H λογική του φόβου

Με πολλή αγάπη εύχομαι κατ’  αρχάς σε όλους μας αυτή τη δύσκολη χρονιά υγεία γιατί είναι το πολυτιμότερο αγαθό και το καταλαβαίνουμε δυστυχώς μόνο όταν μας παρουσιάζονται τα προβλήματα .
Οπως επίσης να μπορέσουμε με ψύχραιμο τρόπο να διαχειριστούμε τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε χωρίς να διεκδικήσουμε το δίκιο μας με ακραίους τρόπους που το μόνο που κερδίζουμε είναι να χειροτερεύουμε τα οικονομικά μας.
Ολα αυτά προϋποθέτουν και έναν επαναπροσδιορισμό στον τρόπο που μέχρι σήμερα αντιλαμβανόμαστε τα διάφορα γεγονότα, γιατί στο ταλαίπωρο όνομα της δημοκρατίας έχουμε ολισθήσει στην ανοχή παραβατικών συμπεριφορών που υπονομεύουν την κοινωνική μας ζωή και σε τελική την ίδια τη δημοκρατία .
Δυστυχώς όλα αυτά ξεκίνησαν από τη δεκαετία του ’70 όταν μπορούσε ανενόχλητα το κάθε “παλικάρι” να γράφει τα όποια συνθήματα ήθελε στους τοίχους των σπιτιών και οι νοικοκυραίοι που θα τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν, κινδύνευαν να χαρακτηριστούν φασίστες από τους αριστερούς “επαναστάτες”.
Φτάσαμε σε τέτοια υπερβολικά όρια ανοχής ώστε όταν κάποιοι “επαναστάτες” πέταξαν Μολότοφ και έκαψαν τους εργαζόμενους της Marfin οι δημοκρατικοί πολίτες και τα ΜΜΕ πρώτα αναζητούσαν τις τυχόν ευθύνες του Βγενόπουλου και εάν η πυρασφάλεια ήταν σωστή και μετά ποιοι πέταξαν τις Μολότοφ. Όταν λεηλατείται το κέντρο της Αθήνας και οι κουκουλοφόροι καίνε το Πολυτεχνείο και τα λεωφορεία, επιτιθέμενοι και εναντίον των αστυνομικών με σκοπό να τους δολοφονήσουν πετάγοντας Μολότοφ και πέτρες «εμείς ασχολούμαστε με τη φωτογραφία του αστυνομικού που αμυνόμενος έβγαλε το πιστόλι ή όταν συνέλαβαν κάποιον από τους ψευτοεπαναστάτες εάν πρόσεχαν μήπως τον… ταλαιπωρήσουν».
Το τραγικό είναι πως η ανοχή που δείχνει η σημερινή κυβέρνηση στα φαινόμενα αυτά αγγίζει τη συνενοχή, είναι έξω από κάθε λογική ο υποτιθέμενος υπουργός Δημόσιας Τάξης να παραδέχεται δημόσια την αδυναμία της σημερινής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το κρατίδιο των Εξαρχείων .
Εάν συνεχισθεί η λογική του φόβου απέναντι στα φαινόμενα αυτά τότε πολύ φοβάμαι πως η καινούργια χρονιά θα είναι πολύ πιο δυσάρεστη.
Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (παγκόσμιο φαινόμενο αριστεροί και ακραιφνώς δεξιοί να συγκυβερνούν) με τους ευνοϊκούς νόμους που ψηφίζουν αποφυλακίζοντας ή παίρνοντας άδειες εγκληματίες τρομοκράτες και παιδεραστές, αποδεικνύονται οι πλέον επικίνδυνοι και αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά.