H προετοιμασία της ελληνικής επαναστάσεως

Στην Ελλάδα η φιλελεύθερη κίνηση είχε αρχίσει από τον 18ο αιώνα, αλλά οι Ελληνες δεν μπόρεσαν να επιτύχουν την ανεξαρτησία τους και τούτο γιατί μέχρι τον 18ο αιώνα οι διδάσκαλοι του γένους είχαν καλλιεργήσει βέβαια στον υπόδουλο ελληνικό λαό συνείδηση της εθνικής του ύπαρξης, την απελευθέρωσή τους όμως τη στήριζαν στην υποστήριξη των ξένων δυνάμεων. Οταν όμως πείσθηκαν ότι οι ξένοι επιδίωκαν πρωτίστως την εξασφάλιση των δικών τους συμφερόντων και όταν αυτά συμπίπτουν με τα δικά μας, καλώς, αλλιώς τίποτα το θετικό [τέτοιες περιπτώσεις ευνοϊκές είχαμε επί κυβερνήσεων του μεγάλου εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου]. Οι υπόδουλοι Ελληνες κατενόησαν ότι το Εθνος μπορεί να απελευθερωθεί πρωτίστως μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Γι’ αυτό έπρεπε να προετοιμαστούν ιδεολογικά. Οι διδάσκαλοι του γένους προσπαθούσαν να μεταδώσουν στους υπόδουλους το πνεύμα του διαφωτισμού ιδίως από τη Γαλλία και τα κηρύγματα της γαλλικής επανάστασης. Αυτές οι ιδέες περί ισότητας και ελευθερίας τις φέρανε στην Ελλάδα με εφημερίδες και άλλα φυλλάδια λόγιοι και έμποροι, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Ρήγας Βελεστινλής [Φεραίος], ο Κοσμάς ο Αιτωλός και άλλοι διαφωτιστές.
Η Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό της Ρωσίας από τους Ξάνθο, Τσακάλωφ και Σκουφά, συνέβαλε τα μέγιστα στη σπορά και εξάπλωση της επαναστατικής φλόγας σε όλα τα μήκη και πλάτη του υπόδουλου ελληνισμού. Οι τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, ξέροντας πως τα ονόματά τους δεν ήταν μεγάλα για να δώσουν το έναυσμα, αλλά και την έμπνευση επαναστάσεως, ήταν έτοιμοι να παραδώσουν την αρχηγία στον Ιωάννη Καποδίστρια που ήταν υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, που ήταν ένας από τους καλύτερους διπλωμάτες της Ευρώπης, αλλά αυτός δεν δέχτηκε. Την αρχηγία ανέλαβε ο ήρωας μονόχειρας εξ αιτίας των ναπολεόντειων πολέμων Αλέξανδρος Υψηλάντης στην περιοχή της Μολδοβλαχίας όπου οι προϋποθέσεις φαινότανε ευοίωνες λόγω των ειδικών προνομίων που είχε η περιοχή εν αντιθέσει με τη σκλαβωμένη περιοχή της κεντρικής Ελλάδος, όπου η ρομφαία ανά πάσα στιγμή βρισκόταν πάνω από τον σβέρκο του Ελληνα ραγιά. Δυστυχώς, πολλές φορές τα πράγματα αλλιώς φαίνονται και διαφορετικά εξελίσσονται.
Ο τσάρος της Ρωσίας αναγκάσθηκε λόγω αντιρρήσεως κρατών της Ευρώπης που ήθελαν οπωσδήποτε τη διατήρηση του [status  quo] Μέττερνιχ και άλλοι, να επιτρέψει στα τουρκικά στρατεύματα να μπουν στην παραδουνάβιο αυτή περιοχή και να καταπνίξουν τη με τόσο ενθουσιασμό εξέγερση των θαρραλέων μαχητών. Οι θυσίες όμως και το αίμα των ηρώων στην παροχή του  Δούναβη δεν πήγανε χαμένες, αλλά προετοίμασαν και διευκόλυναν την έκρηξη της επαναστάσεως στον Μοριά, τη Ρούμελη, τα νησιά, την Ήπειρο, τη Μακεδονία την Κρήτη και τα επαναστατικά γεγονότα εξελίσσονται αστραπιαία.