περισσότεροι το “Happy hour”. Τον όρο δηλαδή του μάρκετινγκ που περιγράφει μια χρονική περίοδο κατά την οποία μια επιχείρηση, προσφέρει μεγάλες εκπτώσεις στα προϊόντα της για να μην της μείνουν… αμανάτι. Έτσι, μπορείτε το βράδυ να αγοράσετε στο ένα τρίτο της τιμής μια σφολιάτα ή το μεσημέρι ένα ποτό σε ένα μπαρ που κανονικά θα… χτυπούσε μύγες εκείνη την ώρα.
Προφανώς και ο τουρισμός δεν είναι μπακάλικο. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, είναι τόσο έντονος ο παραλογισμός που ζούμε στα Χανιά, ώστε πρέπει να πιάσεις τους λογής – λογής υπευθύνους και να τους ταρακουνήσεις μπας και βγουν από τον “πλανήτη happy” στον οποίο ζουν.

Ακούμε δηλαδή τόσα χρόνια να μας λένε για προβολή της Κρήτης στο εξωτερικό, για ταξίδια, για καμπάνιες, για νέες μορφές τουρισμού, κι αναρωτιόμαστε:

Δεν θα έπρεπε βρε παιδιά να έχουν αποδώσει έστω κατ’ ελάχιστον όλα αυτά; Να δούμε έναν τουρίστα να περπατά τέλη Νοέμβρη ή αρχές Φλεβάρη στα Χανιά;
Έχουμε μετρήσιμα αποτελέσματα από όλες αυτές τις “προωθητικές ενέργειες”, τα τόσα “περίπτερα της Κρήτης” που στήνονται σε εκθέσεις ανά τον κόσμο; Να πούμε για παράδειγμα, από το περίπτερο της Κρήτης στην έκθεση στο Λονδίνο, πείστηκαν 100 άνθρωποι να ταξιδέψουν τον Μάρτιο στα Χανιά.
Τόσο από τις δηλώσεις Wilson στα “Χ.ν.” όσο και από τα πρόσφατα στοιχεία από το παρατηρητήριο τουρισμού Δυτικής Κρήτης, ή από πολλές δημόσιες τοποθετήσεις θεσμικών και άλλων παραγόντων (αξίζει σήμερα να δείτε την ανάλυση του κ. Διγαλάκη στα Χ.ν.), γίνεται σαφές ότι το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης έχει αλλάξει. Ακόμα πιο κατανοητό γίνεται αυτό, αν δούμε εμάς τους ίδιους ή τον περίγυρό μας. Πώς ταξιδεύουμε συνήθως, πώς επιλέγουμε και οργανώνουμε το μεγαλύτερο μέρος των ταξιδιών είτε για αναψυχή είτε για επαγγελματικούς ή και ιατρικούς λόγους.

Ο περιβόητος “έξυπνος ταξιδιώτης”, αναζητά μόνος του τον προορισμό του, κλείνει τα εισιτήρια και τη διαμονή του, νοικιάζει το αυτοκίνητό του και επιλέγει τι θα επισκεφτεί, πού θα διασκεδάσει και που θα φάει.

Δεν “μαντρώνεται” για να το πούμε απλά. Αφήνει τα λεφτά του, εδώ στη γειτονιά. Θα δει για παράδειγμα στο tripadvisor ότι υπάρχει ένα καλό μεζεδοπωλείο στα Παχιανά και θα πάει να φάει εκεί, σε μια περιοχή που σίγουρα δεν θα τον έβγαζε ο δρόμος τυχαία.
Απλά κι αυτονόητα πράγματα λοιπόν, τα οποία όμως δεν εξαρτώνται πλέον αποκλειστικά από εμάς τους Έλληνες. Φρόντισαν αυτοί που… θα ξάπλωναν στον αεροδιάδρομο του “Δασκαλογιάννης”, να εκχωρήσουν τη διαχείριση των ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων σε μια ξένη εταιρεία.

Ό,τι έγινε – έγινε, όποιος ντρέπεται – ντρέπεται και ζητούμενο πλέον αποτελεί το πώς θα μπορέσουμε εμείς οι Χανιώτες να έχουμε μια σχέση συνεργάτη με τη Fraport και όχι να τη βλέπουμε σαν το μεγάλο εμπόδιο στην ανάπτυξη του δωδεκάμηνου τουρισμού στην περιοχή μας.

Γιατί προφανώς και η εταιρεία αυτή, θα ήθελε το “Δασκαλογιάννης” να μπορεί να βγάζει πολλαπλάσια χρήματα όλο τον χρόνο και να μην περιμένει μόνο από τη λεγόμενη “χάι σίζον”.
Δεν χωράνε “ολιστικές” στρατηγικές στην προκειμένη περίπτωση. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή, να δρουν στα Χανιά απλά ως μέρος του παγκόσμιου σχεδίου που έχουν για την επιχείρησή τους, η οποία δραστηριοποιείται (και μέσω θυγατρικών ή μετόχων) σε κάθε γωνιά της γης.
Ο τουρισμός είναι ο πυλώνας (και) της τοπικής οικονομικής ανάπτυξης και επιβάλλεται άμεσα να ξεκινήσει η συζήτηση με τη γερμανική κοινοπραξία.
Το πρώτο και άμεσο βήμα, οφείλει να είναι η κατάργηση κατά τη χειμερινή περίοδο του τέλους ανάπτυξης αεροδρομίου που είναι στα 12 ευρώ ανά επιβάτη. Αυτό θα προσελκύσει άμεσα περισσότερες αεροπορικές εταιρείες, ενώ προφανώς θα ωφελήσει και την Aegean ή τη Sky Express που πετούν και τον χειμώνα σε προορισμούς της ελληνικής περιφέρειας.
Αν περιμένουμε όμως να ενεργοποιηθούν κυβέρνηση ή Fraport επειδή σχολιάζονται όλα αυτά στον τοπικό Τύπο ή βγαίνει κατά καιρούς η Ryanair να ταράξει τα νερά, είμαστε γελασμένοι.

Απαιτείται συντονισμένη και ουσιαστική παρέμβαση των τοπικών φορέων.

Δεν είναι δυνατόν να ακούμε αμπελοφιλοσοφίες από Περιφέρεια και Δήμους!
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος σοβαρά ότι θα έρθουν τουρίστες στα Χανιά τον χειμώνα επειδή βάλαμε ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο λιμάνι!
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΧ κ. Ροκάκης, έχει κάνει εδώ και καιρό την αρχή. Ποιος ακολούθησε; Πού είναι οι δήμαρχοι της ενδοχώρας; Θέλουν να ζωντανέψουν τα χωριά τους; Θέλουν δουλειές για τους νέους ανθρώπους; Πού είναι το Οικονομικό και το Τεχνικό Επιμελητήριο; Θέλουν το καλό όλων των μελών τους ή θα μείνουν στις δημόσιες σχέσεις; Πού είναι η Ένωση Ξενοδόχων; Πού είναι η Περιφέρεια Κρήτης που κάθε χρόνο αναπαράγει τα ίδια και τα ίδια δελτία Τύπου για τον τουρισμό, αρνούμενη να διεκδικήσει τα καλύτερα για τον τόπο μας;
Εν κατακλείδι, πού χάθηκε η κοινή λογική από την οποία όλοι, από τη Fraport μέχρι το μπακάλικο στην ενδοχώρα των Χανίων, θα βγουν κερδισμένοι;