H σκέψη της ημέρας: Μάρκετ πας;

Καλά κάνεις και πας. αφού σου χαρίστηκε (νομίζεις) το MARKET PASS.
Επιτέλους! Θα φας!! Θα λαδώσεις τ’ αντεράκι σου. Πάρε το καλάθι του νοικοκυριού σου και γέμισε το. Βάλε κρέας, βάλε λάδι, βάλε φέτα, βάλε και λίγο χαλβά μέρες που είναι. Βάλε χαρτί υγείας, χαρτοπετσέτες, απορρυπαντικά, όσπρια, λαχανικά. Όπα! μην παρασύρεσαι, το χαρτζιλίκι δεν θα φτάσει να ικανοποιήσεις όλες τις ορέξεις σου. Άντε βάλε και μακαρόνια. Μην ξεχάσεις και τον καφέ. Ως εδώ τον άλλο μήνα πάλι.
Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω όλο αυτό. Ακούγονται πολλά λέγονται πολλά. Σχόλια… σχόλια… θετικά – αρνητικά. Πρωτόγνωρες καταστάσεις. Είμαστε όλοι σε σύγχυση. Άλλοι το βλέπουν σαν κοροϊδία. Κινήσεις εν όψει εκλογών. Άλλοι το βρίσκουν ευεργετικό και ένα καλό βοήθημα. Είναι;
Εγώ που είμαι ακόμα των σπηλαίων και δεν κατέω πράμα από διαδίκτυο και πλατφόρμες, πλήρωσα τη λογίστρια να μου κάνει την αίτηση. Μου εγκρίθηκε!! Θα παίρνω 25 ευρώ το μήνα για 6 συνεχόμενους μήνες. Απ’ το ολότελα καλή και η Παναγιώτενα.
Τη μόνη πλατφόρμα που ξέρω είναι η πλατφόρμα του τραχτέρ που είχε ο Μπαρμπαμήτσος στο χωριό μου και είναι πολλοί σαν εμένα.
Κάνω τον εξής συλλογισμό. Αυτά τα 25 ευρώ γιατί να μην τα πάρω σαν μηνιαία αύξηση της σύνταξής μου επ΄ αόριστον;
Μετά το εξάμηνο τι θα γίνει;
Πάντως τη λίστα μου για το πρώτο 25άρι την έχω έτοιμη και δεν θα ξεφύγω ένα ευρώ. Τι θα βάλω στο καλάθι μου; Τον πρώτο μήνα θα ζήσω πολυτελώς. Θα πάρω ό,τι λαχταράει η ψυχούλα μου. Ελαιόλαδο, ζυμαρικά, όσπρια. Ευτυχώς πέσαμε πάνω στη νηστεία και δεν θα χρειαστεί να πάρω κρέας, θα πάρω όλα τα νηστίσιμα (όχι γαρίδες χταπόδια και σουπιές είναι ακριβά) χαλβά ελιές τουρσί, μπρόκολα, καρώτα, κουνουπίδι κ.λ.π. Όλες οι μέρες του μήνα θα είναι καθαρές Δευτέρες.
Για να δούμε και τις τιμές. Αν είναι προσιτές θα πάρω και παξιμάδια και σοκολάτα υγείας. Τον άλλο μήνα που θάχει τελειώσει η νηστεία θα πάρω κρέας, μπουτάκια κοτόπουλου, κοτομπουκιές, κιμά… και… Μπα μωρέ… άστο. Έλεγα να πάρω και κάτι για τον καλλωπισμό μου εκείνες τις κρέμες που εξαφανίζουν τις ρυτίδες. Άστο! Θα μείνω με τις ρυτίδες για να μη στερηθώ τα φρούτα.
Κι επειδή δεν πρέπει να χάσουμε την παιδικότητά μας ας το χαιρόμαστε όπως όταν ήμαστε παιδιά και μας χάριζαν σοκολάτα.
Όλα καλά! Καλά δεν είναι αλλά και τι να κάνουμε. Όταν ρωτούσα τη μάνα μου είσαι καλά μαμά; Μου απαντούσε καλά δεν είμαι αλλά και τι να κάνω;
Όλα καλά! Να μάθουμε να είμαστε ολιγαρκείς, λιτοδίαιτοι και να ζούμε απλά. Άντε γιατί πολύ αέρα είχαμε πάρει.
Όμως… άλλο είναι το θέμα τώρα!
Νοιώθουμε ανελέητα εκτεθειμένοι σε κινδύνους και εντελώς απροστάτευτοι. Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι ζούμε κατά τύχην. Αν κάποιοι δείξουνε περισσότερη ευαισθησία και υπευθυνότητα ξέρετε ποιοι; ίσως τότε ζήσουμε καλύτερα κυρίως χωρίς φόβους.
Ίδωμεν….