Σε γενικές γραμμές η εφηβεία χαρακτηρίζεται από απώλεια ελέγχου και οι γονείς αντιδρούν με πανικό επειδή δεν γνωρίζουν πώς να χειριστούν την περίοδο αυτή με αποτέλεσμα να χάνουν και οι ίδιοι τον έλεγχο. Το να είσαι γονιός αποτελεί συγχρόνως ένα δώρο της ανθρώπινης φύσης αλλά και ένα δύσκολο καθήκον: την ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση του παιδιού τους. Τα συναισθήματα ενός γονιού κυμαίνονται από δέος και ενθουσιασμό μέχρι ανησυχία και αμφιθυμία για το ρόλο του.
Η αλλαγή στη ζωή ενός ατόμου όταν είναι γονιός έχει συχνά ως συνέπεια να τον φέρνει αντιμέτωπο με φόβους και συναισθήματα που βίωσε σαν παιδί, στη δική του οικογένεια και τον επηρεάζουν στη σχέση του με τον εαυτό του, τον σύντροφό του και το παιδί του. Οι γονείς γίνονται για τους εφήβους το δοχείο που αδειάζουν το χείμαρρο των συναισθημάτων τους γιατί γνωρίζουν ότι μόνο εκείνοι μπορούν να τον αντέξουν.
Η εφηβεία συχνά δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες στους γονείς, φόβους ότι το παιδί τους μπορεί να χάσει τον έλεγχο, να παρασυρθεί από τους φίλους του, να βλάψει τον εαυτό του. Ανάμεσα σε τόσους φόβους δυσκολεύονται να ψάξουν μέσα τους να δουν τι πραγματικά φοβούνται. Είναι πολύ σημαντικό για το γονιό να πάρει μια θέση, να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να οριοθετήσει το παιδί του, ώστε να μη συμπεριφέρεται με τρόπους καταστροφικούς για τον εαυτό του ή για τους άλλους. Μπορεί μεταξύ γονέων και παιδιών να δημιουργηθούν σκηνές, αλλά γενικά τα παιδιά αισθάνονται ευγνωμοσύνη για τους γονείς τους που υποστηρίζουν τις θετικές ιδιότητες τους και τα αποθαρρύνουν να σαμποτάρουν την ζωή τους. Αυτό ισχύει για κάθε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, όπως είναι η χρήση ναρκωτικών ή η χρήση βίας.
Οι γονείς χρειάζεται να επαναβεβαιώσουν το ρόλο τους ως υπεύθυνοι για την οικογένειες τους, ως άτομα που θέτουν περιορισμούς και αν χρειαστεί ζητούν τη βοήθεια ειδικού προκειμένου να λύσουν προβλήματα που φαίνονται άλυτα. Κάτι άλλο που φαίνεται ότι χρειάζεται να καταλάβει ο γονιός είναι ότι οι διαφορετικές επιλογές του παιδιού του δεν σημαίνουν αμφισβήτηση στο πρόσωπό του. Όταν ο έφηβος επιλέγει κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλει ο γονιός δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάει. Απλά θέλει να αποκτήσει την δική του ταυτότητα και την ευθύνη των επιλογών του. Και βέβαια, ο έφηβος αυτό που χρειάζεται όταν αρχίζει να αμφιβάλλει για τις δυνατότητες του και να ανησυχεί ότι δεν θα τα καταφέρει, είναι να είναι ο γονιός του εκεί να τον στηρίξει, να πιστέψει σε αυτόν για να ξεπεράσει ο ίδιος τους φόβους ότι μια περιστασιακή κρίση (που στην εφηβεία συμβαίνει συχνά) μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμη κατάσταση στη ζωή του .
Πολλοί έφηβοι δεν έχουν βρει το δρόμο τους. Και αυτό όμως δεν είναι τυχαίο. Έχουν ανάγκη να ψάξουν πολλά μονοπάτια για να βρουν εκείνο που τους αρέσει πραγματικά. Πολλές φορές το πιο δύσκολο για ένα γονιό είναι να βοηθήσει το παιδί του όταν έχει πάρει ένα από αυτά τα μονοπάτια να βρει εκείνο που θέλει πραγματικά το ίδιο και όχι εκείνο που θέλει ο γονιός του και να τον στηρίξει στην απόφαση του ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Ο γονιός χρειάζεται να αντέξει την επιθετικότητα του εφήβου όπως ακριβώς άντεχε και την αγάπη του έως τώρα. Ένας γονιός που δεν καταρρέει όταν ο έφηβος του επιτίθεται, τον βοηθάει να αισθανθεί αποδεκτός με τα θετικά αλλά και τα αρνητικά του συναισθήματα. Άλλα για να μην καταρρεύσει ο γονιός, είναι πολύ σημαντικό να μην αποδεχτεί την εικόνα που του καταλογίζει ο έφηβος . Όσο ο γονιός υποστηρίζει την εικόνα που έχει εκείνος για τον εαυτό του και δεν παρασύρεται από εκείνη που έχει ετοιμάσει ο έφηβος γι αυτόν, τόσο βοηθάει με έναν ασυνείδητο τρόπο τον έφηβο να μην εξαρτάται από παρασιτικές σχέσεις ή άλλα υποκατάστατα. Γιατί καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να τον χειριστεί. Ο γονιός λοιπόν χρειάζεται να υποστηριχθεί στο ρόλο του γιατί μπροστά στο χείμαρρο των συναισθημάτων του εφήβου συχνά αισθάνεται καταβεβλημένος και ανήμπορος να διαχειριστεί τα συναισθήματα του. Τα συναισθήματα των εφήβων έχουν τέτοια ορμή που παρασύρουν και τον ίδιο. Παράλληλα χρειάζεται να εκπαιδευτεί σε δεξιότητες οι οποίες θα τον βοηθήσουν να προσεγγίσουν τον έφηβο στα διαφορετικά στάδια που διανύει. Οι ομάδες γονέων είναι ωφέλιμες γιατί παρέχουν στους γονείς την δυνατότητα να προβληματιστούν για την ορθότητα των ερωτημάτων τους, να πάρουν συμβουλές για ένα εποικοδομητικό τρόπο προσέγγισης.
Στη βάση αυτή το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Περιφερειακής Ενότητας Χανίων σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ , θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τους γονείς με παιδιά στην εφηβεία σε θέματα υγιούς ανάπτυξης της προσωπικότητας τους, πρόκειται να υλοποιήσει τη χρονική περίοδο Μάιος – Ιούλιος 2021 ομάδα γονέων με εφήβους.
Η ομάδα γονέων με εφήβους, η οποία θα έχει διάρκεια 7 συναντήσεων, με ημερομηνία έναρξης την Δευτέρα 31 Μαΐου 2021 και ημερομηνία λήξης την Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021, θα πραγματοποιείται εβδομαδιαίως κάθε Δευτέρα 10 – 11.30 το πρωί στο χώρο του Κέντρου Πρόληψης ( Μιχελιδάκη 17, 1ος όροφος ). Η θεματολογία των συναντήσεων θα καθορίζεται κάθε φορά από τους προβληματισμούς των μελών της ομάδας. Ακολουθώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ η ομάδα θα πραγματοποιείται ανάλογα με τα εκάστοτε νέα πρωτόκολλα. Η ομάδα θα είναι ολιγάριθμη και δεν απαιτείται οικονομική επιβάρυνση.
Δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες στα τηλέφωνα: 2821028166, 2821051214 και μέσω ιστοσελίδας www.prolipsichania.gr και E-mail:Kepronch@otenet.gr.
Το πρόγραμμα συντονίζει η Κουράκη Ελένη ψυχαναλύτρια- Ψυχολόγος, εργαζόμενη στο Κέντρο Πρόληψης.
