ΟΙ ΔΥΟ ΓΕΡΜΑΝΟΙ
Μετά από πολλά παζάρια οι νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι (δυτικοί σύμμαχοι) και Σοβιετικοί, χώρισαν το 1949, τη διαλυμένη Γερμανία στα δύο. Στη δυτική που θα ελέγχονταν από τους δυτικούς και στην ανατολική από τους Σοβιετικούς. Την επόμενη της συμφωνίας ο Αμερικανός καλεί το Δυτικογερμανό και του λέει: Από αύριο θα σου φορέσουμε το καπέλο της ευνομούμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όπως αυτή που έχουμε στις χώρες του ελεύθερου κόσμου και μ’ αυτή θα λειτουργείς. Θα σου δώσουμε και υποστήριξη να ξαναχτιστείς, γιατί σε θέλουμε και βιτρίνα του ελεύθερου κόσμου απέναντι στους κομμουνιστές.
Το ίδιο πρωί ο Σοβιετικός καλεί τον Ανατολικογερμανό και του λέει: Από αύριο θα σου φορέσουμε το καπέλο της μονοκομματικής λαϊκής δημοκρατίας σαν τις δικές μας εδώ στις κομμουνιστικές χώρες και μ’ αυτή θα λειτουργείς. Θα σου δώσουμε και υποστήριξη να ξαναχτιστείς γιατί σε θέλουμε και βιτρίνα των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, απέναντι στους καπιταλιστές. Τα χρόνια κυλούσαν και οι δυο Γερμανίες ξανακτίζονταν. Ο Ανατολικογερμανός επειδή κάτι δεν του καθότανε καλά με το πολίτευμα, έκανε μια εξέγερση το 1953 στο Βερολίνο αλλά τον ξαναέβαλαν σε “τάξη” τα ρωσικά τανκς. Έχτισε και έναν τοίχο η κυβέρνηση στο Βερολίνο το 1961 (οι δυτικοί τον ονόμασαν τείχος του αίσχους) για να σταματήσει τις διαρροές Ανατολικογερμανών προς τη Δύση. Ο Δυτικογερμανός 40 χρόνια μετά, μέχρι την επανένωση το 1989, έτρεχε την ανάπτυξη με “χίλια”.
Ο Ανατολικογερμανός ακολουθούσε από παρασάγγας μακριά. Διαπίστωση: Κάτω από δύο διαφορετικά πολιτικά συστήματα, κάθε κομμάτι ενός ομοιογενούς λαού είχε πολύ διαφορετική πορεία στην ανάπτυξη και την ευημερία.
ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΡΕΑΤΕΣ
Με τη λήξη του Β΄ Π.Π. μπήκαν οι Σοβιετικοί από το βορρά και οι Αμερικανοί από το Νότο στην Κορεατική Χερσόνησο για να διώξουν τους Γιαπωνέζους κατακτητές. Μετά από πολλά παζάρια τη χώρισαν το 1948 στη βόρεια και τη νότια, με σύνορο τον 38 Παράλληλο. Καλεί ο Αμερικανός το Νοτιοκορεάτη και του λέει: Από αύριο θα σου φορέσουμε το καπέλο της ευνομούμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όπως αυτή που έχουμε στον ελεύθερο κόσμο και μ’ αυτή θα λειτουργείς. Το ίδιο πρωί καλεί ο Σοβιετικός τον Βορειοκορεάτη και του λέει: Από αύριο θα σου φορέσουμε το καπέλο της μονοκομματικής λαϊκής δημοκρατίας σαν τις δικές μας και μ’ αυτή θα λειτουργείς. Μετά από δύο χρόνια ο Βορειοκορεάτης με την υποστήριξη των Σοβιετικών στην αρχή αλλά και των Κινέζων μετά, κατέλαβε τη Νότια Κορέα για να της επιβάλλει το κομμουνιστικό σύστημα. Οι Δυτικοί δεν “μάσησαν” και οι Αμερικανοί μαζί με τους νότιους και άλλους ξένους στρατούς του ΟΗΕ (ανάμεσά τους και ελληνικό εκστρατευτικό σώμα) ξαπόστειλαν τον εισβολέα από κει που ξεκίνησε. Ξανά στον 38 Παράλληλο. Αποτέλεσμα: Μεγάλες καταστροφές και 1 εκ. περίπου νεκροί, από τις δυνάμεις του ΟΗΕ, Κορεάτες και Κινέζους. Οφελος μηδέν, για κανένα (στοιχεία από wikipedia). Ο Νοτιοκορεάτης συνέχισε την πορεία του με κοινοβουλευτισμό ανακατεμένο με στρατιωτικά πραξικοπήματα μέχρι που τη δεκαετία του ’80, εγκατέστησε ένα ολοκληρωμένο σύστημα ευνομούμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δυτικού τύπου και απογειώθηκε οικονομικά. Μέσα σε 30-35 χρόνια η Νότια Κορέα έγινε η 10η παγκόσμια οικονομία. Ο Βορειοκορεάτης, απομονωμένος (ως Αλβανός επί Χότζα) από τον υπόλοιπο κόσμο, συνέχισε να διαθέτει ό,τι πλούτο παράγει για να φτιάχνει και να κραδαίνει όπλα, εννοείται σε βάρος της ευημερίας του. Τη 10ετία του ’90 πέθαναν από την πείνα και τις στερήσεις κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες και τώρα πρόσφατα το καθεστώς μαζί με τις πυρηνικές απειλές του προς κάθε κατεύθυνση, προειδοποίησε τη χώρα για νέο πιθανό λιμό. Διαπίστωση: Κάτω από δύο διαφορετικά πολιτικά συστήματα το κάθε κομμάτι ενός ομοιογενούς λαού είχε πολύ διαφορετική πορεία για την ανάπτυξη και την ευημερία. (Όπως και οι Γερμανοί)
ΟΙ ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο ένας Έλληνας έχει εγκατασταθεί και ζει σε μια από τις ευνομούμενες κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες της δύσης ως μετανάστης (είναι κάμποσα εκατομμύρια). Στην κοινωνία που ζει, παράγει και μάλιστα ως επιστήμονας διακρίνεται πάνω από το μέσο όρο και απολαμβάνει ένα ψηλό επίπεδο ευημερίας και κράτους δικαίου. “Καρδιά” του πολιτικού συστήματος της ευνομούμενης Δημοκρατίας της δύσης είναι η διαχείριση της εξουσίας με βάση την αρχή ‘’κυριαρχία του νόμου’’, κατά Max Weber. Ο άλλος Έλληνας ζει στην Ελλάδα με κοινοβουλευτική δημοκρατία μεν, αλλά που “καρδιά” της λειτουργίας της είναι οι πελατειακές σχέσεις. Σχέσεις εκμαυλισμού που κυριαρχούν ανάμεσα στη συντριπτική πλειονότητα των προσώπων κυβερνητικής εξουσίας, με τους πολίτες, συνδικαλιστές, αυτοδιοικητικούς, δημόσιους υπαλλήλους, αρκετούς επιχειρηματίες κ.λπ. Oλες οι παθογένειες και οι στρεβλές λειτουργίες που έζησε και εξακολουθεί να ζει η χώρα και οι οποίες οδήγησαν στην κρίση, είναι τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας των πελατειακών σχέσεων. Μερικοί έχουν εφεύρει ότι για όλα φταίνε οι συνoμωσίες, τα βαθειά κατάλοιπα της τουρκοκρατίας κα. Μόνο που κάνουν ότι δεν βλέπουν ότι τα δήθεν βαθειά κατάλοιπα της τουρκοκρατίας, κλπ. δεν ισχύουν γιατί “πάνε περίπατο” μόλις περνά ο Έλληνας τα σύνορα για να ζήσει εκτός Ελλάδας.
Διαπίστωση 1: Οι Έλληνες λειτουργούν και παράγουν πολύ διαφορετικά, ζώντας στον ευνομούμενο τύπο Δημοκρατίας της δύσης.(Oπως οι Γερμανοί και οι Νοτιοκορεάτες)
Διαπίστωση 2: Στην Πελατειακή Δημοκρατία, την οποία ανέμελοι συνεχίζουμε να λειτουργούμε εντός Ελλάδας, δεν έχουμε μέλλον, εκτός κι αν την αλλάξουμε σε ευνομούμενη.
Ποιος μπορεί να κάνει αυτή την ριζοσπαστική αλλαγή; (Βλέπε προηγούμενα σχετικά άρθρα μου από το 2013, στην έγκριτη εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” και στην προσωπική μου ιστοσελίδα .)
