Είσαι η Μάννα του Χριστού
Παρθένα Παναγία,
που σε δοξάζουνε στη γη
μεγάλη και αγία.
Το γιο σου το μονάκριβο
μεσ’ απ’ την αγκαλιά σου
το πήραν το βασάνισαν
κι ας έκλαιγ’ η καρδιά σου.
Ήσουν απαρηγόρητη
έκλαιγες κι εθρηνούσες
εις το σταυρό τον κοίταζες
γι’ αυτό παραμιλούσες.
Δεν άντεχες το σπλάχνο σου
μ’ ετσά να βασανίζουν
κι ούτε νερό οντέ διψά
να μη σου το δροσίζουν.
Ήτονε θέλημα Θεού
το γιο σου να σταυρώσουν
και στα βασανιστήρια
να σου τον παραδώσουν.
Παρθένα Παναγία μου
πώς άντεξες το πόνο,
να τον θωρείς εις το σταυρό
μ’ ένα στεφάνι μόνο.
Που ‘ταν μ’ αγκάθια μυτερά
πάνω στο κεφαλάκι
και οι πληγές που τρέχανε
εκάνανε αυλάκι.
Είσαι η μάνα του Χριστού
η χάρη σου μεγάλη
και γίνεσαι παράδειγμα
εις τση ζωής τη πάλη.
Μάνα Χριστού Μάνα Θεού
του πόνου η ελπίδα
τη προσευχή μας άκουγε
στη κάθε καταιγίδα.