Ο χαμός 21 μαθητριών του Γυμνασίου Σπηλίου στις 4 Μαΐου 1972
Το πρόσφατο φονικό ναυάγιο κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές της Ν. Κορέας και ο χαμός δεκάδων μαθητών που ταξίδευαν με το πλοίο, ξύπνησε μνήμες από τον πνιγμό μαθητριών «ύστερα από ανατροπή του μικρού σκάφους που είχαν επιβιβασθεί για μια μικρή βόλτα […] στη θαλάσσια περιοχή της Γεωργιουπόλεως» το μεσημέρι της 4ης Μαΐου του 1972.
Στο πρωτοσέλιδο των “Χ.Ν.” της 5ης Μαΐου υπάρχει εκτενής αναφορά για την τραγική είδηση η οποία «ξαπλωνόταν με ταχύτητα αστραπής στο Ρέθυμνο, απ’ όπου καταγόταν (σ.σ. τα θύματα), στην Κρήτη, στην Ελλάδα ολόκληρη».
Να σημειωθεί ότι στο μοιραίο σκάφος είχαν επιβιβασθεί 27 μαθήτριες, από τις οποίες διασώθηκαν μόνο έξι. Τα χωριά του Ρεθύμνου, Μιξόρουμα, Μουρνέ, Κεντροχώρι, Δαριβιανά, Πλατανές, Λαμπρινή, Σπήλι, Κισσός και Μαλάκι μαυροφορέθηκαν για τα 21 κορίτσια, Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου.
Τόσο στο φύλλο της 5ης Μαΐου όσο και στα επόμενα φύλλα της εφημερίδος βρίσκουμε διάφορες αφηγήσεις από κάποιες από τις διασωθείσες αλλά και από βαρκάρηδες της περιοχής οι οποίοι προσέτρεξαν να βοηθήσουν.
Ανάμεσα σε όλες τις μαρτυρίες ξεχωρίζουμε αυτήν της διασωθείσας, μαθήτριας τότε, Στυλιανής Γλυνιαδάκη η οποία «ήταν ίσως η μόνη που γνώριζε να κολυμπά» και έτσι κατάφερε να σώσει δύο συμμαθήτριές της οι οποίες σύμφωνα με τη μαρτυρία της την άρπαξαν η μία από τη μέση και η άλλη από τα μαλλιά!
Ομως, τα όσα συνέβησαν τότε συγκίνησε και τη “Λαϊκή Μούσα”. Στο φύλλο της 11ης Μαΐου και στη στήλη “Απ’ την Χανιώτικη και Ξένη Επικαιρότητα” διαβάζουμε σχετικά «Βαρύς ο πόνος που βρήκε την Κρήτη, γι’ αυτό και η Λαϊκή Μούσα θρηνεί ακόμα. Στα γραφεία μας όλο και καταφτάνουν στίχοι που τόσο αυθόρμητα εκφράζουν τον βαρύ ετούτο πόνο».
Ενας στρατιώτης, ο Χατζηδαυίδ Βησσαρίων που τότε έκανε τη θητεία του στο Ραντάρ στο Μουστάκο, έγραφε: «Παρακαλώ πολύ την εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” όπως δημοσιεύσει εις εν εκ των φύλλων της, αν βέβαια είναι δυνατόν, το ποίημα που έγραψα διά τον πνιγμό των άτυχων μαθητριών. Ευχαριστώ».
Από το μακροσκελές ποίημα με τίτλο “Στις άτυχες μαθητριούλες”, παραθέτουμε μόνο τις πρώτες στροφές: «Για σας που μόλις κάνατε/ το πρώτο σας το βήμα,/ μέσα στο δρόμο της ζωής/ πέσατε όμως θύμα,/ γιατί έτσι το θέλησε κάποια κακή σας μοίρα,/ να δώση θέμα τραγουδιών και δοξαριές στη λύρα./».
Ακόμη παραθέτουμε ένα από τα τετράστιχα “της Ωδής σε 21 παρθένες” του Χάρη Μεσαρχάκη στο οποίο είναι εμφανές το συναίσθημα του στιχουργού.
Εγραφε: «Τα στήθια μου αδειάσανε,/ γέρνω βαριά μπροστά σας/
και με το δάκρυ χείμαρρο/ ρένω τα μάγουλά σας».