H ώρα των αποφάσεων

Η χώρα μας είναι πλέον κοινό μυστικό πως βρίσκεται σε σταυροδρόμι δύσκολων αποφάσεων που θα κρίνουν για πολλές δεκαετίες το μέλλον μας, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.
Τις αποφάσεις αυτές καλούνται να πάρουν οι κυβερνητικοί εταίροι που αυτοπροσδιορίζονται οι μεν του ΣΥΡΙΖΑ ως “αριστεροί”. οι δε του κ. Καμμένου ως “πατριωτική δεξιά”.
Το περίεργο σε αυτή την πολιτική  συνύπαρξη είναι οι διαφορετικές θέσεις που καθημερινά δημοσιοποιούν τα κυβερνητικά στελέχη των δύο κομμάτων, που πανικοβάλλουν τον ελληνικό λαό  που ζει τον καθημερινό εφιάλτη της ανασφάλειας (εάν θα πέσουμε σε γκρεμό και θα πάρουμε και άλλους μαζί μας) όπως λέει ο “σκληρός” κ. Καμμένος ή θα έχουμε έναν επώδυνο συμβιβασμό όπως προανήγγειλε ο κ. Τσίπρας.
Στη μεν άποψη του κ. Καμμένου η απάντηση είναι απλή (εάν εμείς πέσουμε σε γκρεμό και καταστραφούμε, ουδόλως μας ενδιαφέρει εάν πάρουμε και άλλους μαζί μας) όπως ισχυρίζεται.
Το να απειλούμε, λοιπόν, με αυτοκτονία τους Ευρωπαίους το μόνο που πετυχαίνει είναι να πανικοβάλει τον ταλαίπωρο λαό μας, που τρέχει στις τράπεζες να σηκώσει τις εναπομείνασες λίγες οικονομίες του.
Ο δε ισχυρισμός του πως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν υψηλά ποσοστά δημοφιλίας σήμερα, να του θυμίσω πως και ο Γιώργος Παπανδρέου είχε υψηλότερα ποσοστά από τους σημερινούς κυβερνώντες και μάλιστα τα διατηρούσε μέχρι τους πρώτους μήνες του επαχθούς μνημονίου.
Οταν όμως άρχισε να έρχεται ο λογαριασμός, η πολιτική κατρακύλα ήταν πολύ άγρια.
Αυτό ας το θυμούνται όσοι με αλαζονικό τρόπο αναλύουν σήμερα τις δημοσκοπήσεις.
Στην αντίθετη πλευρά ο πρωθυπουργός που σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποίησε τη λέξη ρήξη (γνωρίζοντας πολύ καλά πως το περιεχόμενο μιας τέτοιας απόφασης σημαίνει χρεοκοπία).
Δυστυχώς τα περιθώρια έχουν σήμερα σχεδόν εξαντληθεί, όμως ο πρωθυπουργός έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα  τη στήριξη μεγάλου μέρους της αντιπολίτευσης στην όποια σκληρή απόφαση πάρει για να μην χρεοκοπήσει η χώρα (παρότι ο ίδιος όταν βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση ουδέποτε στήριξε ή δέχθηκε να βοηθήσει στη διαπραγματευτική προσπάθεια της τότε κυβέρνησης).
Είναι κοινό μυστικό πως το μεγάλο πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι η εσωκομματική αντιπολίτευση όμως δυστυχώς και γι’ αυτόν και για εμάς θα πρέπει να αποφασίσει μόνος του εάν θα ακολουθήσει τη “λογική” Καμμένου ή τη σωτηρία της χώρας μας παίρνοντας επώδυνα μέτρα.