Η κόπωση

» Η κόπωση πολιτών και πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα πάνω από 5 χρόνια, φαίνεται πως δεν ευνοούν κανένα. Αντίθετα, καθιστούν τον λαό ολοένα και πιο απογοητευμένο, επειδή είτε οι πολιτικοί μας (οιουδήποτε χρώματος), είτε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αδυνατούν να… συνεννοηθούν για τον τρόπο σωτηρίας μας!
Τέτοια ανικανότητα διπλωματικών χειρισμών και διευθέτησης ενός 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας!
Επειτα, η εποχή των “Αγανακτισμένων” παρήλθε, η Αριστερά κατάφερε το ιστορικό άλμα να είναι στην κυβέρνηση, χωρίς όμως να μπορεί να αλλάξει -ακόμη- τη φορά των πραγμάτων. Ομως, οφείλει να αγωνίζεται συνεχώς και σε πολλά επίπεδα, αν θέλει να αλλάξει τη σημερινή παραπαίουσα Ευρώπη (“Un’ altra Europa con Tsipras”, το προεκλογικό σύνθημα). Εντάξει, μια “Αλλη Ευρώπη, με τον Τσίπρα”, αλλά φυσικά μέσα στην Ευρωζώνη και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Μια παλιά ρήση έλεγε πως τα κάστρα πέφτουν από μέσα, όχι απ’ έξω.
Αν απομονωθεί η χώρα μας ή επιλέξει μια “ηρωική έξοδο”, θα προσφέρει τότε ένα ανέλπιστο δώρο σε όλους τους εχθρούς της που καραδοκούν στη γωνία. Θα “εξυπηρετήσει” δε, κατά τον χειρότερο τρόπο τον λαό, αφού θα τον απομονώσει οικονομικά και πολιτικά από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και μάλλον θα έχει κάνει, για άλλη μια φορά, ένα ασυγχώρητο ιστορικό λάθος, η Αριστερά. Που θα μας πάει πίσω εκατό χρόνια.