Εφημερίδα «KENTPON»
Χανιά, 1910
Στοιχεία της εφημερίδας:
* Εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα
* Υπεύθυνος συντάκτης ήταν ο Μανούσος Μανουσάκης
* Ήταν τετρασέλιδη, τρίστηλη, σχήματος 27,5×45
Το «ΚΕΝΤΡΟΝ» ήταν εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα που εκδίδονταν στα Χανιά το 1910 με Υπεύθυνο Συντάκτη τον Μανούσο Μανουσάκη.
Από το μοναδικό σωζόμενο φύλλο (13 Φεβρουαρίου 1910) λείπει ένα κομμάτι και δεν είναι δυνατόν να εξαχθεί σίγουρο συμπέρασμα αν το « Κέντρον» είχε κάποια σχέση με το « Κέντρον» του 1900. Εκτός του χαρακτήρα των γραμμάτων στον τίτλο που είναι ο ίδιος και στις δύο περιπτώσεις, τα υπόλοιπα στοιχεία είναι όλα διαφορετικά και γι’ αυτό η συγκεκριμένη έκδοση παρουσιάζεται ξεχωριστά.
Η ύλη του φύλλου αποτελείται από τα άρθρα: «Η ΝΕΑ ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΙΣ», «ΥΠΟ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΝ», «ΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ», « Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ, ΕΣΠΕΥΣΜΕΝΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΟΥ», « Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΠΡΟΤΕΙΝΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ», «ΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΥΠ. ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΒΟΥΛΗ», «ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ», « ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΡΔΟΥΜΠΑΚΗΣ», «Τα διαβήματα της βασιλίσσης της Αγγλίας», «ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «ΚΟΔΡΟΣ».
Ενδιαφέρον έχουν όσα αναφέρονται στο μοναδικό σωζόμενο φύλλο 17 (13/2/1910) σχετικά με τον ρόλο που είχαν οι Προστάτιδες Δυνάμεις στην Κρήτη: «Η νέα διακοίνωσις, ης κατωτέρω δημοσιεύομεν το κείμενον, αποτελεί αντίθεσιν προς όλον το έργον των Προστατίδων Δυνάμεων εν Κρήτη από του 1897 και εντεύθεν και ιδίως προς τας διακοινώσεις του Οκτωβρίου του 1908 και του Ιουλίου του 1909. Η αντίθεσις δ’ αύτη δεν είνε αποτέλεσμα σφαλμάτων του τόπου, διότι και το ζήτημα της σημαίας το εγέννησεν ο παράδοξος καθορισμός του αναγνωρισθέντος καθεστώτος υπό της διακοινώσεως του Ιουλίου του 1909 καθ’ ον επετρέπετο να έχωμεν εκατόν εθνικάς σημαίας αναπεπταμένας, εφ’ όλων των επισήμων τόπων και ουχί εκατόν μίαν!!».
Το άρθρο κατέληγε ως εξής: «Δεν είμεθα μωροί να μη αναγνωρίζωμεν ότι εν τη διπλωματία και μάλιστα εν τη σημερινή δεν πρυτανεύουσι μήτε η δικαιοσύνη, μήτε το ορθόν αλλ’ η ισχύς και το συμφέρον. Ημείς ανομολογούμεν ότι απέναντι των Μεγ. Δυνάμεων είμεθα ανίσχυροι αλλ’ απέναντι του δικαίου μας ισχυρότατοι, διά της σώφρονος δε και σταθεράς πολιτικής του κρητικού λαού το δίκαιον θα θριαμβεύση, διότι αν τούτο δεν δύναται να συγκινήση τους ψυχρούς διπλωμάτας, θα συγκινήση μίαν μεγάλην μερίδα των ευρωπαϊκών λαών.»
